αντικειμενα...

το σπιτι που μενω εδω και μερικους μηνες εχει απειρα αντικειμενα,

καποια σκονισμενα, 

καποια τοσο παλια που φοβαμαι να τ αγγιξω,

οποιο ντουλαπι κι αν ανοιξεις θα βρεις

οτι μπορει να σου χρειαστει, 

οτι σου περνα απ το μυαλο...

Ο κατοχος τους δεν ειναι εδω μαζι τους,

βρισκεται σε οικο ευγηριας,

μακρια απο τα υπαρχοντα του..

Ποια ειναι η αληθινη αξια των αντικειμενων?

 Οταν τα αγοραζουμε - κυριως εμεις οι γυναικες-

ειμαστε ενθουσιασμνενοι σαν να ειναι σε θεση ν αλλαξουν τη ζωη μας

 πεποισμενοι πως μας ειναι απαραιτητα

ΟΛΑ, απ ολα τα χρωματα και στυλ,

συλλεγουμε ρουχα, παππουτσια, 

ψηλες μποτες, χαμηλες μποτες, 

με τακουνι η φλατ...

gεμιζουμε ντουλαπες, κιβωτια,

κατω απο το κρεββατι, πανω απο τις ντουλαπες...

παντου πραγματα

που τελικα η μονη τους σημασια ειναι 

η χρηση τους κι αυτη συχνα αμφισβητισιμη..

Η καταναλωτικη μας μανια εχει τη μορφη

μιας διαφανης φουσκα που μεσα της

μοιαζει να εχει τα παντα,

μα μολις της σπασεις ολα εξαφανιζονται...