Feeling good...

https://www.youtube.com/watch?v=D5Y11hwjMNs

Μ'αρεσει να σε σκεφτομαι

σαν τον ανεμο που μυριζει γιασεμι,

μου ακουμπα τον λαιμο,

φερνει τα μαλλια μου στο προσωπο,

με τοποθετει εξω απ'την γηινη διασταση.

 

Δε ξερω τι εισαι,

αερας, συννεφια ή καταρρακτωδης βροχη,

αναλαφρη αυρα

με ωθει μακρια απ'το προκαθορισμενο μου σχημα,

διακτινιζομαι μεχρι τ'απειρο,

βρισκω τη κρυμμενη πυλη,

σ'εναν κοσμο οπου τα λογια ειναι περιττα.

 

ξεχνιεμαι

https://www.youtube.com/watch?v=Ci97rqyYGp8

ειναι απιστευτο πως αφηνομαστε στις καταστασεις

και στην κριση των ανθρωπων

να μας παρασυρουν σε διαδρομες που δεν επιλεξαμε οι ιδιοι...

διαδρομες επικυνδυνες για την υγεια μας

αρνητικα συναισθηματα, εσωτερικη καταπιεση,

χωρις αληθινο, υπαρκτο λογο...

Ξεχνιεσαι κι αθελα σου βρισκεσαι συμμετοχος

σ ενα υπουλο παιχνιδι

μα κανεις δεν ρωτησε αν συμφωνεις με τους κανονες του..

τα μικρα γραμματα στη τελευταια σελιδα του συμβολαιου

ητανε απειροελαχιστου μεγεθους,

ηθελες να τα διαβασεις αλλα ητανε φαντασματα

ητανε εκει αορατα κι αχρωμα...

Συγνωμη αν σου κακοφαινεται κυριε αρχηγε
αλλα δεν παιζω με αυτους τους ορους.
Δεν θελω αρνητικους ανθρωπους γυρω μου
δεν αξιζει να αφιερωνω τον πολυτιμο χρονο μου,
για αυτο και θα παιξω με τους δικους μου κανονες
στη δικη μου ζωη
κι αν θελεις μεινε αν θελεις φυγε,
δεν παρεξηγουμαι, δεν επηρεαζει ουτε ενα χιλιοστο
το πως θα νιωσω,
απλα δεν με ενδιαφερει καθολου.

Ειμαι καλα οταν ειμαι εγω,
οχι οταν ειμαι αυτη που θελετε εσεις να ειμαι.

my grandma's letter

https://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA

My little girl,

I am sorry to tell you but you cannot be always and 100% yourself.

You live in a judgmental society where criticism and labelling 

occurs constantly as a human natural habit.

Our mind creates links and labels since we are toddlers,

every word is cross-referenced with an image

which is a direct result of our personal experiences,

we create a matrix of variable dimensions 
 influencing drastically our behavior.

Every human being possess a single mind 

Which may belong to one of the wider two categories of  minds,

depending on the way each mind has been trained

and the consequent change of its morphology.

The majority of minds belongs to the wider family of

"typecast trained brains", where the brain use common links

to categorize everything in life, with possible outcome

a small 5x5 matrix used for any situation regardless relevance.

Strictness, rigid alignment to the previously mentioned links 
and judgment, are the fundamental principles of this mind typology.

They are not developing or progressing minds

actually they are condemned to stay as they are forever

without bringing any tiny change in their methodological rationale.

You do not need to judge them or be strict with them

It really is not their choice, they are not aware.

Just ignore or avoid them.

The rest of the human brains consist of

the category that are highly aware that the human is one of the most

evolving organs within the human body,

and so they decide to work with it and change its pre-assigned function.

Consciously they decide to avoid the labelling process

as much as they can, they only use it as a means

in order to communicate with the rest of the brains,

the “typecast” brains. They life a less rigorous life

with less strict rules, less judgment, with more flexibility,

they generally make a certain use with their brain

which is much different from they way they use their cup-boards

or fridge. They think critically. They have an intrinsic lightness 
in the movement of their thoughts.

‘After this long introduction, my little girl

I must confess that the typecast minds are spread everywhere,

They are millions and they get more each and every day.

Therefore, you cannot always have the option to avoid them,

So you must learn to live with them, deal with them

So that thet do not annoy you anymore,

Please do not expect anything from them, 
take what they have to give you,

They can only offer you their geometric matrix,

Do not accuse them, do not get disappointed

Accept it and be careful.

But mostly try not to be tough with them

You might belong in their family without being aware of it.

Open your boundaries far away from yourself and your believes

Look deep into the horizon

Draw away those transparent clouds and just fly…

Το γραμμα της γιαγιας..."μικρη μου.."

https://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA

"Μικρη μου, θα σου πω κατι απλο που ισως σε προετοιμασει.."

Λυπαμαι μα δε μπορεις να εισαι ο εαυτος σου 100%,

σ'αυτη την κοινωνια που εμεις οι ιδιοι εχουμε δημιουργησει

χρησιμοποιουμε την κριτικη και την κατηγοριοποιηση

αναποφευκτα κι ασταματητα, ειναι πια κατι φυσικο,

μερος της ανθρωπινης φυσης μας.

Το μυαλο μας φτιαχνει συνειρμους και ταμπελες απο τοτε που ειμαστε νηπια,

καθε λεξη αντιστοιχει σε μια εικονα, αναλογα με τις προσωπικες μας εμπειριες

κι αυτος ο πινακας που φταχνουμε επηρεαζει καθοριστικα τη συμπεριφορα μας.

Καθε ανθρωπος αντιστοιχει σε ενα μυαλο κι υπαρχουν διαφορων ειδων

μυαλα αναμεσα μας, αναλογα με την επεξεργασια που εχουν δεχτει και την

κατα συνεπεια αλλαγη της μορφολογιας τους.

Η πλειονοτητα των μυαλων γυρω μας. ανηκει στα "τυποποιημενα μυαλα"

οπου το εγκεφαλος χρησιμοποιει στανταρντ συνειρμους - ο ταδε ειναι ετσι

γιατι εκανε "αυτο"- και συχνα καταληγει να δημιουργησει εναν μαθηματικο

πινακα 5χ5 ο οποιος οριζει τις αντιδρασεις τους, ανεξαρτητως περιπτωσης .

Η αυστηροτητα, η απολυτη γεωμετρια και η διαρκης κριτικη που ασκουν

ειναι οι βασικες αρχες της ζωης τους. Δεν ειναι ιδιαιτερα εξελισσομενα μυαλα

κι οσο περνα ο καιρος τοσο περιοριζονται στα περιθωρια των προκαθορισμενων

εννοιων τους. Μην τους κοιτας στραβα, δεν εχουν επιλογη,
μη χανεις χρονο κι ενεργεια, απλα απεφυγε τους.

Το υπολοιπομενο ποσοστο μυαλων, ανηκει στη κατηγορια που γνωριζει καλα

πως ο εγκεφαλος ειναι ενα οργανο με σπουδαια ικανοτητα εξελιξης,

κι ετσι αποφασιζουν να δουλεψουν μ αυτο και να το μορφοποιησουν.

Γνωριζουν την φυσικη ανθρωπινη ταση για "ταμπελοποιηση" και συνειδητα 

την αποφευγουν, χρησιμοποιουν μοναχα τις απαραιτητες ταμπελες προκειμενου

να συνεννοηθουν με τα τυποποιημενα μυαλα της τρεχουσας κοινωνιας. 

Εχουν επιγνωση πως η χρηση ταμπελων επηρεαζει την καθημερινοτητα τους,

την συμπεριφορα τους, τις επιλογες τους, γενικα ολη τους τη ζωη, κι αποφασιζουν

να την περιοριζουν. Ειναι λιγοτερο αυστηροι, περισσοτερο ευελικτοι στην χρηση

των διαφορων εννοιων και στην κριτικη τους, χρησιμοποιουν το μυαλο τους 

με διαφορετικο τροπο απο οτι τα ντουλαπια της κουζινας 'η το ψυγειο τους
- μια χρηση στο καθενα - κι ετσι καταφερνουν να διευρυνουν
αυτο το υπεροχο μικροσωμο οργανο

που εχουν τοποθετημενο στο πισω και πανω μερος του κεφαλιου. 

Αυτα τα χαρακτηριστικα τους προσδιδουν μια χαρη στην κινηση της σκεψης τους,

μια ελαφροτητα κι ευκαμψια, το νιωθεις παντου οταν βρισκεσαι κοντα τους, 

σε αντιθεση μ αυτο που νιωθεις οταν αντιλαμβανεσαι την γεωμετρικοτητα και απολυτη

συμμετρια των τυποποιημενων μυαλων.

"Επειτα απο αυτον τον μακροσκελη προλογο σχετικα με τις κατηγοριες των μυαλων,

μικρη μου, οφειλω να σου πω, πως τα τυποποιημενα μυαλα ειναι απειρα. 
Επισης, δεν θα εχεις παντα την επιλογη να τα αποφυγεις, 
θα τα βρισκεις παντου μπροστα σου,

οπως τον αερα που αναπνεεις, μαθε να ζεις μ αυτα, 
μαθε να τα αντιμετωπιζεις αναλογα προκειμενου να μην σ ενοχλουν, 
μην απαιτεις τιποτα, παρε οτι εχουν να σου δωσουν, 

δεν μπορουν να δωσουν κατι διαφορετικο απο τις εγγραφες του μαθηματικου τους πινακα,

μην τους κατηγορεις, μην απογοητευεσαι, αποδεξου το και προσεχε. 
Κυριως, μην εισαι αυστηρη μαζι τους, 
ισως κι εσυ ανηκεις σ'αυτη την οικογενεια κι απλα δεν το γνωριζεις...

Απλωσε τα οποια ορια μακρια απο τον εαυτο σου και τις αποψεις σου, 

κοιταξε βαθια στον οριζοντα, 

διωξε τα διαφανη συννεφα και πεταξε μακρια..."

"Φοβαμαι μην ακους τι λεω..."

https://www.youtube.com/watch?v=yMwenTeksfA

Καμμια φορα φοβαμαι πως βλεπεις μεσα μου

κι ας εχω κλεισει τις κουρτινες..

ξερεις τι σκεφτομαι,

ακους τι θα'λεγα αν ησουν εδω..

αραγε

θα ειχα κατι να πω?

Μα εγω..δεν μπορω...

https://www.youtube.com/watch?v=RgIJSosCj8s

Μια φιλη, την οποια ετυχε να συγχαρω

γιατι ειναι υπεροχη κι ακουραστη μαμα,

μολις πριν λιγο μου 'πε

"ο θεος μας δινει οση δυναμη αντεχουμε".

Για τον καθενα μας υπαρχει ενας Θεος.

Βουδας, Αλαχ, συζυγος, μπαμπας / μαμα,

οποιος κι αν ειναι αυτος,
ενα ειναι σιγουρο...

μας παρεχει με δυναμη απεριοριστη.

Το θεμα ειναι να μην τ αρνιομαστε εκ των προτερων,

να μη φτιαχνουμε περιοριστικες για μας προυποθεσεις,

με αντανακλαστικες -παραλογες- σκεψεις

να μη γκρινιαζουμε ανουσια, 

να μη μιζεριαζουμε καταστροφικα,

να αντιστεκομαστε σ'οτι θελει να μας οδηγησει

σε μια βαθια "τσουληθρα", κατευθειαν στο πατο..

οχι φυσικα γιατι δεν θα βγουμε ποτε ξανα, 

βεβαιως και θα ξανα-βγουμε,

απλα ειναι προτιμοτερο να μην παμε στον πατο..

απο ψηλα ειναι τα παντα πιο ευαναγνωστα,

πιο ευκολο να δεις τις επιλογες σου απο πανω

παρα απο κατω,

 καλυτερη οπτικη!!

Ολα μπορουν να γινουν με μια απλη κι αναγκαια συνθηκη,

σημαντικη θεληση.

"ηξεις αφηξεις"

https://www.youtube.com/watch?v=9Uj9sduV3k8

Αναρωτιεμαι ποσο νορμαλ ειναι να δεχομαστε συμπεριφορες

που στοχευουν στο να ειμαστε μαζα κι οχι αυτονομο κομματακι.

Οχι δεν ειμαι ο Τσε και 

δεν θελω να παρω τον ρολο του συγχρονου Τσε,

κι ουτε θελω να μαι "επαναστατης διχως αιτια"

για την ακριβεια, μου την δινουν αυτοι που 

δημιουργουν αιτιες εναντιωσης διχως επαρκη λογο.

Απ την αλλη ομως αρνουμαι η πεποιθηση 

"να μη γινω ο αντιδραστικος" 

να με τοποθετει στη θεση 

"θα κανω οτι κανουν οι υπολοιποι"

απλα γιατι δεν με εκφραζει αυτη η αρχη 

apriori.

Λιγο δυσκολο βεβαια εγχειρημα 

μιας και βρισκομαι στην χωρα του"πρεπει"

και της συμπεριφορας "ειμαι ρομποτ και μ αρεσει"

τουτεστιν Αγγλια.

Ετσι αποφασιζω να πειραματιστω

-ξανα- σε τουτη τη χωρα 

 τοποθετοντας τον εαυτο μου 

στην στανταρντ Εγγλεζικη αντιμετωπιση

"ηξεις αφηξεις"....
κι ο χρονος θα δειξει!!

Μι'αλλόκοτη Χαρά

https://www.youtube.com/watch?v=jL0QV7H7-o0

Λιγους μηνες πριν τα 39 μου...

δεν καταλαβα, δεν συνειδητοποιησα, δεν μυριστηκα

πως μεγαλωνω..

το ΕΙΔΑ μπροστα μου..παντου, 

σε μενα και στους γυρω μου,

φιλους και γνωστους,

στα ανηψακια μου,

στους πρωην συντροφους και συναδελφους,
σ'αυτους που φευγουν.

Προσεξα για πρωτη φορα 

με 100% συνειδητοτητα και διαυγεια,

πως ο καιρος αθελα μου περναει,

κι ολα ξαφνικα θα αρχισουν να εχουν μια ταση...

προς τα κατω,

ολα εκτος απο την ηλικια!!!!

Στην αρχη τρομαξα.

εκανα την ανηξερη,

μετα την αδιαφορη,

επειτα φαντασιωθηκα πως απλα δεν εχω ξυπνησει,

ειναι ενα μακροσκελες ονειρο,

οταν σηκωθω, θα μαι ενα αγερωχο κερινο ομοιωμα

που ο χρονος δεν αγγιζει...

"Στασου λιγακι μη μιλας

ασε τον χτυπο της καρδιας, να πει

οτι ειναι για να πει,

στο φως να γεννηθει...."

αποστασιοποιηση=πηγη ενεργειας

Αν σταματησω να κρινω δεν σημαινει πως θα σταματησω να κρινομαι.

Αν ειμαι οσο ευγενικη γινεται γιατι ετσι νιωθω

επισης δε σημαινει πως θα δεχομαι απ ολους ευγενια.

Δυστυχως ή ευτυχως ειμαστε φτιαγμενοι με εναν ιδιαιτερο τροπο,

απο την φυση μας κοιταμε το αρνητικο

να σχολιαζουμε οτι ΔΕΝ μας αρεσει

να κρινουμε οτι θα θελαμε να γινει καλυτερα.

Παντα καποιος θα μας κρινει αυστηρα

καποιος θα ειναι αρνητικος

καποιος θα βιαστει να βγαλει συμπερασμα...

Κι ομως μοναχα εστι ερχεται η συνειδητοποιηση

ΠΩΣ 

η επικριση, ο αρνητισμος κι οποια αλλη μη-εποικοδομητικη αντιδραση

των γυρω μας πρεπει να μας αφηνει παγερα αδιαφορους.

Η αποστασιοποιηση ζητα τεραστια ενεργεια,

 ασταματητη προσπαθεια κι επιμονη

για να γινει καθημερινοτητα

ομως ως ανταλλαγμα δινει επισης

τεραστια ποσα ενεργειας.

Φθινοπωρο

https://www.youtube.com/watch?v=u37RF5xKNq8

Οτι νιωθεις, ειναι περισσοτερο αποτελεσμα του 

ΠΩΣ ερμηνευεις οτι συμβαινει γυρω σου

απ οτι συμβαινει γυρω σου, 

περισσοτερο σε κατευθυνει το τι σκεφτεσαι

απ οτι πως φερονται οι γυρω σου.

Ζεστη,  κρυο, ομιχλη,

η γλυκια ή πικρη συμπεριφορα των συνανθρωπων σου,

οι δυσκολιες ή χαρες της ζωης, 

ολα τα συναισθηματα που θα φερουν οι εμπειριες,

 απο την πιο καθημερινη εως την πιο σπανια,

εξαρτωνται απο την ερμηνεια που θα αποφασισεις να τους δωσεις.

Κανεις δε μπορει να σου πει τι ερμηνεια να δωσεις,

ισως καποτε οι γονεις σου ή οι δάσκαλοι,

ομως τωρα πια εισαι ο μονος που αποφασιζεις,

θα παρεξηγηθεις, θα αδιαφορησεις,

θα θυμωσεις, θα απογοητευτεις,

θα γελασεις...

κι αναλογα με αυτη την αποφαση

θα μειωθει ή θα αυξηθει η ικανοτητα σου 

να αντιληφθεις τους δρομους που θα ανοιχτουν. 

Ο δρομος ειναι παντα εκει,

αλλαζει συνεχεια κατευθυνση,

μια Δυση μια Ανατολη, μια Βορρας μια Νοτος...

προσεχε να μην τον προσπερασεις,

μη φοβασαι, δεν εισαι συ που θα τον ανοιξεις,

δεν χρειαζεται να κοπιασεις,

απλα κρατα τα ματια σου ανοικτα,

διωξε θυμο κι εγωισμο,

συγκεντωσου 

και θα τον δεις.

Nothing really matters...

https://www.youtube.com/watch?v=0MFRujjyVzE

Αφου ετσι κι αλλιως δεν ειμαστε αθανατοι,

γιατι να μην κανουμε ΟΤΙ θελουμε εμεις οι ιδιοι?

Γιατι να κανουμε αυτο που πρεπει ή που ειθισται?

Πρεπει για ποιον? 

Για εμας τωρα ή για εμας οταν ειμασταν 5 ετων

και καποιος μας ειπε "τι πρεπει και τι δεν πρεπει"?

Το μεγαλυτερο ποσοστο των εντυπωσεων μας σχηματιζεται

επηρεασμενο απο παρελθοντικες εμπειριες και 

καταχωρημενες εγγραφες του μυαλου μας

 και συνηθως δεν ειναι αυτο που νομιζουμε...

 συνειδητες μας επιλογες.

Συνηθειες, τασεις, προδιαθεση, προτιμησεις

εχουμε την εντυπωση πως ολα τα παραπανω ειναι 

επιλογη μας, κι ομως δεν ειναι,

θεωρουμε τους εαυτους μας εξαιρετικα ελευθερους,

αραγε ειμαστε??