τωρα

Πότε ξεκινάω να ρίχνω τις ευθύνες στις συνθήκες και πότε σε έμένα
ή σε εσένα?
Τι νιώθω, γιατί, πως έτσι ξαφνιικά, γιατί έχουν γίνει όλα τόσο περίπλοκα?

Θέλω να μη σκέφτομαι όλα αυτά τα περιττά, να ζω την στιγμή
διχως ενθουσιασμούς βαρύγδουπους, να ζω το τώρα όχι το μετά.
Όμως πρέπει να αναγνωρίσω το τώρα για να το ζήσω, να το νιώσω,
να μην το μπερδεύω με το πρίν και το μετά.
Το τώρα είναι εδώ και το έχω μπροστά μου, είναι η αλήθεια που κοιτάζω,
θέλω δεν θέλω το τώρα φεύγει, το τώρα είναι ο κόσμος που ζει όταν ζω κι εγώ,
χαίρεται όπως κι εγώ, στεναχωριέται για λίγο και μετα του φεύγει,
ξεχνάει το πριν γιατι έτσι θέλει να ζει, ξεχνάει γιατί του χρειάζεται μόνο η μνήμη του παρόντος,
αυτή του παρελθόντος ας καει, την χρησιμοποίησε, δεν την χρειάζεται πια.