Τα κύματα της φουρτουνιασμένης θάλασσας χτυπάνε πάνω στην κουπαστή,
η ορμή γίνεται χρώματα πολλά, απο την επιφάνεια της
θάλασσας αρχίζει και φτάνει ως τον ουρανό, λίγο κάτω απο τα σύννεφα.
Το βαθύ μπλέ νερό, γίνεται λευκό την στιγμή της σύγκρουσης
του αέρα με το κύμα, γαλάζιο κάτω απο την επιφάνεια της θάλασσας
κι άχρωμο καθώς σε πιτσιλάει.
Έχει χρώμα η ζωή μας? Μια λευκή μέρα, ένα γαλάζιο απόγευμα, ενα μπλε βράδυ...Το νερό κι ο αέρας δημιουργούν τόσα χρώματα,
τόσα σχήματα, η σύγκρουση τους φέρνει αλλαγή, ήχο δυνατό, κίνηση, ένταση, μοιάζει να αγκαλιάζονται, να μαλώνουν, να μιλάνε, να αφρίζουν μέχρι που σκοτεινιάζουν μέχρι που ηρεμούν..αυτός κι αυτή...ο άνεμος και η θάλασσα..
αυτός κι αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου