Κρίνω

Αφορμή: η σημερινή διαδρομή με ένα λεωφορείο  εμπλουτισμένο με πολλές δεκάδες
εκνευρισμένους επιβάτες, πανέτοιμους να επιβάλουν την γνώμη τους στον άγνωστο
διπλανό τους δίχως δεύτερη σκέψη ή αμφιβολία....

Τώρα πια είμαι πια σίγουρη πως δεν πρέπει να κρίνουμε τι κάνουν οι άλλοι,
ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε το "γιατί", ακόμα κι αν μένουμε με το στόμα
ανοικτό, ακόμα κι αν αυτή η συμπεριφορά μας επηρεάζει -let it go or/and why
bothering λένε οι Άγγλοι- . Δε χρειάζεται να υπάρχει πάντα ένα γιατί...
πολύ συχνά είναι περιττή η διερεύνιση του, ίσως και διόλου εποικοδομητική.

Πριν απο αρκετά χρόνια, σίγουρα δέκα,  κοιτούσα τις γνωστές μου που
χωρίζανε και για να ξεχάσουνε τον πρώην έβρισκαν κάποιον άλλον σύντροφο,
ή αλλιώς έβρισκαν τον "μεταβατικό" σύντροφο, έναν πριν τον επισήμως επόμενο!!
Κοινώς, συνδέονταν με κάποιον ο οποίος θα τις βοηθούσε να ξεχάσουνε και θα
αντικαθαστούσε την μνήμη του πρώην...τότε θυμάμαι, η συγκεκριμένη τακτική
δεν μου άρεσε καθόλου, το έβρισκα ιδιαίτερα υποκριτικό και απόδειξη εξαιρετικής
ανασφάλειας. Σύγκρινα τη συμπεριφορά μου με τους άλλους και μάλιστα δίχως να το συνειδητοποιήσω έκρινα την συμπεριφορά αυτών που δεν έπρατταν όπως
εγώ θεωρούσα "σωστό".

Μετά απο χρόνια εμπέδωσα πια, πως η σύγκριση και κρίση πρέπει να έχει ως 
αποδέκτες αντικείμενα κι όχι ανθρώπινες συμπεριφορές. Συχνά γενικεύουμε χάριν
απλούστευσης και όπως κρίνουμε ένα "ρουχαλάκι" έτσι κρίνουμε και μια ανθρώπινη
συμπεριφορά. Δεν είμαι σίγουρη αν το κάνουμε απο ανασφάλεια, εγωισμό ή χαμηλό ΙQ,
όμως είναι αναμφισβήτητα μια γενίκευση και κατ'επέκταση ένα λάθος που μας γεμίζει
αρνητισμό, υποθάλποντα φθόνο και τροφοδοτεί τον ήδη φαγωμένο εγωισμό μας.

Η σύγκριση στις ανθρώπινες συμπεριφορές συχνά δείχνει ανασφάλεια και μη αποδοχή
των συναισθημάτων μας, η κρίση δε, είναι παρέβαση στη ζωή του άλλου .
Φτάνει να συλλογιστούμε πως ο καθένας μας σκέφτεται ή δρά με συγκεκριμένο τρόπο
γιατί έτσι νιώθει, κι επειδή είναι η δική του ζωή του, η κρίση μας - κυρίως όταν δεν
ακολουθεί αλλαγή της συμπεριφοράς μας-  είναι εντελώς αδικαιολόγητη.

Δεν μου αρέσει, δεν με βολεύει, με αγχώνει? Το βλέπω, το δέχομαι, αντιδρώ με πράξη.
Τον απομακρύνω, φεύγω, απέχω, μα δεν κρίνω...δεν νιώθω πως βρίσκομαι σε αυτόν
τον πλανήτη για να κρίνω κανέναν, το πολύ πολύ μπορώ να κρίνω εμένα αν τόσο
πολύ με ικανοποιεί το συγκεκριμένο χόμπυ.

Μαύρα γυαλιά

http://www.youtube.com/watch?v=PtCR3PFTpfM

Η ζωή τα φέρνει όπως επιθυμεί.

Ανούσια η αντίσταση.

Κάτι θέλει να μου πει...μου το δείχνει, μου το φωνάζει,

μα εγώ δεν ακούω,

 φοράω μαύρα γυαλιά, φοράω ωτοασπίδες,

προστατευόμαι υπέρογκα,

μηδενίζω τις αισθήσεις μου,

μπαίνω όλο και πιο βαθιά στον λήθαργο των αντιλήψεων μου.

Αποδοχή.

Αφήνομαι.

Δεν είναι μιζέρια, τεμπελιά, μεμψιμοιρία.

Είναι επίγνωση, υπομονή και όχι αναμονή.

Είναι αγάπη, δίχως δράση κι αντίδραση.

Η αγάπη, όπως γεννήθηκε.

Το θέατρο

http://www.youtube.com/watch?v=u9s8w-OYvm8

Η σκέψη βρέχει σταγόνες ανέκφραστων αναμνήσεων.

Δάκρυα διαφανή, χωρίς βαρύτητα.

Αγάπη ανολοκλήρωτη, με ημερομηνία λήξης.

Είμαστε μόνοι.

Ψάχνω τον εαυτό μου και βρίσκω κομμάτια.

Τον θελω πίσω.

Διακόπηκε η παράσταση.

Λάθος ηθοποιοί, λάθος κοστούμια.

Το σπίτι μας

What makes people leave their home and go outside?


Τι μας κάνει λοιπόν να εγκαταλείπουμε το σπίτι μας για λίγες ή πολλές ώρες και να βγαίνουμε έξω? Που πάμε??


- Δουλειά (η καθημερινή μας εργασία ή οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση μας)
- Σχολείο/ πανεπιστήμιο
- Βόλτα (με τα πόδια) σε κάποιο δημόσιο χώρο, με στόχο την κοινωνικοποίηση
 μας
- Βόλτα με τελικό προορισμό κάποιο χώρο αναψυχής, με στόχο την 
κοινωνικοποίηση μας


Καθώς πηγαίνουμε στη δουλειά ή στο σχολείο/πανεπιστήμιο, διανύουμε τους δημόσιους χώρους της πόλης είτε αυτοί είναι πλατείες, πεζοδρόμια, δρόμοι, ή οποιοσδήποτε κοινόχρηστος χώρος (χώρος δηλαδή που δεν είναι χτισμένος και δεν είναι ιδιωτικός).
Ζούμε μέσα στους κοινόχρηστους χώρους πιο πολλές ώρες απο όσες φανταζόμαστε.


Πως και πόσο επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής μας? Πόση απο την πολύτιμη ενέργεια μας καταναλώνουμε καθώς περιμένουμε μέσα στη κίνηση για να πάμε στη δουλειά, ή σε ένα μπαράκι να συναντήσουμε φίλους?


Δυσανάλογη ποσότητα της καθημερινής μας ενέργειας ξοδεύεται άσκοπα σε θυμό, νεύρα, βρίσιμο κατά τη διάρκεια της οδήγησης, άγχος να προλάβουμε οτιδήποτε, δυσκολία διάβασης πεζών, βρίσιμο στο διπλοπαρκαρισμένο αυτοκίνητο, υπεύθυνο για το σκίσιμο του παντελονιού μας, βρίσιμο στον άγνωστο χ γιατί πέσαμε με το μηχανάκι καθώς το οδόστρωμα είχε ενα εξόγκωμα 10 εκατοστά ύψος....


Η ποιότητα του δημόσιου χώρου στις πόλεις, είναι ανάλογη της ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Ως ειδικοί μπορούμε να τις σχεδιάσουμε σωστά, ως πολίτες μπορούμε
να τον διατηρούμε καθαρό και να τον σεβόμαστε προκειμένου να συνεισφέρει στη ποιότητα ζωής μας, όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο.


Και να μη ξεχνάμε πως ο δημόσιος χώρος της πόλης είναι το σπίτι μας έξω απο το σπίτι μας.

Είσαι μακριά.

http://www.youtube.com/watch?v=dD9oJcGXOnQ

Επιτέλους, είδες την πόρτα. 

Ήρθες κι έμεινες, γειώθηκες τόσο έντονα,

τόσο βαθιά,

δεν ήξερα αν είσαι εσύ ή εγώ.

Επιτέλους, έσβησες το φως.

Αρχίζω να βλέπω.

κατέβηκα

Κατέβηκα απο το βάθρο μου.

Ειναι όλα προσιτά, κοντά μου.

Τα έντονα χρώματα εξαφανίστηκαν,

δεν πονάνε πια τα μάτια μου,

δε νιώθω απόμακρη, δε νιώθω μόνη.

Είμαι ακριβώς εκεί όπου είσαι εσύ.

Είμαστε δίπλα δίπλα,

δεν με βλέπεις, όμως είμαι εδώ.

Ο κόσμος δεν αλλάζει.

Εγώ αλλάζω, αν το θέλω.

Κανείς δεν θα με κατεβάσει απο το βάθρο μου

αν εγώ δεν θελήσω.

Τώρα είμαι εδώ.

Γλυκά μυρίζει νυχτολούλουδο.

Κανόνες επιτυχίας αφαίμαξης

http://www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY

Όλοι οι άνθρωποι υποφέρουμε απο τις ίδιες παθήσεις...μια απο αυτές ονομάζεται ξεχνάω!!

Για αυτό το λόγο θα πρέπει επιτέλους κάποιος να συνθέσει μια λίστα απο απλούς κανόνες που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να "επανατοποθετήσουμε/εξαφανίσουμε" κάποιον απο τη ζωή μας, το μυαλό και την καρδιά μας, το σπίτι μας, τον λογαριασμό της τράπεζας μας κλπ, κοινώς να τον βγάλουμε απο οπουδήποτε έχει τρυπώσει. "Simple rules to delete someone temporarily or for ever"...θα μπορούσε να είναι ένας δεκά-λογος, όπως τις δέκα εντολές του Χριστιανισμού, ή όπως το κοράνι, ή μήπως μια κοινή συνταγογράφηση γιατρού...αν κάνεις τα εξής για 1 μήνα θα έχεις 90% πιθανότητες να εξαφανίσεις έναν άνθρωπο απο κάθε τομέα της ζωής σου!

Η πιθανότητα να τον δολοφονήσεις δεν υπολογίζεται, διότι θα βγει μονάχα απο τη ζωή σου, όμως θα μείνει στο μυαλό και στη καρδιά σου και επιπλέον εφόσον θα μπεις στη «στενή» θα τον βλέπεις και στο ύπνο σου σε εφιάλτες...κρίνω πως δε σε συμφέρει. Ας εξετάσουμε αν υπάρχουν κάποιοι τρόποι ολιστικής και ασφαλέστερης προσέγγισης.

1. Πρώτα κόβεις κάθε επαφή μαζί του, κινητά, ακίνητα, κουβέντες άμεσες και έμμεσες. Καλά το ξέρουμε δεν θα μπορέσεις να κόψεις αμέσως, το πιθανότερο είναι να σου πάρει μήνες αλλά πρέπει να προσπαθήσεις να κάνεις την αρχή. Επίσης σημαντικό είναι να αγνοείς κάθε προσπάθεια που κάνει για να έρθει σε επαφή μαζί σου. Δεν απαντάς σε τίποτα, πολύ βασικό!!!!
2. Δεν μιλάς για αυτόν τον άνθρωπο ΚΑΘΟΛΟΥ! Αν συνεχίσει να είναι στη ζωή σου έστω και σαν αντικέιμενο συζήτησης με φίλους σου, η διαδικασία της αφαίμαξης του θα καθυστερήσει κι εσύ θα βάλεις στη πλάτη σου αρκετά κιλά ταλαιπωρίας ακόμα.
3. Απομακρύνεις απο το οπτικό-ακουστικό σου πεδίο οτιδήποτε μπορεί να σου φέρει στη μνήμη στιγμές που πέρασες, καταστάσεις που έζησες κλπ με το συγκεκριμένο άτομο. Τσεκάρεις όλο το σπίτι για απομεινάρια αναμνήσεων, απο το ψυγείο εως το πατάρι, πετάς τα πάντα. ΠΡΟΣΟΧΗ, δεν βρίσκεις δικαιολογίες για να του επιστρέψεις την κολώνια του, απλά την πετάς!!!
4. Προσπαθείς να γνωρίσεις νέους ανθρώπους, να κάνεις νέες εμπερίες, να ξεκινήσεις ένα νέο χόμπι, κοινώς να κάνεις κάτι για το εαυτό σου, κάτι που δεν έκανες πριν. Όλα αυτά θα οδηγηθούν σιγά σιγά στο να αντικαταστήσουνε τις υπάρχουσες αναμνήσεις με τις νέες εμπερίες. Όσο πιο ενδιαφέρουσα είναι η νέα σου ζωή, τόσο πιο εύκολα θα ξεχάσεις την παλιά.
5. Όταν σκέφτεσαι, προσπάθησε να ξέρεις κάθε στιγμή τι σκέφτεσαι. Η βραχυπρόθεσμη μνήμη λειτουργεί σαν ένα είδος περίπλοκου ντόμινο. Ένα κομματάκι μνήμης μετά απο μέρες που δεν το ακούμπησε ο εγκέφαλος σου, τείνει να πάει πιο πίσω στο χρόνο και να αποθηκευτεί. Μόλις το ξανα-ακουμπήσεις με κάποιο ακούσιο συνειρμό, το κομματάκι επανέρχεται στο παρόν και έτσι ανακυκλώνεται, αναζωογονείται. Αν ξέρεις τι σκέφτεσαι, κοινώς αν ελέγχεις τη σκέψη σου, το κομματάκι  της μνήμης που θέλεις να εξαφανίσεις θα γίνει σιγά σιγά παρελθόν. Εμείς τροφοδοτούμε την σκέψη μας και την οδηγούμε όπου επιθυμούμε,όχι το αντίστροφο.
6.  Κάνε γυμναστική, γιόγκα, πιλάτες, τρέξιμο,ποδήλατο, διαλογισμό. Με αυτόν τον τρόπο θα δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να νιώσει ικανοποιημένος και ευτυχισμένος (ανεβάζεις τα επίπεδα σεροτονίνης του οργανισμού σου) έστω και εάν μετά ξαναρχίσεις να σκέφτεσαι τα παλιά. Όταν κάνουμε γυμναστική το μυαλό συγκεντρώνεται σε ένα μονάχα αντικείμενο, έτσι το κομματάκι της μνήμης που θέλεις να απομακρύνεις πάει για κάθε λεπτό γυμναστικής λίγα εκατοστά πιο πίσω, κατευθύνεται δηλαδή προς την μακροχρόνια μνήμη, πλησιάζει το στάδιο της μόνιμης αποθήκευσης όλο και πιο πολύ.
7. Οι προαναφερόμενες έξι συμβουλές πρέπει να ακολουθηθούν μέχρις ώτου γίνουνε ο γνωστός «τυφλοσούρτης», αλλιώς δεν θα έχουνε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κι όταν αρχίσει το όλο εγχείρημα να λειτουργεί ακολουθείς τις επόμενες συμβουλές.
8. Δεν μετράς ΠΟΤΕτις μέρες που έχεις να δεις/μιλήσει/ακούσει τον άνθρωπο που θέλεις να βγάλεις απο τη ζωή σου. Σπρώχνει το κομματάκι της μνήμης για αφαίμαξη όλο και πιο κοντά, αντί να το απομακρύνει. Αδιαφορείς για μέρες, ώρες και περιττές ημερομηνίες, γιορτές, πανηγύρια, γεννέθλια κτλ.
9.  Όταν πλέον έχεις πιστέψει πως έχεις πετύχει τον στόχο σου, κι αυτό δεν μπορεί να πάρει 2, 5, 10 μέρες, αλλά πάνω απο μήνα σίγουρα, ΑΝΑΘΕΩΡΕΙΣ!!!! Δεν τον έχεις πετύχει, απλά η πονηρούνα η μνήμη σου παίζει παιχνίδια. Θέλει να πιστέψεις πως όλα τελειώσαν για να χαλαρώσεις τις άμυνες και μετά να "στην φέρει". Θα σου πει πως εφόσον τώρα πια έχει φύγει απο τη ζωή σου μπορείς να έχεις και κάποια επαφούλα μικρή, μπορείς ίσως να μιλήσεις στο τηλέφονω, να πας για ένα γρήγορο καφέ, κι αν δεν είναι τόσο ειλικρινής ίσως να σου βρεί ότι δικαιολογία το τρελο-μυαλό της μπορεί να σκαρφιστεί προκειμένου να σε πάει πίσω για να ξαναβρει το μασημένο φαγητό της που τόσο της έχει λείψει ....σε κοροιδεύει ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣ!!!! Άρα, αφότου έχεις αρχίσει να ξεχνάς και δεν σκέφτεσαι το αφαιμακτέο άτομο ουτε μια φορά την ημέρα,συνεχίζεις έτσι για τουλάχιστον 2 μήνες!!!!
10. Τέλος, για να είσαι σίγουρος πως δεν υπάρχει αυτό το άτομο , κυρίως στη καρδιά σου, διότι απο εκεί βρίσκει το μονοπάτι για το μυαλό σου και τη ζωή σου, βρίσκεις έναν αντικαταστάτη του, κοινώς "κάποιον"να ασχολείσαι που θα σε βοηθήσει να καταχωρήσεις στη μακροχρόνια μνήμη σου τον προς αφαίμαξη άνθρωπο...κάποιον που σου αρέσει έστω κι αν δεν χάνεις το μυαλό σου για αυτόν, κάποιον που σου τράβηξε την προσοχή, δεν έχει σημασία που θα καταλήξει αυτή η επαφή, ίσως να μείνει "βοηθητικές ρόδες/πατερίτσα" ίσως κι όχι....

Καλή σας τύχη!!!!