Αλλαζω συνειδητα

Ενα χρονο μετα διαβαζω το παρακατω και συνειδητοποιω ποσο επικαιρο ειναι. 
Αλλαζω μονο οταν εγω το θελησω και το θελω μονο οταν οτι ζω δεν μου αρκει και εχω αναγκη απο κατι αλλο για να νιωσω πιο κοντα στην ευτυχια. Χρειαζεται αρκετη συνειδητοτητα αλλα δεν ειναι αναποφευκτο. Το να αναλυουμε το ποσο ικανοποιημενοι ειμαστε με τη ζωη που ζουμε δεν ειναι περιττο, ουτε φιλοσοφικο. Ετσι φτιαχνουμε την πραγματικοτητα που βιωνουμε καθε στιγμη της ζωης μας, κι ετσι πολυ απλα ζουμε καλυτερα. Το να ζουμε μια ζωη by-default δεν βρισκω πως ειναι ικανοποιητικη λυση, ισως αν ζουσαμε 10 ζωες, κατι που δεν πιστευω....
 
"Και όλα συντείνουν σε μια κοινή ίσως συνισταμένη. Ο άνθρωπος συνεχίζει να υπάρχει και να ζει όχι με βάση αυτό που πραγματικά μέσα του είναι,αλλά με βάση όλα όσα ατυχώς κληρονόμησε από τους γονείς του. Η ιστορία των γονιών του,κληρονομήθηκε από τον ίδιο και συνεχίζει να τη βιώνει χωρίς να του ανήκει. Και νοιώθει πως κουβαλά κάτι ξένο,χωρίς να ξέρει τι είναι αυτό και χωρίς να καταλαβαίνει ποιος είναι ο λόγος που δε μπορεί να το ξεφορτωθεί. Οι αλυσίδες δε σπάζουν. Μόνο η αποδοχή της ύπαρξής τους μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να τις αποτινάξει κανείς.

Μόνο τότε αρχίζει το μαγικό ταξίδι,του να γίνει κανείς αυτό που πραγματικά είναι…"

Χρήστος Κακουλίδης – Ψυχίατρος

Εκτος απο την παραπανω προτεινομενη σταση αποδοχης, επισης η πρακτικη της γιογκα / διαλογισμος βοηθαει πολυ στο να "δεις εσενα" και ν αρχισεις να καταλαβαινεις τι εισαι εσυ και τι εισαι απο αλλους...σιγα σιγα αρχιζεις να κοιτας μεσα στα ματια και στις συμπεριφορες αλλων και βλεπεις εσενα και τις δικες σου εξισου λανθασμενες αντιδρασεις, ισως πιασεις τον εαυτο σου να κρινεις καποιον για κατι που κανει η λεει και ξαφνικα οταν κανεις το ιδιο να χτυπησει ενα καμπανακι φερνοντας μπροστα σου εναν φανταστικο καθρεφτακι, κοιτας πισω σε παλιες σχεσεις και βλεπεις πως ολα αυτα για τα οποια κατηγορουσες τον συντροφο σου ησουνα εσυ, κατ εικονα και κατ ομοιωση, λες κατι αυθορμητα, η καλυτερα "ασυνειδητα", και πανω που το ξεστομισες συνειδητοποιεις πως αυτο που ακουσανε τ αυτια σου δεν εισαι εσυ αληθινα, ειναι λογια ή πεποιθησεις καποιου αλλου...κι οσο πιο πολυ διαλογισμο κανεις τοσο βλεπεις εσενα κι εσενα μεσα απο τους υπολοιπους...κι ετσι αργα και σταδιακα μπορεις ν αποβαλλεις πολλα στοιχεια που θαμπωνουν το αληθινο σου εαυτο.

Σημερα ακουσα την δηλωση, "οι ανθρωποι δεν αλλαζουν", ειλικρινα ηθελα να απαντησω "ναι, φυσικα, εσυ δεν θα αλλαξεις σιγουρα ποτε, εφοσον στο εχουνε περασει στον εγκεφαλο με τοση επιτυχια κι αρνησε να τ αμφισβητησεις", κι ομως αλλαζουν οταν υπαρχει λογος να αλλαξουν. Ο "αλλος" δεν ειναι ποτε αρκετα σημαντικος λογος για να αλλαξεις, εαν ομως μονος σου αντιληφθεις πως δεν ειναι ολα τα στοιχεια του χαρακτηρα σου αληθινα δικα σου και για αυτο εξαλλου θα τα εχεις ενιοτε νιωσει ως ξενα, τοτε φυσικα και μπορεις να αλλαξεις. Υποβαθμιζουμε συχνα την σημασια της αποφασιστικοτητας. Ο συνδυασμος μεθοδικης γνωσης και αποφασιστικοτητας ειναι εξαιρετικα δυνατος.

Η αδιαλλακτικοτητα μας στερει απο πιθανες εξελιξεις στη ζωη μας που θα μπορουσαμε να ζησουμε αλλα αρνουμαστε, μιας και επιμενουμε στο μοτο "εγω ετσι ειμαι". Επισης μας στερει απο το να δουμε μεσα μας βαθια τι θελουμε, ισως και να μη θελουμε πια αυτο που οι γονεις μας θελανε για εμας...οσο πιο κοντα ειμαστε στο σωμα μας νιωθοντας το, τοσο πιο ευκολα θα βγουμε απο αυτον τον φαυλο κυκλο εξαπατησης. Το σωμα δινει ενδειξεις, για το πως νιωθει μεσα του αλλα και με τους γυρω του, ειναι αυτο που λεμε "χημεια" οταν φυσικα ειμαστε σε θεση να αποκωδικοποιησουμε τις ενδειξεις κι οχι να προσκολλαμε σε πεποιθησεις αλλων

Αν θελεις ν αλλαξεις, θα αλλαξεις.

ο χρονος περναει

Ξυπνησα το πρωι, προσεξα ποσο μεγαλωσαν τα ανηψακια μου

μεσα σε 3 μηνες που ειμαι κοντα τους, 

τα ρουχα τους εχουν πια μικρυνει

τα ποδηλατακια τους ειναι στα μετρα τους τωρα

η μικρη μιλαει καλυτερα, ο μεγαλος εχει πια τελεια προφορα 

και στις δυο γλωσσες

μ αγκαλιαζουν μου λενε πως μ αγαπανε 

και δεν θελουν να τους αφησω οταν τους παω στο σχολειο

οταν στην αρχη δεν θελανε να με δουνε!

Οταν το περιβαλλον σου δειχνει τοσο εντονα 

πως ο χρονος περναει δεν μπορεις παρα να σκεφτεις

οτι δεν περναει μονο για τα μικρα παιδια που μεγαλωνουν

αλλα και για σενα, καθε μερα, καθε λεπτο φευγει..

Καποιες φορες αφηνουμε τον εαυτο μας στο stand by 

να κοιμαται και να ξυπναει σε καταστασεις που δεν τον ικανοποιουν

ισως βαρετες ισως αδιαφορες που μας αφηνουν 

την εντονη γευση πως ο χρονος εχει κολλησει

πως τιποτα δεν αλλαζει,

κι ομως οι μερες περνανε και η ζωη μας δεν αλλαζει

ομως εμεις μεγαλωνουμε, το σωμα μας αλλαζει

ακομα κι αν δεν το εχουμε προσεξει

καθε μερα που φευγει, μας υπενθυμιζει να αναρωτηθουμε

τι πρεπει να κανουμε στη ζωη μας

για να ειμαστε ευτυχισμενοι

η απλως πιο ικανοποιημενοι απο την καθημερινοτητα μας.

 Τωρα οχι αυριο. 

 

Μουσικη. Τι μαγεια.

https://www.youtube.com/watch?v=nK8JlTlhnjw

Μουσικη. Τι μαγεια. 

Ποση αγαπη και δημιουργικοτητα ανθρωπων για να φτασει σε σενα...

Εχει την ιδια θεση στην καρδια οπως η αγαπη.
Σε ταξιδευε οπου εσυ θελεις να βρεθεις.

Μπαινει μεσα σου και δεν βγαινει ποτε.

Καμμια φορα πιστευεις πως φευγει, εξαφανιζεται

μα παραλογιζεσαι...

πειθεσαι απλα, θαρρεις θα σε κανει να ξεχασεις.

Αντιστεκεσαι ανουσια. 

Αν σ αγγιξει μια φορα, θα μεινει μεσα σου για παντα.

Μπορει να μετουσιωθει σε κατι διαφορετικο, να φτασει πιο βαθια στην καρδια

ή να μεινει στο ιδιο σημειο, σαν μια αγαπημενη αναμνηση, μα δεν θα φυγει ποτε.

Θα τη ζητας οταν εισαι χαρουμενος, οταν θελεις να μελαγχολησεις,

οταν θελεις να φυγεις απ τη διασταση του τωρα,

οταν θελεις εμπνευση για να συνεχισεις.

Ειναι ολοδικια σου, ακομα κι αν τη μοιραζεσαι

μοναχα με οποιον την αγαπαει, εξισου δυνατα.

Τι σημασια εχει σε ποιον βρισκεται,

η μαγεια μαγευει τους παντες.

καμμια ανοχη

https://www.youtube.com/watch?v=sXOwDDBhT80

Κατι τετοιες στιγμες 

θα ηθελα να εχω τεραστια ηχεια υπερ-παραγωγη 

στη μεγιστη ενταση

ακουγοντας για 1 ωρα τζαζ,

 ισως και καποιο ροκ κομματακι, 

Ρορι Γκαλαχερ

 "milion miles away" ή τελοσπαντων κατι τετοιο...

το κουτσικο μυαλο μου με την μεγαλη του φαντασια

δεν μπορει να σκεφτει καποιον αλλο τροπο να....

ξεχαρμανιασω τα νευρα μου!!!!!!!!!!!!

Ολοι ειμαστε το ιδιο.

Ιδια φυσιολογια οργανισμου

ιδιους μυες και κοκκαλα...

δεν ξερω τι κανει ομως καποιους απο εμας να φερονται σα ζωα..

κι ας διευκρινιζω, σα να ειναι οι ιδιοι ζωα, 

γιατι ευτυχως ο τροπος με τον οποιο φερεται καποιος 

αντανακλα και χαρακτηριζει μοναχα τον ιδιο..

κακια, ειναι ενα χαρακτηριστικο που ακομα κι αν με γυρισεις 

αναποδα (οπως την asana head standing)

δεν προκειται να μου βγαλεις ουτε ενα χιλιοστο

δεν χωραει στο μυαλο μου αυτη η λεξη..

κακια...μα γιατι να φερθω σκοπιμα με κακια προς καποιον

γιατι να θελω να του κανω κακο...μηπως ετσι θα νιωσω καλυτερα???

ΑΡΡΩΣΤΟ ειναι η μονη λεξη που μου ερχεται στον νου.

Το να θελω να βλαψω τον αλλον με τον τροπο μου εσκεμμενα,

 ειναι αρρωστο.

Οι μονοι ανθρωποι που θελω μακρια μου οσο πιο μακρια γινεται

ειναι αυτοι που βγαζουνε κακια,

αποπνεουν μια μαυρη παγερη αυρα,

σου καταπινουν την περιορισμενη σου ενεργεια

και μαλιστα σου ζητανε και να απολογηθεις

πραγμα που σφραγιζει την 

διαδικασια αποσταξης της ενεργειας σου.

Δεν εχω κανενα λογο να υποστηριξω τη γνωμη μου σε κανεναν

κυριως σε καποιον που ειναι κακος.

Αν εσυ εχεις κακια κι εγω δεν ξερω καν τι ειναι αυτο και δεν θελω να μαθω..

δεν προκειται ποτε σ αυτη τη ζωη να συνεργαστουμε.

Ετσι φευγω μακρια και σου ευχομαι να μεταδιδεις αυτην την κακια

καθε μερα και λιγοτερο.

Πως θα γινει κατι τετοιο?

Δεν ξερω, απλως το ελπιζω μεσα απ τη καρδια μου.

χανοντας μια διασταση....δεν χανονται τα παντα!!!

https://www.youtube.com/watch?v=wA4ppvp2IzY&list=PL1C76D5F2FB130533

Εμεις οι ανθρωποι, ειμαστε αδιαμφισβητητα πολυδιαστατα οντα.

Κι ομως καμμια φορα χανουμε προσωρινα τη μια μας διασταση και θαρρουμε πως 

χανουμε τα παντα, ξεχναμε τις αλλες διαστασεις μας που ακομα μας στηριζουν

και χαρακτηριζουν ως ανθρωπους, σκεπτομενα οντα με συναισθηματα και

ικανοτητα λογου...ετσι αγνοωντας αθελα μας και τις αλλες διαστασεις μας

χανουμε την γη κατω απο τα ποδια μας, δεν εχουμε μηκος και πλατος γιατι

χασαμε στιγμιαια το βαθος μας, αρχιζουμε και αιωρουμαστε στον αερα 

διχως συντεταγμενες, διχως κατευθυνση και νιωθουμε "χαμενοι" διχως 

σημεια αναφορας..ποσο λογικο ακουγεται το αποτελεσμα και ποσο τρελα 

παραλογη η αιτια...ειμαστε προικισμενοι με τοσες διαστασεις που αλληλοεπιδρουνε

κι αν για λιγακι χασουμε την μια διασταση, αληθινα δεν πειραζει, θα ζησουμε για 

λιγο το ιδιο καλα και διχως αυτην, οι αλλες διαστασεις μας ειναι εκει για εμας..

Κι ομως αρνουμαστε αυτη την τοσο σημαντικη λεπτομερεια και οδηγουμαστε

οικιοθελως στο λαθος μονοπατι.

Μπορει σε καποια φαση της ζωης μας να χασουμε κατι σημαντικο,

δουλεια, μερος της υγειας μας, φιλους, συντροφο, χρηματα, σπιτι κτλ

δεν σημαινει πως αυτοματα γινομαστε και 

τυφλοι, κουτσοι, κουφοι, ανικανοι, αχρηστοι...

ή πως τα χανουμε ολα...

απο εμας εξολοκληρου θα εξαρτηθει τι μελλει γενεσθαι,

πως θα νιωσουμε και κατα συνεπεια πως θα συνεχισουμε να ζουμε.

Εμεις οι ιδιοι προκαλουμε τα συναισθηματα μας, μοναχα εμεις 

απφασιζουμε πως θα αντιδρασουμε στα ερεθισματα γυρω μας,

εχοντας βεβαια να αντιμετωπισουμε και 

τον αντιπερασπισμο των συνηθειων μας.

Ας μην πιεζουμε τον εαυτο μας

καμμια φορα θα βρεθουμε με μια διασταση λιγοτερη ή και δυο,

ας τ αποδεχτουμε κι ας φροντισουμε την αλλη μας διασταση,

 με υπομονη και κουραγιο θα επιστρεψει παλι σε εμας,

ισως οποτε αυτη αποφασισει,

ας ειναι.

φευγω για μενα μια φορα

https://www.youtube.com/watch?v=dFbwUdrdLAw

Εφυγα τοτε για μενα

κι ας μην το πιστευα.

Απειρες αμφιβολιες.

Κλεινω τα ματια και μολις τ ανοιξω τα παντα ειναι αλλιως.

Περιμενα παθητικα κι υπομονετικα,

να δω την αληθεια που εκρυβε η συνηθεια.

Μοναδικη ζωη, εξαρτημενη απο τη συνηθεια.

Επιλογη ή συνηθεια?

Ευκολια ή δυσκολια?

Αντιθετα στο ρευμα ή οχι?

Σαν βρηκα το εδαφος που αναζητουσα

 βρηκα κι εμενα.

Χαθηκα σ' εναν ανυπαρκτο λαβυρινθο.

Χαθηκα τοσο συχνα που το ειχα πια συνηθισει.

Κι ομως ειναι τοσο σπουδαιο να πατας πανω στη γη

με τα δικα σου ποδια

να ζεις τις εμπειριες με εναν ολοδικο σου τροπο

αγαπη δεν σημαινει να χανεις τον εαυτο σου 

μεχρι να εξιλεωθεις μεσα στον αλλον

γιατι τοτε θα χεις χασει την αγαπη για σενα.

Υπεροχη στιγμη που νιωθεις 

πως ολα συμβαινουν για καποιο λογο

ολα πρεπει να συμβουν 

ανουσιο ν αντιστεκεσαι.

Ακαριαια η χαρα οταν ξερεις πως εισαι παλι εσυ.

Yourself

https://www.youtube.com/watch?v=P4Uv_4jGgAM

Being yourself, nobody else.

Fall deeply in love, but try not to loose yourself.

Resist. Insist.

Nobody gives you real confidence expect your-lovely-self.

Lovers, partners, jobs, money, friends may come and go.

Yourself will stay.

Will always welcome you to life.

Just give him your best.