Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Αγάπη και χώρος



Είναι φορές που δε χωράς πουθενά. ..
στο δωμάτιο, στην πόλη, στη χώρα, στη γη...
σε μια καρδιά κλειστή με ψηλούς τοίχους τριγύρω.

Είναι η Αγάπη 
έκφραση?

Μα η Αγάπη είναι ο εαυτός της.
Δεν είναι τίποτα άλλο.
Είναι αυτή.
Όπως εσύ, είσαι εσύ
κι εγώ, είμαι εγώ.

Πρέπει να πούμε,
να εκδηλώσουμε, 
να φανεί τι νιώθουμε,
να κοινοποιηθεί...

Πρέπει και Αγάπη 
δε συνάδουν.

Η Αγάπη υπάρχει,
όπου υπάρχει χώρος για αυτήν.

Δε στριμώχνεται,
δε συμπιέζεται, 
δε συμβιβάζεται.


 
 

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

τα πατζουρια της καρδιας


Ηταν μια ζεστη μερα
τελος καλοκαιριου.
Η καρδια ανοιξε τα πατζουρια της με δισταγμο 
κι αφησε να μπει το αερακι.

Ξαφνικα πριν προφτασει να τα κλεισει
μια πετρα αιχμηρη την τρυπαει βαθια. 
Στοχευε στο κεντρο της εκει που
βρισκεται η κεντρικη αρτηρια.

Μενει αναισθητη για λιγο.
Αρχιζουν οι παλιες οι μνημες να την πυροβολουν,
καθε φορα που ανοιγε,
τρυπουσε ενα μικροχιλιοστο.
Τωρα η επιφανεια της μοιαζει με αραιο κεντημα,
καθε οπη εχει κι ενα χρωμα
το χρωμα που ειχε η αγαπη της
 εκεινη την ημερα.

Βγες για δευτερολεπτα απο μεσα σου
και παρε μια αποσταση
σαν να ειναι η καρδια σου ενας πολυτιμος πινακας

θα διακρινεις το ουρανιο τοξο