Doubt

http://www.youtube.com/watch?v=K5bo4VDEH-U

Χτυπάει το τηλέφωνο. Μια καλή φίλη με παρακινεί να βγούμε, να πάμε για ποτό σε κανένα μπαράκι...της λέω «θα δω, θα σου τηλεφωνήσω»..χθές λόγω Χριστουγέννων ήμουν έξω χόρευα κι έπινα ως αργά και κουράστηκα χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έτσι, ξεκινάω τον εσωτερικό μου διάλογο.

Αλήθεια, γιατί να βγώ?

Θέλω να γνωρίσω κόσμο?

Οχι, όχι τώρα.

Θέλω να καλοπιστώ και να γίνω όμορφη για να με δουνε όλοι?

Μπαααα...όχι τώρα....

Τι θέλω?...Θέλω να βαλω Miles Davis και το  Generique, που το έχω στην επανάληψη εδώ και 20 λεπτά, ή να ακούσω τον Ρέμο ή τον γνωστο DJ της Θεσσαλονίκης να παίζει ψευτο-ράπ?

Μμμμ παλι δε νομίζω...

Θέλω να πιώ με την μυρωδιά του καπνού να φράζει το αναπνευστικό μου που μόλις άνοιξα με pranayama?..

μπα άκυρο!!

Τελικά μετά απο 5 λεπτά κουβέντας, διαπίστωσα πως δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να βγώ μιας και την συγκεκριμένη αγαπητή παρέα, θα έχω την χαρά να την συναντήσω σε ένα καφέ ή στο σπίτι μου ή στο σπίτι τους, γενικά κάπου ήσυχα όπου θα μπορούμε και να επικοινωνήσουμε λεκτικά σε περίπτωση που το θελήσουμε...

Συχνά σκέφτομαι αν είμαι πράγματι απο αυτήν την χώρα ή μου είπαν για κάποιο μυστήριο λόγο ψέμματα οι γονείς μου, μήπως γεννήθηκα στην Ρωσία και με φέρανε εδώ στα 10 μου, ή μήπως είμαι υιοθετημένη? Δεν νομίζω πως έχω πολλά κοινά με τους υπόλοιπους ανθρώπους της ηλικίας μου που ζούνε και διασκεδάζουνε σ αυτήν την χώρα, με τον προαναφερόμενο τρόπο. Οκ, θα βγώ για μια μπύρα με έναν φίλο αλλά δεν θα αντέξω πάνω απο 2 ώρες τον τρελό καπνό και την μουσική στη διαπασών, που προφανώς δεν θα ταιριάζει καθόλου με τα γούστα μου...γιατί άραγε δεν μπορώ να θεωρήσω νορμάλ και μέσα στο πρόγραμμα όλες αυτές τις συνήθειες που κάνουν άλλους συνανθρώπους μου να λένε «α εγώ δεν την αφήνω την Ελλαδίτσα, που θα βρω άλλο τέτοιο περιβάλλον»...εκεί ακριβώς είναι που συνειδητοποιώ πως ΝΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ!!! Ίσως βέβαια να είναι και κάτι πολύ φυσιολογικό, ο καθένας μας κάνει τις επιλογές του και πράττει αυτό ακριβώς που τον ευχαριστεί και τον ικανοποιεί, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να συμπίπτει με την πλειονότητα των συμπατριωτών του...

Έ λοιπόν δεν θα νιώσω καθόλου τύψεις που διάλεξα το NOIR του Miles, τον καναπέ μου και το ροζέ μου για να γράψω τις ιστορίες μου αντί της Χριστουγεννιάτικης βόλτας στο κέντρο της πόλης..στην υγεία μας και ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!!