Κάθομαι στον καναπέ και αναρωτιέμαι…τι ευχάριστο μου έμεινε να κάνω, δεδομένου της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, κατ επέκταση ψυχολογικής, ψυχοσωματικής κτλ κρίσης που βιώνουμε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ?
Να δω τηλεόραση? Κι αν πετύχω κάπου ειδήσεις και ψυχοπλακωθώ από ΔΝΤ, πτώχευση επιχειρήσεων κτλ, ή αν πετύχω «το νησί» και με πιάσει τρελό κλάμα?…άστο! Μήπως να διαβάσω εφημερίδα? Κι αν αρχίσω να απαριθμώ τις ληστείες ή τις απεργίες που έκαναν σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι? Άστο αγχώθηκα μόνον που το σκέφτηκα. Μήπως να βγω με μια φίλη για ποτάκι? Ναι αλλά βγήκα χθες και προχθές, με την οικονομική κρίση και την πτώση της δουλειάς, μπορώ να βγαίνω κάθε μέρα?
Θέλω να νιώσω λίγη ενέργεια, να ξαναπάρω κουράγιο και θάρρος να την βγάλω καθαρή μέσα σε αυτό το χάος της εποχής μας..θέλω να συγκεντρωθώ σε κάτι που θα μου δώσει χαρά...
Θα κάνω γιόγκα. Κάθε φορά που τελειώνει το 45επτό διερωτώμαι πως είναι δυνατόν τόση λίγη σωματική προσπάθεια να σε κάνει να νιώθεις τόσο διαφορετικά, τόσο γαλήνια και με τόση ενέργεια, κοινώς υπέροχα!
Όταν εξασκείς την φιλοσοφία της γιόγκα η βασική προσπάθεια που κάνεις είναι πνευματική, ακούς και ελέγχεις την αναπνοή σου. Παρατηρώντας και συνειδητοποιώντας την αναπνοή σου, ακούς τον ήχο της ζωής σου. Όταν πια τον ελέγχεις πλήρως, αρχίζεις να συντονίζεις την αναπνοή με αργές και ελεγχόμενες κινήσεις του σώματος, έτσι σιγά σιγά οι καθημερινές άπειρες σκέψεις απομακρύνονται, το βλέμμα ηρεμεί, αυτοσυγκεντρώνεσαι αβίαστα και το σώμα πλησιάζει την ψυχή.
Ειλικρινά δεν έχω βρει άλλον τρόπο να νιώσω τόσο αναζωογονημένη μέσα σε λίγη ώρα και με τόσο λίγη σωματική προσπάθεια. Νομίζω πως έχω βρει το αντίδοτο της όποιας κρίσης φέρνει η εκάστοτε εποχή μας.
http://www.epirusmagazine.gr/index.php?option=com_k2&view=itemlist&layout=category&task=category&id=6&Itemid=7
Να δω τηλεόραση? Κι αν πετύχω κάπου ειδήσεις και ψυχοπλακωθώ από ΔΝΤ, πτώχευση επιχειρήσεων κτλ, ή αν πετύχω «το νησί» και με πιάσει τρελό κλάμα?…άστο! Μήπως να διαβάσω εφημερίδα? Κι αν αρχίσω να απαριθμώ τις ληστείες ή τις απεργίες που έκαναν σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι? Άστο αγχώθηκα μόνον που το σκέφτηκα. Μήπως να βγω με μια φίλη για ποτάκι? Ναι αλλά βγήκα χθες και προχθές, με την οικονομική κρίση και την πτώση της δουλειάς, μπορώ να βγαίνω κάθε μέρα?
Θέλω να νιώσω λίγη ενέργεια, να ξαναπάρω κουράγιο και θάρρος να την βγάλω καθαρή μέσα σε αυτό το χάος της εποχής μας..θέλω να συγκεντρωθώ σε κάτι που θα μου δώσει χαρά...
Θα κάνω γιόγκα. Κάθε φορά που τελειώνει το 45επτό διερωτώμαι πως είναι δυνατόν τόση λίγη σωματική προσπάθεια να σε κάνει να νιώθεις τόσο διαφορετικά, τόσο γαλήνια και με τόση ενέργεια, κοινώς υπέροχα!
Όταν εξασκείς την φιλοσοφία της γιόγκα η βασική προσπάθεια που κάνεις είναι πνευματική, ακούς και ελέγχεις την αναπνοή σου. Παρατηρώντας και συνειδητοποιώντας την αναπνοή σου, ακούς τον ήχο της ζωής σου. Όταν πια τον ελέγχεις πλήρως, αρχίζεις να συντονίζεις την αναπνοή με αργές και ελεγχόμενες κινήσεις του σώματος, έτσι σιγά σιγά οι καθημερινές άπειρες σκέψεις απομακρύνονται, το βλέμμα ηρεμεί, αυτοσυγκεντρώνεσαι αβίαστα και το σώμα πλησιάζει την ψυχή.
Ειλικρινά δεν έχω βρει άλλον τρόπο να νιώσω τόσο αναζωογονημένη μέσα σε λίγη ώρα και με τόσο λίγη σωματική προσπάθεια. Νομίζω πως έχω βρει το αντίδοτο της όποιας κρίσης φέρνει η εκάστοτε εποχή μας.
http://www.epirusmagazine.gr/index.php?option=com_k2&view=itemlist&layout=category&task=category&id=6&Itemid=7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου