Αν γνωρίζαμε
πόσο λίγο χρειάζεται για γεμίσουμε την καρδιά μας (αλλά και των άλλων ανθρώπων)
με θετική ενέργεια θα το κάναμε αλήθεια;
ποιος είναι γενικά ο τρόπος?
Εγώ θα σας το πω, κι εσείς να δράσετε όπως νιώθετε!
Θα σας φανεί
παράλογο, το γνωρίζω ήδη.
1ον
Nα σκεφτόμαστε ΚΑΙ τον δίπλα μας. Λίγο όχι πολύ.
Nα σκεφτόμαστε ΚΑΙ τον δίπλα μας. Λίγο όχι πολύ.
Δηλαδή να βγούμε για δευτερόλεπτα
από το εγώ μας
και να σκεφτούμε και τον άλλον (γνωστό
η άγνωστο).
Κοινώς να εξασκήσουμε τον μη - εγωισμό.
Ξέρω ακούγεται
αληθινά παράλογο να σκεφτώ έναν άγωστο άνθρωπο,
του στιλ "μα τι με νοιάζει τι κάνει ο άλλος"
κι όμως είναι αυτό που θα ξεμπλοκάρει την βρύση της
θετικής ενέργειας μέσα σου,
γιατί αυτή η πρόθεση παρακινεί την
ανιδιοτελή αγάπη!!
Το ξέρω πως αντιτίθενται στο βασικό μας
ενδιαφέρον "το προσωπικό μας καλό "
μια βαθιά πάγια πεποίθηση.
Ο
τρόπος για να ζω με χαρά, διάθεση και πηγαία θετική ενέργεια
είναι να σκέφτομαι και
τον άλλον, μόνο όμως ανιδιοτελως!!
Τα είπε ο Χριστός, ο Βούδας οι βάσεις
όλων των θρησκειών έχουν την ανιδιοτελή αγάπη. Στη λέξη ανιδιοτελής έρχεται να
κολλήσει και το 2ο απαραίτητο συστατικό,
ικανή κι αναγκαία συνθήκη για να
πετύχει το πρώτο,
η "μη - ανταπόδοση".
Όσο απλό ακούγεται τόσο
"ξένο" είναι για την κοινωνία μας,
που καλώς η κακώς βασίζεται στην
"ανταλλαγή" συμπεριφορών, υλικών αγαθών και συναισθημάτων μεταξύ
2 ανθρώπων.
Για παράδειγμα "αυτός όταν ήρθε επίσκεψη σπίτι μου και δεν μου
έφερε τίποτα,
εγώ γιατί να φέρω? Ο τάδε όταν εγώ αρρώστησα ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν έκανε κι εγώ τώρα που δεν είναι καλά θα τον αγνοήσω".
Οι διαπροσωπικές μας
σχέσεις βασίζονται δυστυχώς στο τι θέλω εγώ από τον άλλον και τι έχω
να πάρω εγώ από αυτόν, κοινώς ανταλλαγή..
κι ενίοτε πατάνε μόνον επάνω
σε αυτό το κριτήριο.
Τόσο μέσα μας έχει εισχωρήσει,
που η αποδόμηση του δεν
είναι καθόλου απλή διαδικασία...
το μάθαμε από την οικογένεια, το σχολείο, μας
το δίδαξε η κοινωνία κι η καθημερινότητα, είναι αληθινά παντού γύρω και μέσα
μας!!!
Η ιδέα της μη- ανταπόδοσης είναι από άλλο πλανήτη.
Μη νιώθετε
τύψεις αν το θεωρείτε τρελή ιδέα, είναι αναμενόμενο όλη η κοινωνία μας βασίζεται σε αυτό...και μεγάλο
μέρος της και οι σχέσεις μας γκρεμίζονται ακριβώς από αυτό το στοιχείο, "ανταπόδοση κι ανταλλαγή".
Όταν δεν υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη σε ένα ζευγάρι μετά από καιρό που
"ανταλλάσσουν δώρα υλικά και μη" η αγάπη τελειώνει και χωρίζουν
δύσκολα.
Αν υπάρχει μη- εγωισμός αλλά αποφασίζουν να πάρουν άλλους
δρόμους
η αγάπη μένει κι ισως ναι μεν ζούνε χώρια, αλλά δίχως πίκρα και
"μου έδωσες, σου
έδωσα, δικό μου και δικό σου"!!
Σκεφτείτε το δυό λεπτά!!
Σκεφτείτε το δυό λεπτά!!
Κι όταν
καταφέρεις να μειώσεις τον εγωισμό σου και την αρχή της ανταπόδοσης θα
μπορέσεις να ασκήσεις την αρχή της μη-προσκόλλησης.
Θα αγαπάς και θα νοιάζεσαι
δίχως να απαιτείς τίποτα από κανέναν.
Και τότε θα ξυπνάς cool δίχως πίκρα
απογοήτευσης στην καρδιά
γιατί οι άνθρωποι γύρω σου δεν κάνανε το ένα ή το
άλλο.
Γιατί δεν θα περιμένεις τίποτα κι από κανέναν.
Θα αγαπάς και θα εκτιμάς
δίχως να απαιτείς.
Και θα δεις πως η ζωή σου θα αρχίσει να ρέει όπως το
ποτάμι..
Η ζωή μας
είναι περιορισμένη
είτε το έχουμε εμπεδώσει είτε όχι.
Αυτό είναι αγαπητοί μου
συνάνθρωποι.
Πες με πως έχω λίγο σύνδρομο Asperger, ναι ίσως,
αλλά αυτή είναι η
πραγματικότητα.
Δεν θα ζούμε αιώνες
όπως οι φίλοι μας οι βρικόλακες ή κάποιοι
μάγοι του Castaneda.
Αυτά τα
χρόνια θέλεις να ζεις με χαρά και θετική ενέργεια
που αναβλύζει μέσα από τα
οστά σου
σε φωτίζει, σε γεμίζει, σε ξυπνά το πρωί
και σε αφήνει ξεκούραστο και χαμογελαστό;
Ξεφορτώσου τον εγωισμό
και το κριτήριο της ανταπόδοσης
από το πετσί σου
και θα δεις την διαφορά.
Αμέσως μετά
θα φύγει κι η προσκόλληση..
σε τι?
Σε οτιδήποτε κι οποιονδήποτε.
Κι αμέσως
μετά θα νιώθεις την ευτυχία μέσα σου
σε κάθε κύτταρο σου
κάθε στιγμή που ζεις!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου