Σε παρατηρω και ακουω τι σκεφτεσαι
λες ασυναρτησιες και σκεφτεσαι αδομητα
σαν να προσπαθεις να πεισεις καποιον ξενο
μα ξεχνας πως σε ξερω πιο καλα απο καθεναν,
ειμαι εσυ.
Μα γιατι δεν μ αποδεχεσαι
δε βαρεθηκες να αντιδρας σ αυτο που εισαι?
Κανεις οτι δεν σε πειραζει αλλα τα νεα που μαθες
σε ταρακουνησαν, το βλεπω.
Ναι οταν το μαθα ενιωσα σαν να εγινε σεισμος
μεσα στη καρδια μου στη μνημη μου...
Λες ξεχασες αλλα δεν ειμαι σιγουρη για αυτο.
Ακου
πρεπει να αλλαξεις πορεια
η ζωη ειναι εδω μπροστα σου
κοιτα την πραξε κουνησου
μη χανεις χρονο σε ανουσιες καταστασεις
ψαξε και θα βρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου