https://www.youtube.com/watch?v=0RyInjfgNc4
Και να που μια μέρα με ελαφριά συννεφιά, αδιάφορη, φαινομενικά όμοια με τις άλλες...
Και να που μια μέρα με ελαφριά συννεφιά, αδιάφορη, φαινομενικά όμοια με τις άλλες...
ξυπνάς και νιώθεις...κάτι εξωγήινο να σου έχει συμβεί.
Σαν να είσαι σε άλλο, σ' ένα νεοσύστατο πλανήτη.
Σου εισάγουν οξυτοκίνη στις φλέβες, συνέχεια όμως.
Κάνεις ένα διάλειμμα αναζητώντας τον καθημερινό σου εαυτό,
έτσι για να θυμηθείς το πως ένιωθες πριν να ανοίξεις την εικονική πόρτα του πλανήτη
και να διαπιστώσεις πως ναι, δεν ονειρεύεσαι, έχεις μεταφερθεί σε άλλον πλανήτη.
Ακούσια θέλεις να πας πίσω. Άκυρο. Δεν μπορείς να πας πίσω. Αυτό ήταν. Είσαι αλλού.
Αποδέξου το. Ζήστο. Έχεις πάρει έναν δρόμο που εσύ δημιούργησες αλλά παντελώς άγνωστο.
Η ταμπέλα γράφει unknown destination και μονόδρομος! Οκ, τ αποδέχεσαι, το έπιασες,
αυτό είναι. Θα περάσει. Αυτό συμβαίνει πάντα. Αποκωδικοποιεί το σώμα την νέα διαδρομή,
έτσι την θυμάται και μετά την συνηθίζει και την επαναλαμβάνει.
Έτσι δεν είναι?
Κι όμως, όχι τώρα. Έφτασες στον πλανήτη. Σου άνοιξε την πύλη.
Μπήκες, γνώρισες το νέο περιβάλλον του (νόμισες), εδώ περιμένεις να
καθίσεις σε μια πολυθρόνα και να δεις το έργο σαν όλα τα έργα που έχεις δει...χμμμ μπα!!
Κάθε μέρα πέφτουν στο κεφάλι σου μικροί κομήτες που σε μεταμορφώνουν εσωτερικά
σε διακτινίζουν, τραβάνε τη σκέψη σου χιλιάδες μίλια μακριά, unknown inputs παντού.
Νιώθεις τον εγκέφαλο σου να αλλάζει δομή.
Τα εσωτερικά σου όργανα να κινούνται δραστήρια
την ενέργεια σου να περιλούζει όλα σου τα κύτταρα με ένα αόρατο red bull.
Φρικάρεις βέβαια λιγάκι αλλά δεν υπάρχει όπισθεν.
Κάτσε και δες το έργο. κωμωδία, θρίλερ, κοινωνικό? Έργο, σειρά, τριλογία?
Δεν ξέρεις. Δε πειράζει. Θα δείξει.
Διαλογίσου με τον HD 189773b.