υπεροχα

Ποσο χαιρομαι που ειμαι στην Ελλαδα,

ερχομαι οταν αλλοι φευγουν, 

μενω οταν αλλοι προετοιμαζουν την εξοδο τους,

βλεπω οτι δεν εβλεπα ποτε,

θαυμαζω οτι παλιοτερα με εκνευριζε...

Καλη και η υψηλου επιπεδου επαγγελματικη δραστηριοτητα

αλλα δεν μου αρκει.

Δεν ζω για να δουλευω,

δουλευω για να ζω,

ετσι αυτο που κανω καθε μερα 

πρεπει να με ικανοποιει, να φτανει στη καρδια μου

να την αγγιζει και να την γεμιζει με ενα καυσιμο

που δεν βρισκοτανε στην Αγγλια.

Δεν ειναι η συγκριση (χωρων) το θεμα , ουτε ο πατριωτισμος.

Δεν ειναι Ελλαδα versus Ηνωμενο Βασιλειο,

ειναι καθαρα θεμα προτεραιοτητων,

ζυγισμα επιθυμιων και αναγκων.

 

Παντα υπαρχει ενα μερος για τον καθενα που 

του ταιριαζει να ζει

ισως για καποια περιοδο της ζωης του, 

εξαλλου ποιος πιστευει στο "παντα"? 

Τωρα ειναι υπεροχα,

οταν θα παψει να ειναι υπεροχα ισως ειμαι αλλου..