http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_08/05/2012_441139
Ξυπνησες μια μερα και εισαι 70....
Εχεις εναν μονιμο θυμο, εκνευρισμενος με τη ζωη που περασε μεσα
σε μια στιγμη χωρις να προκαλεσει συμπτωματα, ξυπνησες μια μερα
και δεν εισαι πια νεος, δεν νιωθεις δυνατος, ή μπορει και να νιωθεις
αλλα ξερεις πως αυτη η αισθηση ειναι μια ουτοπια,
μια σκηνη απο το μακρινο παρελθον.
Ελλαδα, η χωρα οπου οι ηλικιωμενοι βρισκονται στο περιθωριο
της ζωης. Οι μεγαλουπολεις αφιλοξενες υπενθυμιζουνε καθε μερα
σε αυτους τους ανθρωπους πως "φαγανε τα ψωμια τους, τωρα που
βγαινουν στη συνταξη δεν ειναι πια χρησιμοι, καθονται και
δεν παραγουν, τρωνε τα ετοιμα, για αυτο και καλο θα ητανε να πληρωνονται
καθε μηνα και λιγοτερο..."
Περναω καθε μερα απο την παλια παραλια Θεσσαλονικης και βλεπω πολυ
σπανια ηλικιωμενους να κανουνε βολτα διπλα στην θαλασσα, συχνα τους
κοιταω εξω απο το παραθυρο του McDonalds και αναρωτιεμαι αν αξιζει αυτοι
οι ανθρωποι, εξισου σημαντικοι με εμενα και με εσενα, να αλλαζουν συνηθειες
στα 80 γιατι δεν τους φτανουν τα χρηματα ουτε για εναν καφε στο καφενειο.
Οταν ημουνα μικρη φανταζομουνα πως απαξ και φτασει ενας ανθρωπος
στην ηλικια της συνταξης θα εχει διπλα του εναν ανθρωπο που αγαπα,
θα εχει καποια χομπυ τα οποια θα μπορεσει επιτελους να εξασκησει πιο
ευκολα λογω ευχερειας χρονου, θα εχει χρονο να κανει ταξιδια διχως τυψεις
οτι δεν παραγει οντας στην παραγωγικη ηλικια, δεν θα τον νοιαζει ποσο
ομορφος ειναι γιατι θα εχει πια αποδεκτει με χαρα πως ετσι ειναι η ζωη,
κι οτι ομορφοι ειναι οι ανθρωποι κι οχι οι φατσες τους....
Παροτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι ακριβως οπως τα σκεφτομουνα οταν
ημουνα 7 χρονων, συνεχιζω να πιστευω πως αν καποιος εχει μαθει απο το
ταξιδι της ζωης των 70 ετων, μπορει να ειναι ευτυχισμενος με αυτα που εχει,
μπορει να αντιστεκεται στη μιζερια που μας βομβαρδιζει η σημερινη ζωη,
αν θελει θα το κανει. Φυσικα αυτο προυποθετει πως θα ειναι ενας αληθινα
ωριμος ανθρωπος, ο οποιος θα εχει περασει συνειδητα απο μια επωδυνη
διαδικασια προσωπικης εξελιξης κι οχι ενας ανθρωπος που ζουσε
απλα γιατι γεννηθηκε.
Δεν ειμαι σιγουρη πως γνωριζω τον τροπο με τον οποιον επιτυγχανεται το
παραπανω, "αληθινα ωριμος ανθρωπος", αλλα πιστευω πως ειναι κατι υπεροχο
και εφικτο. Η αισθηση πως μπορουμε να βελτιωσουμε και να εξελισσουμε τον
εαυτο μας καθε στιγμη, καθε μερα που περνα, για να φτασουμε στα 70 και
να μη νιωθουμε οπως η πλειοψηφια των ηλικιωμενων Ελληνων αλλα
να νιωθουμε μια αυθορμητη ευτυχια χωρις υλικες απαιτησεις και νεανικες
περισσιες σκεψεις, ενα "φθασιμο" ικανοποιησης, ειναι πραγματικα μια προκληση
που μας ακολουθει για παντα.
Αν κανουμε καθε στιγμη της ζωης μας μοναχα οτι νιωθουμε κι οχι οτι θελει ο
οποιοσδηποτε αλλος, φυσικα με την προυποθεση οτι γνωριζουμε τι νιωθουμε,
θα φτασουμε σε αυτο το σταδιο της υπεροχης ωριμοτητας και ικανοποιησης των
70 και βαλε!!!!
Ξυπνησες μια μερα και εισαι 70....
Εχεις εναν μονιμο θυμο, εκνευρισμενος με τη ζωη που περασε μεσα
σε μια στιγμη χωρις να προκαλεσει συμπτωματα, ξυπνησες μια μερα
και δεν εισαι πια νεος, δεν νιωθεις δυνατος, ή μπορει και να νιωθεις
αλλα ξερεις πως αυτη η αισθηση ειναι μια ουτοπια,
μια σκηνη απο το μακρινο παρελθον.
Ελλαδα, η χωρα οπου οι ηλικιωμενοι βρισκονται στο περιθωριο
της ζωης. Οι μεγαλουπολεις αφιλοξενες υπενθυμιζουνε καθε μερα
σε αυτους τους ανθρωπους πως "φαγανε τα ψωμια τους, τωρα που
βγαινουν στη συνταξη δεν ειναι πια χρησιμοι, καθονται και
δεν παραγουν, τρωνε τα ετοιμα, για αυτο και καλο θα ητανε να πληρωνονται
καθε μηνα και λιγοτερο..."
Περναω καθε μερα απο την παλια παραλια Θεσσαλονικης και βλεπω πολυ
σπανια ηλικιωμενους να κανουνε βολτα διπλα στην θαλασσα, συχνα τους
κοιταω εξω απο το παραθυρο του McDonalds και αναρωτιεμαι αν αξιζει αυτοι
οι ανθρωποι, εξισου σημαντικοι με εμενα και με εσενα, να αλλαζουν συνηθειες
στα 80 γιατι δεν τους φτανουν τα χρηματα ουτε για εναν καφε στο καφενειο.
Οταν ημουνα μικρη φανταζομουνα πως απαξ και φτασει ενας ανθρωπος
στην ηλικια της συνταξης θα εχει διπλα του εναν ανθρωπο που αγαπα,
θα εχει καποια χομπυ τα οποια θα μπορεσει επιτελους να εξασκησει πιο
ευκολα λογω ευχερειας χρονου, θα εχει χρονο να κανει ταξιδια διχως τυψεις
οτι δεν παραγει οντας στην παραγωγικη ηλικια, δεν θα τον νοιαζει ποσο
ομορφος ειναι γιατι θα εχει πια αποδεκτει με χαρα πως ετσι ειναι η ζωη,
κι οτι ομορφοι ειναι οι ανθρωποι κι οχι οι φατσες τους....
Παροτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι ακριβως οπως τα σκεφτομουνα οταν
ημουνα 7 χρονων, συνεχιζω να πιστευω πως αν καποιος εχει μαθει απο το
ταξιδι της ζωης των 70 ετων, μπορει να ειναι ευτυχισμενος με αυτα που εχει,
μπορει να αντιστεκεται στη μιζερια που μας βομβαρδιζει η σημερινη ζωη,
αν θελει θα το κανει. Φυσικα αυτο προυποθετει πως θα ειναι ενας αληθινα
ωριμος ανθρωπος, ο οποιος θα εχει περασει συνειδητα απο μια επωδυνη
διαδικασια προσωπικης εξελιξης κι οχι ενας ανθρωπος που ζουσε
απλα γιατι γεννηθηκε.
Δεν ειμαι σιγουρη πως γνωριζω τον τροπο με τον οποιον επιτυγχανεται το
παραπανω, "αληθινα ωριμος ανθρωπος", αλλα πιστευω πως ειναι κατι υπεροχο
και εφικτο. Η αισθηση πως μπορουμε να βελτιωσουμε και να εξελισσουμε τον
εαυτο μας καθε στιγμη, καθε μερα που περνα, για να φτασουμε στα 70 και
να μη νιωθουμε οπως η πλειοψηφια των ηλικιωμενων Ελληνων αλλα
να νιωθουμε μια αυθορμητη ευτυχια χωρις υλικες απαιτησεις και νεανικες
περισσιες σκεψεις, ενα "φθασιμο" ικανοποιησης, ειναι πραγματικα μια προκληση
που μας ακολουθει για παντα.
Αν κανουμε καθε στιγμη της ζωης μας μοναχα οτι νιωθουμε κι οχι οτι θελει ο
οποιοσδηποτε αλλος, φυσικα με την προυποθεση οτι γνωριζουμε τι νιωθουμε,
θα φτασουμε σε αυτο το σταδιο της υπεροχης ωριμοτητας και ικανοποιησης των
70 και βαλε!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου