το ταξίδι, μιά καινούργια διαδρομή

Τι υπέροχο που είναι το ταξίδι, αν αφήσεις τον εαυτό σου μαζί με την όποια
λογική αντίσταση της αναμονής του αποτελέσματος να απομακρυνθεί.

Ξεκινάς απο τον άλφα τόπο για να φθάσεις στον βήτα, 5 ή 5000 χιλιόμετρα διαδρομή.

Κοιτάς τα τοπία που φεύγουν γρήγορα απο το οπτικό σου πεδίο, παρατηρείς τις σκέψεις σου, νιώθεις, σκέφτεσαι τα λευκά σύννεφα που περπατάνε βιαστικά, δεν κάνεις τίποτα το επαναλαμβανόμενο, όλα είναι καινούργια, διαφορετικές ψυχές δίπλα σου, διαφορετικές μυρωδιές, άλλη θερμοκρασία και υγρασία , καινούργιο βιβλίο σε συντροφεύει...Το ταξίδι σε πάει σε γνώριμα ή όχι μέρη, τόπους που κατοικούνε μόνο συναισθήματα και αισθήσεις, ίσως κι εξωγήινα όντα αν αποφασίσεις να τα δείς, μακριά απο την αστική καθημερινότητα και την κούραση που προκαλεί ο μονοδιάστατος σκοπός του ταξιδιού.

Ένα βαγόνι, κουτί σκέψεων, αισθήσεων, ιδεών, εντυπώσεων, κοιταγμάτων, απρόσμενη συναισθηματική εξέλιξη, αβίαστη ρευστότητα ενέργειας....

Πόσο μακρύ και χρονοβόρο ταξίδι όταν αδυνατώ να νιώσω την πολυπλοκότητα των χιλιομέτρων που θα με μεταφέρουν στην άλλη διάσταση, όταν τηλεφωνώ φίλους και οικογένοια γιατί απλά δεν καταφέρνω να βρώ βάθος και το μυαλό παραμένει προσκολλημένο στην αφετηρία ή στον τερματικό σταθμό, ψάχνω αγωνιωδώς να βρώ πληροφορίες στην εφημερίδα που ποσώς  με απασχολούν, θέλω απεγνωσμένα να περάσει η ώρα.