Παιδια.
Γλυκα, αθωα, ευαισθητα, καλοπροαιρετα διχως κοπο.
Τα
κοιτας στα ματια και χανεσαι σ εναν κοσμο μαγικο..
..σ εναν
κοσμο ιδανικο, σ αυτον που ονειρευονται, σ αυτον που δεν υπαρχει.
Προσευχεσαι,
να μη μεγαλωσουν ποτε.
Μεσα
στην ομιχλη,
μια
χαρα αναπαντεχη, σαν μονιμο χαμογελο.
Συναντηση
εξω-πλανητικη.
Σε
εβλεπα διχως να σε κοιταζω, διχως να εισαι παντα εκει.
Κι
οπως σε κοιταζα, εξαφανιστηκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου