Περιμένω να σε δω,
κι εσύ
ας μη με βλέπεις.
Κι αν είσαι οφθαλμαπάτη του νου,
προβολή της χρωματιστής μου φαντασίας?
Κι αν μια μέρα σηκωθώ
και πάλι έχει συννεφιά
και πάλι έχει ομίχλη,
κι αν δε σε διακρίνω πια?
Κάποια όνειρα τα βλέπεις μονάχα μια φορά
μα τα θυμασαι για πάντα.
Άλλα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά
σαν ελαφρύς ανεμοστρόβυλος
που τελικά είναι ένα απλό κυκλικό αεράκι
ανεύ σημασίας,
τα ξεχνάς μόλις σταματήσουν να επαναλαμβάνονται,
σα να μην υπήρξαν ποτέ επισκέπτες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου