Η ψυχή μας είναι το σπίτι μας

Αφήνουμε τον υλικό κόσμο και μας κατευθύνει,

να μας επηρεάζει, να μας αλλάζει την διάθεση,

να μας κάνει να ξεχνάμε ότι έχουμε ψυχή.  

Με αυτόν τον τρόπο την καταπιέζουμε, την θάβουμε βαθιά

και μετά αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε απαίσια,

γιατί παθαίνουμε κτάθλιψη, γιατί γινόμαστε αντικοινωνικοί,

γιατί νιώθουμε δυσυχισμένοι.

Η ψυχή μας απο την στιγμή που γεννιόμαστε "μας λέει"

τι χρειάζεται για να νιώθει ικανοποίηση, να είμαστε ευτιχισμένοι,

έστω για την παροδική στιγμή που ζούμε τώρα..με ποιόν τρόπο μας το λέει?

Αυτό που νιώθουμε είναι η απλή απάντηση της ψυχής μας, αυτό που

νιώθει η καρδιά μας και το σώμα μας, το ένστικτο μας είναι οι

εκδηλώσεις της ψυχής μας.

Η ψυχή κάθε στιγμή της ζωής μας ξέρει τι αναζητά, ξέρει τι θέλει και μας το δείχνει

με διάφορους τρόπους...αρκεί να αποκωδικοποιήσουμε την γλώσσα της,

που δεν είναι πια και τόσο δύσκολο μετά απο τόσα χρόνια συμβίωσης...

Στην αντίπερα όχθη όμως βρίσκεται ο υλικός κόσμος με εκατομμύρια άλλες ψυχές

που αγνοούνται εσκεμμένα απο την εκάστοτε κονωνία,

και φυσικά η επιλογή της "ευκολίας".

Πολλές ξεχασμένες ψυχές συνεργάζονται καθημερινά για να επηρεάσουν

την δικιά μας ψυχή, να την ατονίσουν να την ωθήσουν να γίνει μέρος της κοινωνίας

των ξεχασμένων διαταραγμένων ψυχών...

ακριβώς αυτός είναι ο εχθρός της ευτυχίας μας....