"Ευκολία". Η συντομία, είναι κοντά.
Η πράξη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Μια εύηχη, εύκολη λέξη, η προτιμητέα λύση.
Τι με οδηγεί εκεί?
η επιτακτική λογική,
η κρυμμένη διαίσθηση,
η τρομακτική επίκριση,
ή ο φόβος της δυσκολίας?
Το εύκολο κι αυθόρμητο. Είναι κίτρινο φανταχτερό και μου χαμογελά.
Μα είναι παροδικό και εξαφανίζεται πάνω που είχα αρχίσει να ελπίζω.
Μήπως δεν είναι αυτό που φαίνεται?
Η δυσκολία κουράζει, βαραίνει τη θέληση.
Η ευκολία θολώνει, κοροιδεύει.
Να φύγουν οι ορισμοί.
Με ζάλισανε.
jfkjglhnb,bkhg
ΑπάντησηΔιαγραφή