Εχω πια αποτοξινωθει. Ηπια εναν καφε (με καφεινη) και να μαι εδω, με πληρη διαυγεια στις 3.48 το βραδυ...με διαγνωση σοβαρων συμπτωματων αυπνιας.....
Ενα μεσημερι Κυριακης, καθως ετρεχα (τζογκινγκ το λενε εδω..) περνουσα απο εναν ομορφο κηπο και πεεριεργη καθως ειμαι, κοιταξα..μυιριζε bbq κι ακαριαια σκεφτηκα ποσο ωραιο θα ητανε να ημουν με φιλους και να τρωγαμε και να πιναμε. Μεσα σε λιγα λεπτα, μαλλον γιατι σκεφτομαι too much (!!) μου ηρθε στον νου το εξης ερωτημα "γιατι εχω την εντυπωση πως θα θελα να μαι σε bbq ενω δεν ισχυει???"..κοινως ενιωσα μεσα μου πως το μυαλο μου, η μνημη, ή οποιοδηποτε εργαλειο ευθυνεται, μου εδινε ενα λανθασμενο σημα, δεν ηθελα να κανω bbq με κανεναν, οντως περασα υπεροχα κανοντας bbq με φιλους παλιοτερα αλλα δεν θελω τωρα, φτανει, ειμαι μια χαρα κανοντας αυτο που κανω.. Λοιπον εκεινη τη στιγμη (νομιζω πως) καταλαβα τι συνεβει...η αποθηκευμενη μου μνημη βγηκε στη φορα καθως κοιταξα μια σκηνη ανθρωπων που κανανε bbq, κι αυτοματα μου εσταλει σημα πως θα ηθελα να το κανω και τωρα λογω του καταχορυμενου συνειρμου...αυτο και μονο εξηγει γιατι συχνα αντιδρουμε με τροπο που δεν αναγνωριζουμε, δεν αντιδρουμε 100% εμεις αλλα κατα μεγαλο ποσοστο το κινητρο ερχεται απο το υποσυνειδητο μας / αποθηκευμενες εμπειρες που προκαλουν συγκεκριμενα συναισθηματα....τι περιπλοκα κι ανεξελεγκτα οντα που ειμαστε....
Ενα αλλο παιχνιδι μας παιζει το μυαλο μας..νομιζουμε πως ειμαστε εξυπνοι, ευστροφοι, θυμομαστε τα παντα, κι ολα αυτα ενω ταυτοχρονα ξεχναμε την ανθρωπινη μας φυση, γεννιομαστε και πεθαινουμε, το σωμα σιγα σιγα αφου ολοκληρωσει τον κυκλο του, αρχιζει και γερναει...ολα αυτα που νομιζουμε πως εχουμε γιατι ειμαστε μοναδικοι, ευτυχως ή δυστυχως τα εχουνε σχεδον ολοι οπως κι εμεις, αν βρισκοτανε στις ιδιες ακριβως συνθηκες...νομιζουμε πολλα για τους εαυτους μας τα οποια δεν ισχυουν, τα νομιζουμε γιατι βλεπουμε την πραγματικοτητα μεσα απο ενα φιλτρο αγνοιας και συναμα εγωισμου...οταν δουλευεις πνευματικα, το μυαλο οξυνεται, μαθαινει να κανει πολλα πραγματα ταυτοχρονια και γρηγορα, κι οταν εισαι νεος αυτο γινεται αντανακλαστικα, ολα γινονται γρηγορα, μαθαινεις, εμπεδωνεις, θυμασαι...αν σταματησεις να δουλευεις, οπως οι ανθρωποι που βγαινουν σε συνταξη, ή αν χασεις τη δουλεια σου και ξαφνικα βρεθεις να μη κανεις τιποτα που γυμναζει το μυαλο ή κατι δημιουργικο σ οποια ηλικια κι αν βρισκεσαι, το μυαλουδακι θ ατονησει, θ'αρχισεις να θυμασαι με λιγοτερες λεπτομερειες, θα συγκεντρωνεσαι με μεγαλυτερη δυσκολια...το μηχανημα που εχουμε στο κεφαλι μας, ο εγκεφαλος, ισως να ειναι λιγακι διαφορετικο απο τον εναν στον αλλον οσον αφορα στη ταχυτητα ομως σε γενικες γραμμες η φυσιολογια του ειναι μια..ετσι ειμαστε απλα φτιαγμενοι...κι ομως εμεις συνεχιζουμε να νομιζουμε πως ειμαστε μοναδικοι, φοβεροι και τρομεροι, συνεχιζουμε να κρινουμε αυτους που ισως να μην ειχανε τις ιδιες ευκαιριες και συνθηκες ζωης οπως εμεις, κοιταμε με μισο ματι αυτους που δεν μας μοιαζουνε...
Σορρυ που θα στο χαλασω το παραμυθι μα δεν εισαι εσυ ανωτερος, απλα βρεθηκες σε καλυτερες συνθηκες και μπορεσες να κανεις κατι που καποιοι αλλοι δεν μπορεσανε. Για αυτο ακριβως ειναι χαζο και παιδικο να νιωθουμε καλυτεροι, ή ανωτεροι, αυτη η εννοια συγκρισης ειναι παντελως αχρηστη και το μονο που προσφερει ειναι μια δοση απατηλης ικανοποιησης για αυτους που εχουν αναγκη απο αυτεπιβεβαιωση για να συνεχισουν να ζουνε μεσα στη φουσκα τους.
