Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

με-μη-προθεση


Καποια στιγμη πιστεψες πως ο χρονος εχει σταματησει.
Ζουσες μονο για τη στιγμη. 
Πεθαινες μετα, ανετα.

Κι ομως. Βιαστηκες... 

Μπορεις να πεθανεις ακομα πιο αργα, πολυ αργα, 
τοσο αργα, που ποτε σου δεν ειχες φανταστει.
Ψαχνεις το κουμπι του pause και δεν το βρισκεις.
Εκνευριζεσαι και σε πιανει πανικος, μα που ειναι?

Θελω να μεινει ο χρονος εδω,
σ αυτο το δωματιο,
σ αυτο το βλεμμα,
σ αυτη τη διασταση,
ας παγωσει εστω για λιγο,
κι ας εξαφανιστει μετα..
..αδιαφορω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου