Βαριεμαι....κι εξελισσομαι

Αθυτος - 11/06/2012

Αληθεια, τι μας κανει να λεμε βαριεμαι, κατι που λιγο πριν καιρο αναζητουσαμε παθιασμενα?

Χανουμε εξολοκληρου τον ενθουσιασμο μας, το ενδιαφερον μας?

Ο ερωτας με μια πανεμορφη γυναικα, ενα πεντανοστιμο παγωτο, 

μια στιγμη μαγευτικης θεας, ενα γευστικοτατο φαγητο?

Τι να ειναι αυτο που μας κανει να "μπουχτιζουμε", τι να μας κανει να μην αναγνωριζουμε πια την αρχικη αξια αυτου του υπεροχου, καποτε, συμβαντος?

Υπαρχει αραγε τροπο να αντισταθουμε στην αλλοτριωση 

και να μεταμορφωσουμε αυτο το συναισθημα σε ενα μεταλλασομενο στοιχειο που δεν θα χανει ποτε την αξια του γιατι θα μας γεμιζει με διαρκη ενθουσιασμο με τις συνεχεις μεταβολες του?

Μηπως μπορει αυτο να ειναι η αγαπη και οι μεταμορφωσεις της?