Πως γινεται η πραγματικοτητα να κρυβεται τοσο καλα
κι εσυ να κρυβεσαι ακομα καλυτερα πισω απο την σκια
της?
Ποσο πιθανο, να ξυπνησεις μια μερα
και να συνειδητοποιησεις πως σημερα βλεπεις...
και να συνειδητοποιησεις πως σημερα βλεπεις...
χθες νομισες πως εβλεπες μα απλα αγναντευες
χαμενη μεσα σε εκατομμυρια
χαμενη μεσα σε εκατομμυρια
στιγμες, συναισθηματα, επιλογες και κατευθυνσεις
διχως να μπορεις να εστιασεις
διχως να μπορεις να εστιασεις
στον δρομο που θα σε βγαλει εξω απο τον λαβυρινθο
διχως να χαθεις...
διχως να χαθεις...
τωρα πια τον βλεπεις τον δρομο, δεν εχει ταμπελες,
δεν εχει φωτα που λαμπουν απο μακρια,
δεν εχει φωτα που λαμπουν απο μακρια,
μα φαινεται αν κοιταξεις με συγκεντρωση κι επιμονη,
ειναι εκει μπροστα σου
ειναι εκει μπροστα σου
εκει ηταν και χθες εκει και προχθες,
εσυ ομως δεν εβλεπες,
εσυ ομως δεν εβλεπες,
δεν πειραζει διαλεξε τον μην χαθει παλι μεσα στην ομιχλη
τρεξε να προφτασεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου