Σαν να γίνεται εσωτερικός σεισμός,
σαν να σε διαπερνά ηλεκρικό ρεύμα,
χωρίς λογικη ή αιτιολογία
απλά συμβαίνει ξαφνικά εκεί που στέκεσαι ανυποψίαστος.
Όπως ανθίζουν τα λουλούδια,
όπως πετάνε τα πουλιά στον ουρανό,
όπως ρέει το νερό στον χείμαρρο
βρίσκει βράχους, χώμα, κλαδιά
κι όμως ρέει ασταμάτητα,
παραβλέπει τα όποια εμπόδια...
Θα έρθεις μέσα στην αγκαλιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου