Μολις πριν λιγο, καθως εκανα σιωπηλο διαλογο με τον εαυτο μου τον επιασα στα πρασα καθως ελεγε «...δεν εχω επιλογη», ετσι αρχισα να αναλυω αυτη την τοσο κοινη φραση. Ποσο αληθινη ειναι η υποχρεωτικη επιλογη, ποιος μας υποχρεωνει να επιλεξουμε το αλφα εναντι του βητα, γιατι πειθουμε τον εαυτο μας πως δεν εχουμε επιλογη? Ειναι μετρημενες στα δαχτυλα οι περιπτωσεις οπου αυτη η φραση ειναι ακριβης, σπανιες οι περιπτωσεις οπου οι καταστασεις πραγματικα δεν σου δινουν επιλογη...ακομα και οι πιο δυσκολες καταστασεις οπως παραδειγματος χαριν οι καταστασεις υγειας δινουν την δυσκολη επιλογη ζωης η θανατου (οταν φυσικα αυτο ειναι νομικα εφικτο). Παντα υπαρχει η επιλογη απλα συχνα θεωρουμε αυτονοητη την μια απο τις δυο επιλογες κι ετσι λεμε στην καθομιλουμενη «δεν εχω επιλογη», κατι που τελικα δεν ισχυει. Επιλεγουμε σχεδον τα παντα στη ζωη μας, απο τον ανθρωπο που μας συντροφευει μεχρι το φαγητο που θα φαμε, απο τα ρουχα που θα φορεσουμε μεχρι το μελλον μας... κατι που συχνα δεν γινεται συνειδητα μα ειναι αποτελεσμα των δικων μας επιλογων. Συχνα η οικογενεια μας, ο ανθρωπος μας, ο κοινωνικος μας περιγυρος, η ιδιοτητα μας κτλ ειναι παραγοντες που επηρεαζουν τις επιλογες μας...και τελικα αποδεικνυονται λανθασμενες κι αποτυχημενες...ο μονος που κατα την γνωμη μου πρεπει να συμβουλευομαστε οταν επιλεγουμε οτιδηποτε ειναι πρωτα απο ολα η διαισθηση μας δηλαδη το πως νιωθουμε βαθια μεσα μας διχως αν και γιατι, κατι που φυσικα δεν ειναι ευκολο, θελει πρακτικη κι επιμονη εξασκηση, κι ισως και καποιοι ανηκουν στη κατηγορια που εχουν το ταλεντο να κανουν μονον οσα αληθινα αγαπουν παρολο το κοστος των επιλογων τους...θεε μου ποσο τυχεροι ανθρωποι ειναι... αραγε θα τους μοιασω καποτε..?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου