Είσαι νέος και δεν έχεις δουλειά λόγω οικονομκής κρίσης.
Έχεις σπουδάσει, έχεις πολλές τεχνικές γνώσεις, ίσως
και να έχεις ήδη εργαστεί, τώρα ομως είσαι άνεργος.
Όσο "μαύρα" κι αν βλέπεις το μέλλον σου τώρα,
μπορείς να ελπίζεις ακόμα σε κάτι καλό
απλά και μόνο γιατί είσαι νέος..20, 30, 40, 50.
Έχεις ενέργεια, όχι γιατί το θέλεις και το αποφάσισες αλλά
γιατί ο οργανισμός σου είναι νεαρούλης, έχεις φρεσκάδα,
όση κι αν είναι αυτή, είσαι βιολογικά νέος, μπορείς
να κάνεις σπορ, να δουλέψεις πολύ, να κοιμάσαι λίγο.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ένας ηλικιακά μεγάλος άνθρωπος.
Ένας άνθρωπος προχωρημένης ηλικίας, ανάμεσα στα 60-80.
Σου λέι πως έχει γεννηθεί μετά το 1950, μετά τον 2ο Π.Π.
σου λέει πως έχει ζήσει πολλά και πως έχει κουραστεί.
Η βιολογική ενέργεια του είναι λίγη.
Ξυπνάει νωρίς, κοιμάται νωρίς, τρώει λίγο, κινείται λίγο.
Δε μπορεί να αλλάξει χώρα, δεν μπορεί να ψάξει
το καλύτερο, δεν μπορεί να κάνει
οποιαδήποτε δουλειά για να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής.
Εξαρτάται απο την λεγόμενη κοινωνική πρόνοια
και απο τον τρόπο με τον οποίο αυτή
θα απόφασίσει να του συμπεριφερθεί.
Πλησιάζει στο κλείσιμο ενός κύκλου ζωής.
Ακόμα κι αν δεν πλησιάζει, το βλέπει το κλείσιμο απο μακριά
και φυσικά το σκέφτεσαι συχνά.
Ήρθε η στιγμή που δεν την επιθυμούσε καθόλου.
Δεν έχει δόντια και θα βάλει τεχνητή οδοντοστοιχία.
Μάλλον, σχεδίαζε να βάλει.
Τελικά, δεν θα βάλει!
Σήμερα θα πάει να αγοράσει ότι μπορεί με τα μείον 200,
300 ή 400 ευρώ που του κόπηκαν απο την σύνταξη,
θα φάει λίγο (χωρίς δόντια)
και θα πάει να κοιμηθεί, για να ξυπνήσει
(καλώς εχόντων των πραγμάτων) την επομένη.
Άπειροι άνθρωποι σαν αυτόν της περιγραφής.
Δούλευαν γιατί έτσι έπρεπε, προκειμένου
να έχουν μια αξιοπρεπή ζωή
όταν πια δεν θα είχαν την ενέργεια να
εργάζονται 14 ώρες την ημέρα.
Περίμεναν τα απαραίτητα απο μια κοινωνία που τους
φορολογούσε με κάθε τρόπο με την συμφωνία να
τους παρέχει τα απολύτως απαραίτητα.
Τώρα δεν έχουν τα πολύ απαραίτητα.
Ζούνε μια δύσκολη ζωή στα 70, στα 80 και καλούνται
απο το κράτος να συνεισφέρουνε στην αποφυγή
πτώχευσης...στα 80 τους να συνεισφέρουν επιπλέον
στην μελλοντική ευημερία τους κράτους.
Γιατί αντι-δημοκρατικά μειώνονται οι συντάξεις στους
ανθρώπους που έχουν κάνει ήδη ότι έπρεπε για το
καλό του κράτους και για το καλό το δικό τους?
Γιατί απλά οι συνταξιούχοι είναι αβοήθητοι.
Δεν μπορούν να αντιδράσουν, δεν μπορούν να διαδηλώσουν,
δεν έχουνε την ενέργεια να κάνουν κάτι, δεν είναι
απειλή, γιατί απλά είναι ηλικιωμένοι.
Γιατί το αγαπητό μας κράτος δεν αποφασίζει να ψάξει, να βρει
και να "γδύσει" πολύ συγκεκριμένα πολιτικά άτομα
που έχουν την βασική ευθύνη
για την κατάσταση που τώρα έχει βρεθεί η Ελλάδα???
Γιατί αφενός οι ηλικιωμένοι είναι πολιτικά και ρεαλιστικά "όχι-απειλή",
η εύκολη και άμεση λύση δηλαδή,
κι αφετέρου οι σημερινοί πολιτικοί επιθυμούν να παραμείνουν στη
πολιτική σκηνή και στο μέλλον, κατά συνέπεια το "γδύσιμο" της elite
είναι φυσικά επίφοβο σε προσωπικό επίπεδο
και καθόλου συνετό.
Επόμενο ερώτημα, γιατί τα ίδια τα ίδια αντι-δημοκρατικά κριτήρια
δεν ισχύουν για την elite αυτής της χώρας?
Πλέον η εφορία έχει γίνει ο πιο high-technology
δημόσιος φορέας της χώρας, γιατί δεν ελέγχει τώρα όσους δυνητικά
μπορούν να βοηθήσουν στο έλλειμα της χώρας
και οι οποίοι έχουνε συνεισφέρει σημαντικά
στην οικονομική καταστροφή?
Θα ήθελα να ξέρω ποσοστιαία, πόσο έχουν συνεισφέρει
στην οικονομική κατάσταση της χώρας οι πρώην κυβερνήσεις
σε αντιδιαστολή με το σύνολο των μικρομεσαίων που "έκλεβε" την εφορία.
Όλα μπορούν να μπούνε σε excel γιατί δεν το κάνουνε?
Γιατί δεν νιώθουν υπόχρεοι να το κάνουνε?
Αλήθεια, απο πότε αυτού του είδους η πολιτική ονομάζεται \
Δημοκρατία???
Προσωπικά το θεωρώ ντροπή μεγάλη, κοινωνική αδικία και εκμετάλλευση.
Αντι-δημοκρατικό και εξαιρετικά ρατσιστικό ότι ζούνε αυτοί οι άνθρωποι
που δεν μπορούνε να αντιδράσουνε, οι ηλικιωμένοι.
