Σήμερα δεν έχω καμμιά έμπνευση για κίνηση.
Θα μπορούσα να μείνω μέσα σε ένα σκαμμένο βράχο
και να κοιτάω τη θάλασσα απο ψηλά,
μέχρι να σκοτεινιάσει,
μετά θα πάω σπίτι.
Πως θα γίνει να γίνω πάλι παιδί?
Να κάνω κουλουράκια φορώντας μια ποδιά
και τα μάτια μου να λαμπυρίζουν.
Να φτιάχνω τα κουλουράκια για να τα φάω
κι όχι για να ακούσω κομπλιμέντα.
Να μη με νοιάζει τίποτα άλλο
εκτός απο το μεγάλο μου χαμογελό.
Είναι γιατί δεν γνωρίζουν,
έχουν τόση ενέργεια για ξόδεμα,
δεν έχουν υποχρεώσεις...
δε ξέρω γιατί τα παιδιά είναι τόσο ανέμελα
μα θέλω κι εγώ να είμαι έτσι....
Εξάλλου το άγχος, η ανησυχία, η γκρίνια
δεν βοηθάνε σε τίποτε,
άρα γιατί να τα έχω στη ζωή μου?
Ξεγνοιασιά, βλακεία, αδιαφορία,
πεστο όπως θέλεις.
Θέλω παιδικότητα και τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου