Συνειδητοτητα

Βλεπεις σε προσωπα αγνωστα

αντιδρασεις γνωριμες,

δε τους παρατηρεις σκοπιμα,

ασυναισθητα νιωθεις την αυρα τους,

που 'χει το ιδιο χρωμα με το χρωμα που φορουσες...

Η πιο ψηλη στο ευχρυχωρο δωματιο,

οι αλλοι μοιαζανε νανοι,

κι ειχανε μια οψη θολη,

σαν να τους εβαψες με μπογια ομιχλης...

Οταν εισαι νανος θαρρεις

οι μερες δε περνανε,

τρεχεις και δεν αναρωτιεσαι αν εφτασες εκει που ηθελες,

νομιζεις ολοι κοιτανε εσενα,

απλα γιατι εισαι διαφορετικος...

Οταν πια αρχιζεις και ψηλωνεις,

ερχεται κοντα σου μια απαλη σκια,

σου χτυπαει τον ωμο 

και σου λεει σιωπηλα

"το ξερω πως με αγνοουσες τοσα χρονια

μα βλεπεις τωρα 

ποσο πιο ομορφα μοιαζουν τα ομορφα,

ποσο πιο ασημαντα τα ασχημα"?

be positive and do not care about anything at all...let it be...

https://www.youtube.com/watch?v=d-diB65scQU

Ποσο ευκολο ειναι να δημιουργηθει μια προβληματικη σχεση

μεταξυ αγνωστων ανθρωπων?

Οι υπερβολικες απαιτησεις προκαλουν αγχος κι αντιδραση και κατα συνεπεια

μειωνουν την αποδοση και την διαυγεια μας.
Ο κακος τροπος εχει επισης 

αρνητικα αποτελεσματα, προκαλει αντιδραστικοτητα κι εκνευρισμο.

Η εμφανης ελλειψη εμπιστοσυνης και αμφισβητιση μαζι με βεβιασμενα 

συμπερασματα κι αυθαιρετες υποθεσεις κι εντυπωσεις φερνουν τ

αντιθετο αποτελεσμα απ οτι η καλη διαθεση, η υπομονη και η ανεκτικοτητα.

Ειναι εξαιρετικα ευκολο να απαιτουμε πολλα απο τους αλλους, να μην μας 

ενδιαφερει και να μην βλεπουμε πως νιωθουνε, να μη βαζουμε τον εαυτο μας 

στην θεση τους κι απλα να τους κρινουμε αυστηροτατα γιατι "πρεπει να φερθουνε 

οπως εμεις θελουμε η αναμενουμε"..

Απ την αλλη, τι κανεις για να συγχωρεσεις καποιον και να τον αποδεχτεις οταν

φερεται οπως περιεγραψα παραπανω?...το να αντιδρασεις και να φερθεις με 

τον ιδιο τροπο δεν βγαζει πουθενα...οποτε αν μπορεις να φυγεις και να 

κλεισεις μια πορτα μαλλον αυτη ειναι η λυση, μα αν δεν μπορεις τι κανεις?..

Παει καιρος που πιστευα πως αν σου φερθει καποιος ασχημα το μονο που

μπορεις να κανεις ειναι να απαντησεις με το ιδιο νομισμα..αυτο πια δεν ισχυει

για μενα. Το μονο που θα καταφερνε να κανει ειναι να με γεμισει με τον ιδιο

αρνητισμο και να αναλωσω ενεργεια μετρατρεποντας την θετικη μου ενεργεια 

σε αρνητικη...εχω ετοιμη θετικη, αρκετη, δεν εχω ομως ετοιμη αρνητικη, 

την δανειζομαι απο τους αλλους, υποχρεωτικα, μου την προσφερουν κι οταν 

δεν καταφερνω να την αποθισω πρεπει να την καταναλωσω, ετσι ανακυκλωνεται

ο αρνητισμος που καποιοι ανθρωποι εχουν αστειρευτες πηγες που αναβλυζουν

μεσα απο τα βαθη της ψυχης τους...

Λοιπον αντι για οφθαμος αντι οφθαλμου ας προσπαθησουμε να ειμαστε εμεις,

οσο πιο ηλιθιωδως καλοπροαιρετοι γινεται χωρις να μας νοιαζει οι αλλοι τι

θα πουνε και πως θα μας δουνε. Εξαλλου οταν ο αρνητισμος εχει ανοιξει την 

πορτα διαπλατα, δυστυχως δεν υπαρχουν πολλα που μπορουν να γινουν γιατι 

σε τυφλωνει και δεν βλεπεις, αντικαθιστα την κοινη λογικη με τη γρουσουζια και τη 

μιζερια, κι ετσι ελπιδες για επικοινωνια δεν υπαρχουν πολλες...

So...be positive and do not care about anything at all...let it be...

Feeling good...

https://www.youtube.com/watch?v=D5Y11hwjMNs

Μ'αρεσει να σε σκεφτομαι

σαν τον ανεμο που μυριζει γιασεμι,

μου ακουμπα τον λαιμο,

φερνει τα μαλλια μου στο προσωπο,

με τοποθετει εξω απ'την γηινη διασταση.

 

Δε ξερω τι εισαι,

αερας, συννεφια ή καταρρακτωδης βροχη,

αναλαφρη αυρα

με ωθει μακρια απ'το προκαθορισμενο μου σχημα,

διακτινιζομαι μεχρι τ'απειρο,

βρισκω τη κρυμμενη πυλη,

σ'εναν κοσμο οπου τα λογια ειναι περιττα.

 

ξεχνιεμαι

https://www.youtube.com/watch?v=Ci97rqyYGp8

ειναι απιστευτο πως αφηνομαστε στις καταστασεις

και στην κριση των ανθρωπων

να μας παρασυρουν σε διαδρομες που δεν επιλεξαμε οι ιδιοι...

διαδρομες επικυνδυνες για την υγεια μας

αρνητικα συναισθηματα, εσωτερικη καταπιεση,

χωρις αληθινο, υπαρκτο λογο...

Ξεχνιεσαι κι αθελα σου βρισκεσαι συμμετοχος

σ ενα υπουλο παιχνιδι

μα κανεις δεν ρωτησε αν συμφωνεις με τους κανονες του..

τα μικρα γραμματα στη τελευταια σελιδα του συμβολαιου

ητανε απειροελαχιστου μεγεθους,

ηθελες να τα διαβασεις αλλα ητανε φαντασματα

ητανε εκει αορατα κι αχρωμα...

Συγνωμη αν σου κακοφαινεται κυριε αρχηγε
αλλα δεν παιζω με αυτους τους ορους.
Δεν θελω αρνητικους ανθρωπους γυρω μου
δεν αξιζει να αφιερωνω τον πολυτιμο χρονο μου,
για αυτο και θα παιξω με τους δικους μου κανονες
στη δικη μου ζωη
κι αν θελεις μεινε αν θελεις φυγε,
δεν παρεξηγουμαι, δεν επηρεαζει ουτε ενα χιλιοστο
το πως θα νιωσω,
απλα δεν με ενδιαφερει καθολου.

Ειμαι καλα οταν ειμαι εγω,
οχι οταν ειμαι αυτη που θελετε εσεις να ειμαι.

my grandma's letter

https://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA

My little girl,

I am sorry to tell you but you cannot be always and 100% yourself.

You live in a judgmental society where criticism and labelling 

occurs constantly as a human natural habit.

Our mind creates links and labels since we are toddlers,

every word is cross-referenced with an image

which is a direct result of our personal experiences,

we create a matrix of variable dimensions 
 influencing drastically our behavior.

Every human being possess a single mind 

Which may belong to one of the wider two categories of  minds,

depending on the way each mind has been trained

and the consequent change of its morphology.

The majority of minds belongs to the wider family of

"typecast trained brains", where the brain use common links

to categorize everything in life, with possible outcome

a small 5x5 matrix used for any situation regardless relevance.

Strictness, rigid alignment to the previously mentioned links 
and judgment, are the fundamental principles of this mind typology.

They are not developing or progressing minds

actually they are condemned to stay as they are forever

without bringing any tiny change in their methodological rationale.

You do not need to judge them or be strict with them

It really is not their choice, they are not aware.

Just ignore or avoid them.

The rest of the human brains consist of

the category that are highly aware that the human is one of the most

evolving organs within the human body,

and so they decide to work with it and change its pre-assigned function.

Consciously they decide to avoid the labelling process

as much as they can, they only use it as a means

in order to communicate with the rest of the brains,

the “typecast” brains. They life a less rigorous life

with less strict rules, less judgment, with more flexibility,

they generally make a certain use with their brain

which is much different from they way they use their cup-boards

or fridge. They think critically. They have an intrinsic lightness 
in the movement of their thoughts.

‘After this long introduction, my little girl

I must confess that the typecast minds are spread everywhere,

They are millions and they get more each and every day.

Therefore, you cannot always have the option to avoid them,

So you must learn to live with them, deal with them

So that thet do not annoy you anymore,

Please do not expect anything from them, 
take what they have to give you,

They can only offer you their geometric matrix,

Do not accuse them, do not get disappointed

Accept it and be careful.

But mostly try not to be tough with them

You might belong in their family without being aware of it.

Open your boundaries far away from yourself and your believes

Look deep into the horizon

Draw away those transparent clouds and just fly…

Το γραμμα της γιαγιας..."μικρη μου.."

https://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA

"Μικρη μου, θα σου πω κατι απλο που ισως σε προετοιμασει.."

Λυπαμαι μα δε μπορεις να εισαι ο εαυτος σου 100%,

σ'αυτη την κοινωνια που εμεις οι ιδιοι εχουμε δημιουργησει

χρησιμοποιουμε την κριτικη και την κατηγοριοποιηση

αναποφευκτα κι ασταματητα, ειναι πια κατι φυσικο,

μερος της ανθρωπινης φυσης μας.

Το μυαλο μας φτιαχνει συνειρμους και ταμπελες απο τοτε που ειμαστε νηπια,

καθε λεξη αντιστοιχει σε μια εικονα, αναλογα με τις προσωπικες μας εμπειριες

κι αυτος ο πινακας που φταχνουμε επηρεαζει καθοριστικα τη συμπεριφορα μας.

Καθε ανθρωπος αντιστοιχει σε ενα μυαλο κι υπαρχουν διαφορων ειδων

μυαλα αναμεσα μας, αναλογα με την επεξεργασια που εχουν δεχτει και την

κατα συνεπεια αλλαγη της μορφολογιας τους.

Η πλειονοτητα των μυαλων γυρω μας. ανηκει στα "τυποποιημενα μυαλα"

οπου το εγκεφαλος χρησιμοποιει στανταρντ συνειρμους - ο ταδε ειναι ετσι

γιατι εκανε "αυτο"- και συχνα καταληγει να δημιουργησει εναν μαθηματικο

πινακα 5χ5 ο οποιος οριζει τις αντιδρασεις τους, ανεξαρτητως περιπτωσης .

Η αυστηροτητα, η απολυτη γεωμετρια και η διαρκης κριτικη που ασκουν

ειναι οι βασικες αρχες της ζωης τους. Δεν ειναι ιδιαιτερα εξελισσομενα μυαλα

κι οσο περνα ο καιρος τοσο περιοριζονται στα περιθωρια των προκαθορισμενων

εννοιων τους. Μην τους κοιτας στραβα, δεν εχουν επιλογη,
μη χανεις χρονο κι ενεργεια, απλα απεφυγε τους.

Το υπολοιπομενο ποσοστο μυαλων, ανηκει στη κατηγορια που γνωριζει καλα

πως ο εγκεφαλος ειναι ενα οργανο με σπουδαια ικανοτητα εξελιξης,

κι ετσι αποφασιζουν να δουλεψουν μ αυτο και να το μορφοποιησουν.

Γνωριζουν την φυσικη ανθρωπινη ταση για "ταμπελοποιηση" και συνειδητα 

την αποφευγουν, χρησιμοποιουν μοναχα τις απαραιτητες ταμπελες προκειμενου

να συνεννοηθουν με τα τυποποιημενα μυαλα της τρεχουσας κοινωνιας. 

Εχουν επιγνωση πως η χρηση ταμπελων επηρεαζει την καθημερινοτητα τους,

την συμπεριφορα τους, τις επιλογες τους, γενικα ολη τους τη ζωη, κι αποφασιζουν

να την περιοριζουν. Ειναι λιγοτερο αυστηροι, περισσοτερο ευελικτοι στην χρηση

των διαφορων εννοιων και στην κριτικη τους, χρησιμοποιουν το μυαλο τους 

με διαφορετικο τροπο απο οτι τα ντουλαπια της κουζινας 'η το ψυγειο τους
- μια χρηση στο καθενα - κι ετσι καταφερνουν να διευρυνουν
αυτο το υπεροχο μικροσωμο οργανο

που εχουν τοποθετημενο στο πισω και πανω μερος του κεφαλιου. 

Αυτα τα χαρακτηριστικα τους προσδιδουν μια χαρη στην κινηση της σκεψης τους,

μια ελαφροτητα κι ευκαμψια, το νιωθεις παντου οταν βρισκεσαι κοντα τους, 

σε αντιθεση μ αυτο που νιωθεις οταν αντιλαμβανεσαι την γεωμετρικοτητα και απολυτη

συμμετρια των τυποποιημενων μυαλων.

"Επειτα απο αυτον τον μακροσκελη προλογο σχετικα με τις κατηγοριες των μυαλων,

μικρη μου, οφειλω να σου πω, πως τα τυποποιημενα μυαλα ειναι απειρα. 
Επισης, δεν θα εχεις παντα την επιλογη να τα αποφυγεις, 
θα τα βρισκεις παντου μπροστα σου,

οπως τον αερα που αναπνεεις, μαθε να ζεις μ αυτα, 
μαθε να τα αντιμετωπιζεις αναλογα προκειμενου να μην σ ενοχλουν, 
μην απαιτεις τιποτα, παρε οτι εχουν να σου δωσουν, 

δεν μπορουν να δωσουν κατι διαφορετικο απο τις εγγραφες του μαθηματικου τους πινακα,

μην τους κατηγορεις, μην απογοητευεσαι, αποδεξου το και προσεχε. 
Κυριως, μην εισαι αυστηρη μαζι τους, 
ισως κι εσυ ανηκεις σ'αυτη την οικογενεια κι απλα δεν το γνωριζεις...

Απλωσε τα οποια ορια μακρια απο τον εαυτο σου και τις αποψεις σου, 

κοιταξε βαθια στον οριζοντα, 

διωξε τα διαφανη συννεφα και πεταξε μακρια..."

"Φοβαμαι μην ακους τι λεω..."

https://www.youtube.com/watch?v=yMwenTeksfA

Καμμια φορα φοβαμαι πως βλεπεις μεσα μου

κι ας εχω κλεισει τις κουρτινες..

ξερεις τι σκεφτομαι,

ακους τι θα'λεγα αν ησουν εδω..

αραγε

θα ειχα κατι να πω?