λεω, λεω και παλι λεω

http://www.youtube.com/watch?v=rkKvxKQj6ns

Ειναι φυσιλογικο εμεις οι γυναικες να βρισκομαστε παντα (η σχεδον παντα)
στη θεση επεξηγησης??

Όλες θα εχουμε βρεθει στη θεση να εξηγουμε κατι που μας φαινεται
εξαιρετικα αυτονοητο σε εναν αντρα, ή ενας αντρας εχει βρεθει
στη θεση να ακουει πολλα κι ακαταλαβιστικα λογια σχετικα με καποιο
θεμα το οποιο θεωρει πιο απλο και τετραγωνο και ισως ήδη λυμενο....
Ποσο εποικοδομητικες ειναι αυτες οι συζητησεις (ας τις ονομασουμε ετσι,
γιατι δεν ειναι καθολου συζητησεις)? Πιστευουμε πως ειλικρινα υπαρχει
περιπτωση καποιος ανθρωπος να αντιληφθει κατι διαφορετικο απο αυτο που
αντιλαμβανεται, γιατι απλα ακουσε εναν μονολογο απο το στοματακι μας
για 30 λεπτα? Μηπως ειμαστε λιγο υπεροπτεςνγια να θεωρουμε κατι τετοιο,
ζουμε σε εναν κοσμο που δεν εχει πατωμα, μηπως εν τελει
αιωρουμαστε αντι να περπαταμε??

Ο καθενας μας εχει την δικη του αντιληψη, ιδεες και αντιμετωπιση σχετικα με
τα παντα στη ζωη. Το τελικο ερωτημα ειναι "Κατα ποσο μπορουνε, πρακτικα
κι οχι θεωρητικα, οι αντιληψεις μας να μεταβληθουνε ετσι απλα, με μια
συζητηση ή και με πολλες συζητησεις"?

Με ειλικρινεια εκφερω την γνωμη μου...δυστυχως ΚΑΘΟΛΟΥ.
Η πιεση, ειτε εμμεση ειτε αμμεση, η γκρινια, η επαναληψη, η επεξηγηση με
καθε λογικο επειχηρημα ειναι παντελως ανουσια, αν ο ανθρωπος απεναντι μας
αντιλαμβανεται το κοσμο "αλλιως". Ξοδευουμε τρελες ποσοτητες φαιας ουσιας
προσπαθωντας να πεισουμε καποιον οταν αυτος ο καποιος θα κανει τελικα
αυτο που επιθυμει και θεωρει σωστο...

Μηπως ηρθε ο καιρος να αναθεωρησουμε τις επιλογες μας και τις
μεθοδους "κατηχησης" μας???