Μπηκα κατω απ το παγωμενο νερο, εβγαλα απο
πανω μου την καπνα.
Διελυσα
τα τοξικα συναισθηματα και σκεψεις, ταξιδευουν πια μακρια.
Ξεκινησα
να νιωθω παλι εγω.
Ειναι
αραγε αγαπη, συναισθημα που θελει, μα δεν βρισκει το δρομο της καρδιας?
Ειναι
αραγε αγαπη, συναισθημα που προσπαθω με κοπο να νιωσω?
Ειναι
μερος του παιχνιδιου, η αγαπη να διαλυει?
Κι
εγω που ονειρευομαι η αγαπη να χαριζει ελαφροτητα, ροη ζωης κι ενεργεια,
να κανει
τα παντα πιο γλυκα, τις μερες πιο λαμπερες...
Μηπως
παραλογιζομαι κι υπερβαλλω, μηπως ζω σ αλλο αστερι..
Κι
ετσι αν ειναι, φερτε πισω τα ονειρα μου,
πειτε τους την αληθεια.
Θελω
να ξερω.
mathe lipon oti panta yparxei k tha yparxei akoma kian den yparxeis k to diskolotero einai na isoropiseis to yposhnidito meto synidito mono tote ginese paratiritis prepi na ta simfiliosis panta tha se agapo
ΑπάντησηΔιαγραφή