προσκολληση-φαντασιωση

https://www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY

Ειναι φορες που η ζωη παιζει παιχνιδια.

η σκεψη ταξιδευει μονη της στο μελλον, εν αγνοιαν σου...

δημιουργει μεσα στο μυαλο την δικια της πραγματικοτητα,

μεχρι που καποια στιγμη πεφτει πανω σε εναν τοιχο,

 ξυπναει απ τον πονο και τον κραδασμο

ετσι ξαφνικα συνειδητοποιεις

πως ειχες χαθει μεσα σε ενα φανταστικο σεναριο

κι οσο πιο βαθια ειχες αφεθει να ταξιδεψεις 

τοσο η αληθεια απεχει απ το ψεμα.

Καποιος ή καποια κατασταση που φανταστηκες 

 χωρις να εχεις κανενα πραγματικο στοιχειο

πως ηταν κατι ιδιατερο στη ζωη σου

ξαφνικα συνειδητοποιεις πως ηταν δημιουργημα της σκεψης σου,

της αχαλινωτης φαντασιας σου.

Φτανει να παρακολουθησεις την σκεψη για μερικα λεπτα την ημερα

και θα καταλαβεις τον μηχανισμο.

Η σκεψη σου γινεται πραγματικοτητα.

Μη γελιεσαι και πιστεψεις πως ειναι απλο να παρατηρεις τις σκεψεις σου

δεν ειναι καθολου απλο κι ευκολο,

θελει προσηλωση, συγκεντρωση, επιμονη κι επαναληψη,

ομως μονον με παρατηρηση θα μπορεσεις να διακρινεις

το φανταστικο απο το πραγματικο 

κι αν το φανταστικο σου προκαλει κακο

να το σταματησεις εγκαιρως.

Γκρεμιζοντας τα σεναρια της φαντασιας

 ον ολιγοις αυτος που θεωρουσες ιδιαιτερο ατομο 

γινεται καποιος που καποτε γνωρισες, 

ηξερες, μιλουσες, θαυμαζες, ζητουσες

γινεται καποιος αλλος, καποιος απ το πριν

ο οποιοςδηποτε απο το παρελθον,

το πριν ομως εχει τελειωσει,
δεν υπαρχει πια.

Συχνα δημιουργουνται συγκυριακα προυποθεσεις για προσκολληση

σε ατομα η καταστασεις,

ετσι η σκεψη που εχει την ταση να πεταει ψηλα στον ουρανο,

μολις το αντιληφθει, φευγει, εξαφανιζεται, μας απογειωνει,

πτηση σε συνθηκες ομιχλης και βροχης.

Ειναι απλα θεμα επιλογης

προσκολληση - φαντασιωση

επιφοβη απογειωση σε συνθηκες αντιξοες

κι απροβλεπτη προσγειωση

με επιπονα αποτελεσματα.

Η επιλογη ειναι δικη σου.

ελευθερια κι αποφασεις ( αναρτηση freedom)

https://www.youtube.com/watch?v=diYAc7gB-0A

Τελικα γιατι απογοητευομαστε οταν καποιος δεν μας αγαπαει

οσο ή οπως εμεις το φανταστηκαμε,
 ή και καθολου?

Η αγαπη ειναι κατι που ειμαστε ελευθεροι να νιωσουμε, 
να ζησουμε να χαρουμε,

μπορουμε να αγαπησουμε οποιον θελουμε,

δε χρειαζεται καποιος να μας αγαπαει για να τον αγαπησουμε.

Τον ερωτα κανεις δεν μπορει να τον ελεγξει.

Απλα ξυπνας μια μερα και οπως εχεις πυρετο, 
ετσι εισαι ερωτευμενος.

Ειναι μια κατασταση ανεξαρτητη απο το τι μπορει

να νιωθει ο δεκτης της αγαπης σου,

nothing to do about it...

κι αν δεν εχει ανταποκριση,

οπως θα εκανες αν ειχες γριπη, περιμενεις να ξεσπασει, να εξασθενισει,

και καποτε το ξεχνας, αλλοτε αργα αλλοτε πιο γρηγορα.

Ειναι ομως εντελως "δωρεαν" και εισαι εντελως ελευθερος να

την νιωσεις για οποιοδηποτε, διχως να ζητησεις την αδεια κανενος...

δεν ειναι αυτο υπεροχο,
μοναδικη αποδειξη της αληθινης μας ελευθεριας?

Να νιωθεις υπεροχα μεσα σου οποτε εσυ επιθυμεις
γιατι η υπαρξη καποιου σου εδωσε το ερεθισμα?

Ποσο κουραζει πια αυτη η ανταποκριση που απαιτουμε

βασισμενη στον εγωισμο μας

στην ανασφαλεια μας

και στις απειρες ανεξελεγκτες επιθυμιες μας....

Συχνα νιωθουμε εγκλωβισμενοι σε μια κατασταση

γιατι πρεπει να κανουμε κατι,

νιωθουμε πως δε μπορουμε με κανεναν τροπο να ξεφυγουμε..

Αν το καλοσκεφτουμε, αυτο ειναι μια απλη εντυπωση που η πολυ-αγαπημενη μας

σημερινη κοινωνια παρεα με το περιπλοκο τροπο σκεψης μας
 επιθυμουν να ενστερνιστουμε...

Κι ομως δεν ειναι ετσι.

Δεν ειμαστε καθολου εγκλωβισμενοι,

αντιθετως ειμαστε ελευθεροι να κανουμε οτι θελουμε, 
γιατι ετσι απλα ειναι, κανεις δεν μπορει να μας επιβαλλει τιποτα,
ακομα και στην αγαπη, εμεις επιλεγουμε.

Η πραγματικοτητα ειναι αυτο που αντιλαμβανομαστε,

αν νιωσουμε εστω και για λιγο εγκλωβισμενοι και υποχρεωμενοι

να αντιδρασουμε ή να μην αντιδρασουμε σε καποια κατασταση

τοτε ναι φυσικα θα εγκλωβιστουμε!!!!

Θελει κουραγιο να πουμε στον εαυτο μας  την αληθεια..
αληθεια που μπορει να μας ελευθερωσει

Χρηματα, καριερα, ρουχα, "τι λεει ο κοσμος",

ποση σημασια εχουνε αραγε αυτοι οι παραγοντες στη ζωη μας?

Η αποδοχη της επιλογης μας να αποφασιζουμε για ολα οσα μας αφορουν 
 ειναι που θα μας ελευθερωσει απο οτιδηποτε

"ξενο" κουβαλαμε μεσα μας, 
οτιδηποτε που μπορει να ειναι ψευτικο η περιττο,
 πεποιθησεις αλλων ή της συγχρονης κοινωνιας.

Αληθεια του τι θελω

και τι απορριπτω 100% συνειδητα.

Για ολα αποφασιζουμε εμεις.

Τι αντεχω στον εαυτο μου και τι οχι.

Ολα αλλαζουν αν υπαρχει αγαπη, κυριως για τον εαυτο μας.

Ολα μπορουνε να αλλαξουν αν το θελουμε κι

ειμαστε εμεις οι ιδιοι αυτοι που το αποφασιζουμε...

Ειμαστε παντελως ελευθεροι  ν αποφασισουμε οτι θελουμε.

Ας μην την ξεχναμε την ελευθερια μας.

Δεν υπαρχει κανενας περιορισμος και πρεπει
οταν επιλεγουμε συνειδητα.

Freedom

https://www.youtube.com/watch?v=MQlJ3vOp6nI

Indeed the most amazing and enjoyful things in life are free....

Love

you can fall in love with whoever who want.

You do not need him/her to love you back to "activate" your love

you are free to feel this sensation 

free to fill you heart, body and soul without anyone's licence

or returning feelings.

Isn't is fantastic to have this freedom?

Don't you feel free to be able to love whoever you decide to?

Nature

you are free to walk around the planet, 

wherever you decide, 

you can go to Thibet, to China, 

to the Greek islands

to the mountain or the sea.

You are free to watch the birds flying up in the sky

the butterflies playing around with their partner-batterfly up in the air

free to listen to a bee's sound nourishing itself from a beautiful yellow flower

free to listen to the sound of the waves crashing on the rocks

free to look in an animal's eyes deep inside to fantasize its emotions

feel its energy.

We are entirely free to do whatever makes us happy.

Thinking and feeling trapped is just a game designed by human society.

We decide our living conditions,

we decide who we will love,

we can change what we desire and what we choose to desire

anytime we want.

The only condition in order to know what we want 

is to feel want we want and to communicate it to ourselves

clearly, honestly 

without hesitation.

It's our choise, it's our freedom.

fatal attraction...and not..

https://www.youtube.com/watch?v=mlmdCxaXyWg

attraction...

it's fatal

cannot diminish it

such a bizarre concept

such an amazing, weird, powerful feeling

you can feel his undefined energy penetrating you

you feel his vibes inside you, all around you

it's pointless attempting to take your eyes off him

you want to know everything about him, his life, his interests,
his opinions, his past...
his "everything"

non-attraction...

well, it's ok

it's comfortably indifferent

almost like not being there with him

there is someone in front of you
but he could be anybody

it does not really make any difference, 

John, Kostas, Michael whoever...

you do feel a human interest but that does not cross the line

your auras simply do not meet.

What is this entity that bind you with someone you hardly know

what is this amazing distraction that fills all over your body and soul

leaving no gaps unfilled

leaving no doubt that you do have an uncommon connection,
fully flawed,

nuzzles your heart's external limits 

as if they are about to collapse.

Αποδοχη και μη-επικριτικη σταση...

Δεν ξερω απο που ν αρχισω. Το θεμα για το οποιο σημερα θελω να εκφρασω την αποψη μου ειναι η κριτικη. Ειναι τοσο πολυπλοκο και τοσο ευρυ, επηρεαζει τα παντα, τον τροπο που σκεφτομαστε, το τροπο που ζουμε, τις φιλιες μας, τις αγαπες μας, ολες μας τις διαπροσωπικες σχεσεις...
Γιατι δεν ειμαι σιγουρη απο που ν αρχισω θα ξεκινησω μ ενα παραδειγμα.

Ζηταω μια χαρη απο καποιον πολυ κοντινο ανθρωπο. Μου απαντα πως δεν μπορει δινοντας εναν τυχαιο λογο ο οποιος δεν εχει καμμια σχεση με την πραγματικοτητα...πραγματικοτητα ειπα? Και ποια ειναι αυτη, και για ποιον, για μενα η για αυτον?
Η πραγματικοτητα ειναι μοναχα ο τροπος με τον οποιο το μυαλο μας αντιλαμβανεται τον κοσμο, και ολες τις καταστασεις μεσα σ αυτον...ετσι ο κοντινος μου ανθρωπος απαντησε κατι που κατ εμε δεν βγαζει νοημα, δεν εχει λογικη και δεν το δεχομαι γιατι δεν συναπτει με την δικη μου αντιληψη της πραγματικοτητας. Αρα η πρωτη μου αντιδραση, βημα 1, ειναι η μη αποδοχη της πραγματικοτητας του αλλου... Ας υποσημειωσω πως η δικαιολογια για να μην μου κανει την χαρη μπορει καλλιστα να ειναι ψευτικη αν ο ιδιος δεν ξερει αληθινα γιατι αρνειται, μπορει να φοβαται, μπορει να μη νιωθει ετοιμος, μπορει να μη νιωθει ικανος, μπορει χιλιες αιτιες...αυτες ομως τις αιτιες ισως κι ο ιδιος να μη τις γνωριζει, απλα γιατι αν δεν ψαξεις την αιτια δεν θα την βρεις ποτε!!!!!!! 
Βημα δυο. Επειτα εφοσον δεν δεχεσαι την δικαιολογια και απαντηση του αλλου, ο νους σε οδηγει να εξηγησεις την αρνηση αυτη με οποιον τροπο εσυ πιστευεις πχ.λεγοντας πως "δεν θελει να με βοηθησει απλα αρνειται ή οτιδηποτε αλλο" δινεις δηλαδη μια προσωπικη ερμηνεια σε ενα θεμα που καθαρα δεν μπορεις να ξερεις ουτε να υποθεσεις γιατι η ψυχη ειναι του αλλου και μονο ο αλλος ξερει το αληθινο ΓΙΑΤΙ. Ετσι αφοτου υποθετικα φανταστηκες ποιο ειναι το προβλημα που τον ωθησε να πει οχι και το ελαβες για πραγματικοτητα (εντελως αυθαιρετα) αρχιζει το βημα 3, ξεκινας να κρινεις την απαντηση του. Αυτη η κριση εχει αμεσα να κανει με την μη αποδοχη της απαντηση του και τις απαιτησεις σου απο αυτο το ατομο ή αλλιως την αρχικη σου επιθυμια να σου κανει την συγκεκριμενη χαρη. Η κριση σε κατι που ειναι 100% επιλογη του αλλου ειναι κατ εμε μια εντελως αυθαιρετη και λανθασμενη αντιμετωπιση η οποια θα εχει ως αποτελεσμα (βημα 4) αισθηματα απογοητευσης, θυμου, μνησικακιας.
Αν παμε πισω στα βηματα θα δουμε πως ο λογος που τελικα νιωθουμε θυμο κι απογοητευση ειναι απλα γιατι δεν αποδεχομαστε την απαντηση του αλλου. Συχνα με δικους μας ανθρωπους απαιτουμε πολλα, υποθετουμε πολλα και δεν αποδεχομαστε σχεδον τιποτα αντιδρωντας σε οτιδηποτε εναντιωνεται τις επιθυμιες μας...
Αν θελαμε ν αλλαξουμε την αρνητικη εκβαση αυτης της ιστοριας τι θα επρεπε να κανουμε?
Να αποδεχτουμε ΑΠΛΑ την απαντηση του αλλου. Διχως υποθεσεις οτι ξερουμε τον αληθινο λογο που λεει οχι και διχως επικριση και απαιτησεις. Δεν ειναι ΚΑΘΟΛΟΥ μα καθολου ευκολο να το κανουμε κυριως αν το οικογενειακο μας περιβαλλον οπου εχουμε μεγαλωσει αγαπαει πολυ την επικριση, θελει πολυ δουλεια εστιασμενη στο να διωξουμε απο πανω μας τον εγωισμο και να καλημερισουμε την αποδοχη της πραγματικοτητας του αλλου.
Αν ομως καταφερουμε να το κανουμε ολες μας οι διαπροσωπικες σχεσεις ξαφνικα θα γινουνε καλυτερες και εμεις φυσικα θα υποφερουμε πολυ λιγοτερο απο θυμο και απογοητευσεις οι οποιες πηγαζουν μοναχα απο τις υψηλες μας απαιτησεις απο τους αλλους.

Αποδοχη των επιλογων των αλλων και αφαιρεση της επικρισης των επιλογων τους ειναι μια καλη αρχη για να αλλαξουμε  αρνητικα συναισθηματα που νιωθουμε...δεν ειναι ευκολο αλλα η προσπαθεια θα μας ανταμειψει!!!!!

Million miles away

https://www.youtube.com/watch?v=sXOwDDBhT80

You have all rights to believe I am obsessed

a drama queen.

I still need to feel you

I still  miss you, you are everywhere,

I miss your existence,

I am truly not obsessed,
I just want you back,

if I have ever had you at all.

You might got over me,

not sure you've ever been into me at all.

I feel myself inside your brain,

I can feel your eyes through my skin,

 trying to focus, so that I can touch you,

spying what you are doing, 

staring at you,

you are million miles away.

Is it an illusion or
is it my energy linked with yours?

 Feels like yesterday the last time we kissed.

The last sweet thing you said to me,
so that I could not guess what was on your mind

"sleep baby...sleep".

I might be obsessed indeed,

I do not care what I am.

I want you to love me.

Not sure what I can do.

Probably nothing.

This is what I can get out of you.

A square nothing.

Pathetically,
I wait for your memory to be dissolved,

but I do not want to.

I will keep you in my mind until another angel comes along.

I want you beside me.

Thinking of you is not enough.  

I want so much more,

maybe another dream.

I might be out of my mind,

 but I love it. 

I love to want something I might never get.

I love to be in love with some impossible existence,

which will probably never be mine.

Loving the idea of you, regardless what you may feel,

is a pure demostration of freedom,
 I have never felt before.

We selfishly love and excpect to be loved.

We care and demand to be cared.

We exchange feelings thinking that is love.
Well it's not. That is an exchange,
it is not love.

Love is a feather, flying up in the sky.

It's light and it's free of returning feelings,

love is everything we have to give,

everything we need to feel,

to achieve happiness,

to stay alive

to be there for someone who is not there for us.

I will love you whatever you think

whatever you believe 

whatever you may look like.

το μυστηριο της παρατηρησης

Η ζωη ειναι ενα υπεροχο μυστηριο...

Σκεφτεσαι, φανταζεσαι, 

ζεις το τωρα

 μα δεν εχεις την παραμικρη ιδεα

τι θα συμβει στα επομενα δεκα λεπτα,

απλα δεν ξερεις,

το υποθετεις

μπορεις να το προβλεψεις,

αλλα δεν ξερεις ποτε τι θα συμβει,

μπορει να γινει σεισμος,

να κανεις σεξ και να μεινεις εγκυος,

μπορει να ερθει ο υδραυλικος που περιμενεις και να τον ερωτευτεις

μπορει να βρεις τον αντρα σου με μια αλλη γυναικα,

μπορει να ξεχασεις το ματι ανοικτο καθως κανεις ντους

και να καει το σπιτι σου...

μπορεις να πας να αγορασει γαλα για τον αυριανο καφε

και να δεις μια παλια αγαπη στο σουπερ μαρκετ, 

να πας για ποτο, 

να ερθει για φαγητο σπιτι σου...

Μπορουν να συμβουν εκατομυρρια πραγματα που δεν φανταζεσαι

 και να αλλαξει η ζωη σου μεσα σε λιγα λεπτα

κατι που φυσικα συμβαινει ασταματητα 

απλα εμεις δεν το παιρνουμε χαμπαρι

η ζωη μας αλλαζει αναλογα με το...

τι σκεφτομαστε

τι λεμε

τι θελουμε

τι δεν θελουμε

ποσο θαραλλεοι ειμαστε

ποσο φοβομαστε, 

η ζωη μας αλλαζει απο εμας

απο την τυχη κι 

απο τους αλλους...

Το μονο που περνα απο το χερι μας 

ειμαστε εμεις και η συμπεριφορα μας,

η εξελιξη της ζωη μας εξαρταται απο εμας,

ειμαστε πρωταγωνιστες κατα τουλαχιστον το ενα τριτο...

Ας κανουμε αυτο που θελουμε

οπως το θελουμε 

και για οσο το επιθυμουμε

ας αποφασισουμε τι επιλεγουμε

για να κανουμε τη ζωη μας οσο πιο κοντα γινεται σ αυτο που θελουμε

κι ας αφησουμε τα υπολοιπα 2/3 να αποφασισουν για εμας,

ας ηρεμησουμε, ας χαλαρωσουμε κι 

ας γινουμε για τα 2/3 της επιδρασης της ζωης μας

απλοι παρατηρητες....