ποιος θυμωσε λεει???

...μετα απο αρκετα χρονια που "αρπαζομουνα" αρκετα ευκολα 

συνειδητοποιω πως τα "μουτρα", ο θυμος και συναφεις τσατιλες..

ειναι για τους αθανατους!!!! 

..σου ανεβαινει η πιεση, ισως εχεις και ταχυκαρδια,
νιωθεις μια πικρη γευση,
φορτιζεται η ατμοσφαιρα γυρω σου "στραβα",
καμμια φορα κοιμασαι ασχημα,
καμμια φορα ξυπνας ασχημα...
τι κουραση!!!! 

Δεν ξερω, ποιος εχει χρονο για τετοια...
κι αν νομιζεις πως ειναι αδυνατον
να μη θυμωνεις συχνα, θα διαφωνησω.
Εσυ επιλεγεις, κανενας αλλος.
Μπορεις να φυγεις μακρια απο οτι δεν σ αρεσει,
μπορεις να το αγνοησεις,
μπορεις να πιστεψεις πως ειναι κατι περαστικο..
 ο θυμος δεν ειναι η μονη επιλογη.

Κοιτωντας τον απ αυτη την οπτικη γωνια,
αποφασισα εδω και καποιο καιρο 

να προσπαθω να μην ενδιδω,

ουτε για σημαντικους ουτε για ανουσιους λογους

κι ομολογω πως ειναι μια ευχαριστη αισθηση,

να γνωριζεις μεσα σου πως οτι κι αν συμβει, 

εστω κι αν χαλαστεις για λιγακι,

μετα θα επανελθεις και δεν θα σε νοιαζει πια, 

 ενα αστειο αναλαφρο συναισθημα ελευθεριας...

μνημη και σπιρταδα

Εχω πια αποτοξινωθει. Ηπια εναν καφε (με καφεινη) και να μαι εδω, με πληρη διαυγεια στις 3.48 το βραδυ...με διαγνωση σοβαρων συμπτωματων αυπνιας.....

Ενα μεσημερι Κυριακης, καθως ετρεχα (τζογκινγκ το λενε εδω..) περνουσα απο εναν ομορφο κηπο και πεεριεργη καθως ειμαι, κοιταξα..μυιριζε bbq κι ακαριαια σκεφτηκα ποσο ωραιο θα ητανε να ημουν με φιλους και να τρωγαμε και να πιναμε. Μεσα σε λιγα λεπτα, μαλλον γιατι σκεφτομαι too much (!!) μου ηρθε στον νου το εξης ερωτημα "γιατι εχω την εντυπωση πως θα θελα να μαι σε bbq ενω δεν ισχυει???"..κοινως ενιωσα μεσα μου πως το μυαλο μου, η μνημη, ή οποιοδηποτε εργαλειο ευθυνεται, μου εδινε ενα λανθασμενο σημα, δεν ηθελα να κανω bbq με κανεναν, οντως περασα υπεροχα κανοντας bbq με φιλους παλιοτερα αλλα δεν θελω τωρα, φτανει, ειμαι μια χαρα κανοντας αυτο που κανω.. Λοιπον εκεινη τη στιγμη (νομιζω πως) καταλαβα τι συνεβει...η αποθηκευμενη μου μνημη βγηκε στη φορα καθως κοιταξα μια σκηνη ανθρωπων που κανανε bbq, κι αυτοματα μου εσταλει σημα πως θα ηθελα να το κανω και τωρα λογω του καταχορυμενου συνειρμου...αυτο και μονο εξηγει γιατι συχνα αντιδρουμε με τροπο που δεν αναγνωριζουμε, δεν αντιδρουμε 100% εμεις αλλα κατα μεγαλο ποσοστο το κινητρο ερχεται απο το υποσυνειδητο μας / αποθηκευμενες εμπειρες που προκαλουν συγκεκριμενα συναισθηματα....τι περιπλοκα κι ανεξελεγκτα οντα που ειμαστε....

Ενα αλλο παιχνιδι μας παιζει το μυαλο μας..νομιζουμε πως ειμαστε εξυπνοι, ευστροφοι, θυμομαστε τα παντα, κι ολα αυτα ενω ταυτοχρονα ξεχναμε την ανθρωπινη μας φυση, γεννιομαστε και πεθαινουμε, το σωμα σιγα σιγα αφου ολοκληρωσει τον κυκλο του, αρχιζει και γερναει...ολα αυτα που νομιζουμε πως εχουμε γιατι ειμαστε μοναδικοι, ευτυχως ή δυστυχως τα εχουνε σχεδον ολοι οπως κι εμεις, αν βρισκοτανε στις ιδιες ακριβως συνθηκες...νομιζουμε πολλα για τους εαυτους μας τα οποια δεν ισχυουν, τα νομιζουμε γιατι βλεπουμε την πραγματικοτητα μεσα απο ενα φιλτρο αγνοιας και συναμα εγωισμου...οταν δουλευεις πνευματικα, το μυαλο οξυνεται, μαθαινει να κανει πολλα πραγματα ταυτοχρονια και γρηγορα, κι οταν εισαι νεος αυτο γινεται αντανακλαστικα, ολα γινονται γρηγορα, μαθαινεις, εμπεδωνεις, θυμασαι...αν σταματησεις να δουλευεις, οπως οι ανθρωποι που βγαινουν σε συνταξη, ή αν χασεις τη δουλεια σου και ξαφνικα βρεθεις να μη κανεις τιποτα που γυμναζει το μυαλο ή κατι δημιουργικο σ οποια ηλικια κι αν βρισκεσαι, το μυαλουδακι θ ατονησει, θ'αρχισεις να θυμασαι με λιγοτερες λεπτομερειες, θα συγκεντρωνεσαι με μεγαλυτερη δυσκολια...το μηχανημα που εχουμε στο κεφαλι μας, ο εγκεφαλος, ισως να ειναι λιγακι διαφορετικο απο τον εναν στον αλλον οσον αφορα στη ταχυτητα ομως σε γενικες γραμμες η φυσιολογια του ειναι μια..ετσι ειμαστε απλα φτιαγμενοι...κι ομως εμεις συνεχιζουμε να νομιζουμε πως ειμαστε μοναδικοι, φοβεροι και τρομεροι, συνεχιζουμε να κρινουμε αυτους που ισως να μην ειχανε τις ιδιες ευκαιριες και συνθηκες ζωης οπως εμεις, κοιταμε με μισο ματι αυτους που δεν μας μοιαζουνε...

Σορρυ που θα στο χαλασω το παραμυθι μα δεν εισαι εσυ ανωτερος, απλα βρεθηκες σε καλυτερες συνθηκες και μπορεσες να κανεις κατι που καποιοι αλλοι δεν μπορεσανε. Για αυτο ακριβως ειναι χαζο και παιδικο να νιωθουμε καλυτεροι, ή ανωτεροι, αυτη η εννοια συγκρισης ειναι παντελως αχρηστη και το μονο που προσφερει ειναι μια δοση απατηλης ικανοποιησης για αυτους που εχουν αναγκη απο αυτεπιβεβαιωση για να συνεχισουν να ζουνε μεσα στη φουσκα τους.

Συνειδητοτητα

Βλεπεις σε προσωπα αγνωστα

αντιδρασεις γνωριμες,

δε τους παρατηρεις σκοπιμα,

ασυναισθητα νιωθεις την αυρα τους,

που 'χει το ιδιο χρωμα με το χρωμα που φορουσες...

Η πιο ψηλη στο ευχρυχωρο δωματιο,

οι αλλοι μοιαζανε νανοι,

κι ειχανε μια οψη θολη,

σαν να τους εβαψες με μπογια ομιχλης...

Οταν εισαι νανος θαρρεις

οι μερες δε περνανε,

τρεχεις και δεν αναρωτιεσαι αν εφτασες εκει που ηθελες,

νομιζεις ολοι κοιτανε εσενα,

απλα γιατι εισαι διαφορετικος...

Οταν πια αρχιζεις και ψηλωνεις,

ερχεται κοντα σου μια απαλη σκια,

σου χτυπαει τον ωμο 

και σου λεει σιωπηλα

"το ξερω πως με αγνοουσες τοσα χρονια

μα βλεπεις τωρα 

ποσο πιο ομορφα μοιαζουν τα ομορφα,

ποσο πιο ασημαντα τα ασχημα"?

be positive and do not care about anything at all...let it be...

https://www.youtube.com/watch?v=d-diB65scQU

Ποσο ευκολο ειναι να δημιουργηθει μια προβληματικη σχεση

μεταξυ αγνωστων ανθρωπων?

Οι υπερβολικες απαιτησεις προκαλουν αγχος κι αντιδραση και κατα συνεπεια

μειωνουν την αποδοση και την διαυγεια μας.
Ο κακος τροπος εχει επισης 

αρνητικα αποτελεσματα, προκαλει αντιδραστικοτητα κι εκνευρισμο.

Η εμφανης ελλειψη εμπιστοσυνης και αμφισβητιση μαζι με βεβιασμενα 

συμπερασματα κι αυθαιρετες υποθεσεις κι εντυπωσεις φερνουν τ

αντιθετο αποτελεσμα απ οτι η καλη διαθεση, η υπομονη και η ανεκτικοτητα.

Ειναι εξαιρετικα ευκολο να απαιτουμε πολλα απο τους αλλους, να μην μας 

ενδιαφερει και να μην βλεπουμε πως νιωθουνε, να μη βαζουμε τον εαυτο μας 

στην θεση τους κι απλα να τους κρινουμε αυστηροτατα γιατι "πρεπει να φερθουνε 

οπως εμεις θελουμε η αναμενουμε"..

Απ την αλλη, τι κανεις για να συγχωρεσεις καποιον και να τον αποδεχτεις οταν

φερεται οπως περιεγραψα παραπανω?...το να αντιδρασεις και να φερθεις με 

τον ιδιο τροπο δεν βγαζει πουθενα...οποτε αν μπορεις να φυγεις και να 

κλεισεις μια πορτα μαλλον αυτη ειναι η λυση, μα αν δεν μπορεις τι κανεις?..

Παει καιρος που πιστευα πως αν σου φερθει καποιος ασχημα το μονο που

μπορεις να κανεις ειναι να απαντησεις με το ιδιο νομισμα..αυτο πια δεν ισχυει

για μενα. Το μονο που θα καταφερνε να κανει ειναι να με γεμισει με τον ιδιο

αρνητισμο και να αναλωσω ενεργεια μετρατρεποντας την θετικη μου ενεργεια 

σε αρνητικη...εχω ετοιμη θετικη, αρκετη, δεν εχω ομως ετοιμη αρνητικη, 

την δανειζομαι απο τους αλλους, υποχρεωτικα, μου την προσφερουν κι οταν 

δεν καταφερνω να την αποθισω πρεπει να την καταναλωσω, ετσι ανακυκλωνεται

ο αρνητισμος που καποιοι ανθρωποι εχουν αστειρευτες πηγες που αναβλυζουν

μεσα απο τα βαθη της ψυχης τους...

Λοιπον αντι για οφθαμος αντι οφθαλμου ας προσπαθησουμε να ειμαστε εμεις,

οσο πιο ηλιθιωδως καλοπροαιρετοι γινεται χωρις να μας νοιαζει οι αλλοι τι

θα πουνε και πως θα μας δουνε. Εξαλλου οταν ο αρνητισμος εχει ανοιξει την 

πορτα διαπλατα, δυστυχως δεν υπαρχουν πολλα που μπορουν να γινουν γιατι 

σε τυφλωνει και δεν βλεπεις, αντικαθιστα την κοινη λογικη με τη γρουσουζια και τη 

μιζερια, κι ετσι ελπιδες για επικοινωνια δεν υπαρχουν πολλες...

So...be positive and do not care about anything at all...let it be...

Feeling good...

https://www.youtube.com/watch?v=D5Y11hwjMNs

Μ'αρεσει να σε σκεφτομαι

σαν τον ανεμο που μυριζει γιασεμι,

μου ακουμπα τον λαιμο,

φερνει τα μαλλια μου στο προσωπο,

με τοποθετει εξω απ'την γηινη διασταση.

 

Δε ξερω τι εισαι,

αερας, συννεφια ή καταρρακτωδης βροχη,

αναλαφρη αυρα

με ωθει μακρια απ'το προκαθορισμενο μου σχημα,

διακτινιζομαι μεχρι τ'απειρο,

βρισκω τη κρυμμενη πυλη,

σ'εναν κοσμο οπου τα λογια ειναι περιττα.

 

ξεχνιεμαι

https://www.youtube.com/watch?v=Ci97rqyYGp8

ειναι απιστευτο πως αφηνομαστε στις καταστασεις

και στην κριση των ανθρωπων

να μας παρασυρουν σε διαδρομες που δεν επιλεξαμε οι ιδιοι...

διαδρομες επικυνδυνες για την υγεια μας

αρνητικα συναισθηματα, εσωτερικη καταπιεση,

χωρις αληθινο, υπαρκτο λογο...

Ξεχνιεσαι κι αθελα σου βρισκεσαι συμμετοχος

σ ενα υπουλο παιχνιδι

μα κανεις δεν ρωτησε αν συμφωνεις με τους κανονες του..

τα μικρα γραμματα στη τελευταια σελιδα του συμβολαιου

ητανε απειροελαχιστου μεγεθους,

ηθελες να τα διαβασεις αλλα ητανε φαντασματα

ητανε εκει αορατα κι αχρωμα...

Συγνωμη αν σου κακοφαινεται κυριε αρχηγε
αλλα δεν παιζω με αυτους τους ορους.
Δεν θελω αρνητικους ανθρωπους γυρω μου
δεν αξιζει να αφιερωνω τον πολυτιμο χρονο μου,
για αυτο και θα παιξω με τους δικους μου κανονες
στη δικη μου ζωη
κι αν θελεις μεινε αν θελεις φυγε,
δεν παρεξηγουμαι, δεν επηρεαζει ουτε ενα χιλιοστο
το πως θα νιωσω,
απλα δεν με ενδιαφερει καθολου.

Ειμαι καλα οταν ειμαι εγω,
οχι οταν ειμαι αυτη που θελετε εσεις να ειμαι.

my grandma's letter

https://www.youtube.com/watch?v=MIDOEsQL7lA

My little girl,

I am sorry to tell you but you cannot be always and 100% yourself.

You live in a judgmental society where criticism and labelling 

occurs constantly as a human natural habit.

Our mind creates links and labels since we are toddlers,

every word is cross-referenced with an image

which is a direct result of our personal experiences,

we create a matrix of variable dimensions 
 influencing drastically our behavior.

Every human being possess a single mind 

Which may belong to one of the wider two categories of  minds,

depending on the way each mind has been trained

and the consequent change of its morphology.

The majority of minds belongs to the wider family of

"typecast trained brains", where the brain use common links

to categorize everything in life, with possible outcome

a small 5x5 matrix used for any situation regardless relevance.

Strictness, rigid alignment to the previously mentioned links 
and judgment, are the fundamental principles of this mind typology.

They are not developing or progressing minds

actually they are condemned to stay as they are forever

without bringing any tiny change in their methodological rationale.

You do not need to judge them or be strict with them

It really is not their choice, they are not aware.

Just ignore or avoid them.

The rest of the human brains consist of

the category that are highly aware that the human is one of the most

evolving organs within the human body,

and so they decide to work with it and change its pre-assigned function.

Consciously they decide to avoid the labelling process

as much as they can, they only use it as a means

in order to communicate with the rest of the brains,

the “typecast” brains. They life a less rigorous life

with less strict rules, less judgment, with more flexibility,

they generally make a certain use with their brain

which is much different from they way they use their cup-boards

or fridge. They think critically. They have an intrinsic lightness 
in the movement of their thoughts.

‘After this long introduction, my little girl

I must confess that the typecast minds are spread everywhere,

They are millions and they get more each and every day.

Therefore, you cannot always have the option to avoid them,

So you must learn to live with them, deal with them

So that thet do not annoy you anymore,

Please do not expect anything from them, 
take what they have to give you,

They can only offer you their geometric matrix,

Do not accuse them, do not get disappointed

Accept it and be careful.

But mostly try not to be tough with them

You might belong in their family without being aware of it.

Open your boundaries far away from yourself and your believes

Look deep into the horizon

Draw away those transparent clouds and just fly…