Ο
χρόνος πάγωσε.
Η
μουσική ρέει βελούδινα στο αίμα μου.
Η
ψυχή μου κοντοστάθηκε,
λευκή πάνω στο κρύο δέρμα σου,
ξερνάει
πολώσεις ικετεύοντας προσοχή,
γδέρνοντας
την μαλακιά ησυχία.
Όλα
μέσα μου ασάλευτα
λεηλατημένα.
Βουβός πόλεμος
αντιθέσεων,
εξάντληση
του πιο στιβαρού φυσικού σώματος.
μοναδική
κίνηση,
τα
κύτταρα μου που αντιστέκονται στον βρικόλακα έρωτα.
Δεν
έχω πια άλλο αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου