Μι'αλλόκοτη Χαρά

https://www.youtube.com/watch?v=jL0QV7H7-o0

Λιγους μηνες πριν τα 39 μου...

δεν καταλαβα, δεν συνειδητοποιησα, δεν μυριστηκα

πως μεγαλωνω..

το ΕΙΔΑ μπροστα μου..παντου, 

σε μενα και στους γυρω μου,

φιλους και γνωστους,

στα ανηψακια μου,

στους πρωην συντροφους και συναδελφους,
σ'αυτους που φευγουν.

Προσεξα για πρωτη φορα 

με 100% συνειδητοτητα και διαυγεια,

πως ο καιρος αθελα μου περναει,

κι ολα ξαφνικα θα αρχισουν να εχουν μια ταση...

προς τα κατω,

ολα εκτος απο την ηλικια!!!!

Στην αρχη τρομαξα.

εκανα την ανηξερη,

μετα την αδιαφορη,

επειτα φαντασιωθηκα πως απλα δεν εχω ξυπνησει,

ειναι ενα μακροσκελες ονειρο,

οταν σηκωθω, θα μαι ενα αγερωχο κερινο ομοιωμα

που ο χρονος δεν αγγιζει...

"Στασου λιγακι μη μιλας

ασε τον χτυπο της καρδιας, να πει

οτι ειναι για να πει,

στο φως να γεννηθει...."