φοβιες και πεπλα

https://www.youtube.com/watch?v=bKPsztkrIVQ

Λενε πως οι φοβοι πρεπει να αντιμετωπιζονται, οχι να κρυβονται!!!

Ισως και να εχουν δικιο..πριν περιπου ενα μηνα ισως και παραπανω, βλεποντας καποιους ανθρωπους με ειδικες αναγκες ενιωθα ενα σφιξιμο στο στηθος καθως εβαλα (ασυνειδητα) τον εαυτο μου στη θεση τους, πονουσα μονο με τη σκεψη να μην εχω την δυνατοτητα να περπατησω, να κινηθω, δεν μπορουσε να το χωρεσει το μυαλο μου...φοβος...ανακαλυψα εναν μεγαλο μου ασυνειδητο φοβο!! 

Μετα απο 2 εβδομαδες (οχι εντελως ξαφνικα, αλλα σταδιακα) δεν μπορουσα πια να σηκωθω απο το κρεβατι λογω πονου μεσης. Μετα απο 3 εβδομαδες, τωρα δηλαδη, ειμαι καλα μπορω να σηκωθω απο το κρεβατι και συνειδητοποιω ποσο πολυ μπορει να μας επηρεαζουν και να μας μπλοκαρουν οι φοβιες μας, ο τρομος που προκαλουνε μεσα στο μυαλο. Οι συνεπειες που εχουν στο σωμα μας, στα συναισθηματα μας και στην εκδηλωση της πραγματικοτητας μας ειναι ασυλληπτες. Οταν αφηνομαστε στις φοβιες μας σταματαμε να εχουμε διαυγεια, συνειδητη σκεψη και γινονται μερος της ζωης μας. Ο συντροφος μας.

Ολα περνανε απο το μυαλο και την ψυχη. Το σωμα ειναι συνδεδεμενο ΑΜΕΣΑ με αυτα τα δυο, δεν ειναι ενα μηχανημα που κουβαλαμε σ ολη μας τη ζωη, κι αυτο θελει φροντιδα κι αγαπη για να ειναι δυνατο και alert για οσο ειμαστε ζωντανοι και για να ειναι σωμα νους και ψυχη ενα συνολο. Για να εχουν συνδεση  με το ολον, που εμεις ειμαστε. Οταν αποσυνδεομαστε απο το σωμα, μπαινουμε σε κατασταση ανισορροπιας, χανουμε τον εαυτο μας, δεν ειμαστε εμεις.

Δεν ξερω κατα ποσο ειναι θεμα επιλογης, τυχης ή συγκυριων αλλα ειμαι σιγουρη για τα εξης:

1.    Οι φοβοι δεν πρεπει να θαβονται αλλα να αντιμετωπιζονται σιγα σιγα με υπομονη, επιγνωση και θαρρος

2.    Αν μπορει η ψυχη μπορει και το σωμα, αν βεβαια το εχουμε φροντισει κι αγαπησει (οχι αν του φερομαστε με αλλαζονεια σαν μηχανημα). Κι αυτο χρειαζεται εκπαιδευση γιατι ποτε κανεις δεν μας εχει μαθει να "μας" αγαπαμε αληθινα κι οχι εγωιστικα...ποσο μαλλον το σωμα μας που θεωρουμε απλως μεσον μεταφορας.

3.    Ειναι παραλογο να μην ακουμε τις ενδειξεις του σωματος μας και ν αντιστεκομαστε, να εκνευριζομαστε που ο πονος μας ξεβολευει απο την ρουτινα μας γιατι θα ερθει καποια στιγμη που απλα θα ειναι αργα να δρασουμε.
     Επιγνωση κι αυξημενη αισθητηριακη αντιληψη θα μας φερει κοντα στο σωμα, κι αυτο με την σειρα του κοντα στο συνολο νους-σωμα-ψυχη.

I think of you

https://www.youtube.com/watch?v=Ed_Q72xg1GE

Οταν ερωτευεσαι 

και περασει λιγος καιρος 

ερχεται μια στιγμη 

οπου πρεπει να φυγεις απο τον ουρανο 

 να κατεβεις πισω στη γη, 

να παρεις αγκαλια τ αστερι που επεσε εκεινη την ημερα 

που ερωτευτηκες 

και να δεις αν φεγγει το ιδιο 

οταν εισαι κατω στη γη, 

οταν πια ειναι μερα, 

οταν εχεις δουλειες και δυσκολιες, 

οταν δεν ειναι μονο βαθυ σκοταδι, 

να δεις αν φεγγει ακομα ή αν ηταν απλα ενα ονειρο...

στοχος και ισορροπια

Συμφωνα με τη φιλοσοφια της γιογκα υπαρχουν 3 καταστασεις στην φυση (Gunas).
Οταν βρισκομαστε σε ισορροπια μεσα μας ειμαστε στην Σατβα, οταν νιωθουμε υποτονικα ειμαστε στο Ταμας και οταν ειμαστε σε κατασταση μονιμης εγρηγορσης, στην Ρατζα.

Συχνα νιωθουμε πως κατι δεν παει καλα στη ζωη μας αλλα δεν ξερουμε τι.
Χανουμε την ισορροπια μας καπως, καπου, μα γιατι δεν εχουμε χρονο να ασχοληθουμε σε βαθος, αδιαφορουμε και κανουμε τους ανηξερους, αναμενοντας ολα να αλλαξουν απο μονα τους προς το καλυτερο. Το "ολα θα πανε καλα" θα περασει, ειναι μια ενδιαφερουσα δηλωση αλλα δεν ειναι αντιμετωπιση. Οτιδηποτε για να περασει, πρεπει να δεις βαθια μεσα σου, να εστιασεις την προσοχη σε εσενα κι οχι στους εξωτερικους παραγοντες. Συμφωνω με την θετικη προθεση και ποτε δεν πρεπει να την ξεχναμε, ομως αλλο ειναι η θετικη προθεση κι αλλο η αντιμετωπιση μιας ανισορροπιας, ειτε αυτη ειναι σωματικη (πονος ή οποιαδηποτε ενοχληση επηρεαζει την καθημερινοτητα μας) ειτε ειναι ψυχικη.

Η υγεια μας συνδεεται αρρηκτα με την ισορροπια που νιωθουμε μεσα μας και μαλιστα σε περιοδους αλλαγης αυτη η ισορροπια συχνα διαταρασσεται και η υγεια μας το ιδιο. Αν αδιαφορησουμε για την ανισορροπια που νιωθουμε, αργα ή γρηγορα θα σωματοποιηθει με εντονες ψυχοσωματικες εκδηλωσεις. Κι αν η επιθυμια να φτασουμε στον στοχο ειναι αυτο που μας απομακρυνει απο το να αξιολογησουμε την ισορροπια μας, ας συλλογιστουμε πως το μεσον για να παμε οπουδηποτε ειναι το σωμα και η ψυχη μας, αν αυτα τα δυο σημαντικα οργανα δεν λειτουργουν σε ισορροπια τοτε ο στοχος θα μεινει ακομα πιο μακρια.

Αν ομως αξιολογησουμε εγκαιρως την κατασταση ισορρπιας μας και δρασουμε συνειδητα θα αποφυγουμε εμποδια που θα μας απομακρυναν απο τον στοχο μας.

unintended

https://www.youtube.com/watch?v=CJDAmXHHfuM

Πριν απο σενα η αγαπη ειχε αλλο χρωμα

αλλη γευση και υφη.

 

Πριν απο σενα ημουν αυτη που νομισα,

τωρα ειμαι εγω

τωρα ειμαι εδω, 

οχι στο αν και μηπως,

εδω στο τωρα.

 

Η μουσικη ακουγεται αλλιως,

το φεγγαρι φεγγει διαφορετικα

σαν να ναι πιο λαμπερο κι απο τον ηλιο.

Απο φόβο χάσαμε

https://www.youtube.com/watch?v=hxgJWi9vVIM

Περιμένω να σε δω,

κι εσύ 

ας μη με βλέπεις.

Κι αν είσαι οφθαλμαπάτη του νου,

προβολή της χρωματιστής μου φαντασίας?

Κι αν μια μέρα σηκωθώ 

και πάλι έχει συννεφιά

και πάλι έχει ομίχλη,

κι αν δε σε διακρίνω πια?

Κάποια όνειρα τα βλέπεις μονάχα μια φορά

μα τα θυμασαι για πάντα.

Άλλα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά 

σαν ελαφρύς ανεμοστρόβυλος

που τελικά είναι ένα απλό κυκλικό αεράκι

ανεύ σημασίας,

τα ξεχνάς μόλις σταματήσουν να επαναλαμβάνονται,

σα να μην υπήρξαν ποτέ επισκέπτες..

so what?

https://www.youtube.com/watch?v=ZZM6Vp7zdWc

Αρκετές φορές με έχουν αποκαλέσει "ούφο",

δεν είμαι σίγουρη για τον λόγο,

αλλά ποτέ δεν αντιδρούσα.

- Είσαι λίγο ούφο.

- Ναι, ίσως.

Αν το ότι είμαι συχνά αντίθετη με την πλειονότητα των ανθρώπων

ακούει, διαβάζει, συχνάζει ή γράφει στο ημερολόγιο 

πολύ λίγο με αφορά. 

Γενικά πολύ λίγο με αφορά τι πιστεύει ο καθένας

για εμένα, για τις επιλογές μου και για την εμφάνιση μου,

κι απλά δεν το κρύβω,

το δείχνω δίχως επίδειξη

.

Είναι ο μόνος τρόπος που έχω να είμαι εγώ

αυτός είναι, δεν έχω άλλον

take it or leave it,

αρέσει, καλώς,

δεν αρέσει, πάλι καλώς.

Πέρασε αρκετός καιρός για να συνειδητοποιήσω 

πως αυτή η φανομενική αδιαφορία δεν είναι αδιαφορία

αλλά απελευθέρωση.

Δεν προσβάλλω κανέναν,

δεν μιλάω για κανέναν, 

απλά είμαι λιγο UFO,

SO WHAT???

φυγε να ρθει η νυχτα

Καμμιά φορά έρχεται η μέρα 

και θέλεις να φύγει βιαστικά 

να έρθει η νύχτα

να φύγει η υπερβολική ενέργεια κι ένταση που έχει το φως

να έρθει το σκοτάδι κι ησυχία,

να σταματήσει ο θόρυβος κι η κίνηση.

Μετα τα μεσάνυχτα η αδράνεια αρχίζει να μεγαλώνει,

οι όγκοι κι οι ήχοι εξαφανίζονται,
τα χρώματα όλα ίδια.

Λίγο πριν τα ξημερώματα είναι σαν να σαι μόνος σου στον κόσμο όλο.

Ίσως λίγο να ταραχτείς, να φοβηθείς 

μια γλυκό-ξυνη ψευδαίσθηση που διαρκεί για λίγο,

πόσο σου αρέσει αυτή η αίσθηση.