Συμφωνα με τη φιλοσοφια της γιογκα υπαρχουν 3 καταστασεις στην φυση (Gunas).
Οταν βρισκομαστε σε ισορροπια μεσα μας ειμαστε στην Σατβα, οταν νιωθουμε υποτονικα ειμαστε στο Ταμας και οταν ειμαστε σε κατασταση μονιμης εγρηγορσης, στην Ρατζα.
Συχνα νιωθουμε πως κατι δεν παει καλα στη ζωη μας αλλα δεν ξερουμε τι.
Χανουμε την ισορροπια μας καπως, καπου, μα γιατι δεν εχουμε χρονο να ασχοληθουμε σε βαθος, αδιαφορουμε και κανουμε τους ανηξερους, αναμενοντας ολα να αλλαξουν απο μονα τους προς το καλυτερο. Το "ολα θα πανε καλα" θα περασει, ειναι μια ενδιαφερουσα δηλωση αλλα δεν ειναι αντιμετωπιση. Οτιδηποτε για να περασει, πρεπει να δεις βαθια μεσα σου, να εστιασεις την προσοχη σε εσενα κι οχι στους εξωτερικους παραγοντες. Συμφωνω με την θετικη προθεση και ποτε δεν πρεπει να την ξεχναμε, ομως αλλο ειναι η θετικη προθεση κι αλλο η αντιμετωπιση μιας ανισορροπιας, ειτε αυτη ειναι σωματικη (πονος ή οποιαδηποτε ενοχληση επηρεαζει την καθημερινοτητα μας) ειτε ειναι ψυχικη.
Η υγεια μας συνδεεται αρρηκτα με την ισορροπια που νιωθουμε μεσα μας και μαλιστα σε περιοδους αλλαγης αυτη η ισορροπια συχνα διαταρασσεται και η υγεια μας το ιδιο. Αν αδιαφορησουμε για την ανισορροπια που νιωθουμε, αργα ή γρηγορα θα σωματοποιηθει με εντονες ψυχοσωματικες εκδηλωσεις. Κι αν η επιθυμια να φτασουμε στον στοχο ειναι αυτο που μας απομακρυνει απο το να αξιολογησουμε την ισορροπια μας, ας συλλογιστουμε πως το μεσον για να παμε οπουδηποτε ειναι το σωμα και η ψυχη μας, αν αυτα τα δυο σημαντικα οργανα δεν λειτουργουν σε ισορροπια τοτε ο στοχος θα μεινει ακομα πιο μακρια.
Αν ομως αξιολογησουμε εγκαιρως την κατασταση ισορρπιας μας και δρασουμε συνειδητα θα αποφυγουμε εμποδια που θα μας απομακρυναν απο τον στοχο μας.
