15/03/2020
“Under
pandemic stress attack we can can still find freedom..”
Παγκοσμίως βιώνουμε μια πολύ δύσκολη κατάσταση που επηρεάζει
τα πάντα, τους εαυτούς μας, τους γύρω μας, το παρόν και το μέλλον της ζωής σχεδόν
όλου του κόσμου.
Δεν είναι απλώς το Εγώ που καλείται να απαντήσει στο «τι
κάνω τώρα», όλοι μας ζούμε μια κοινή δυσκολία, όπως ακριβώς συμβαίνει σε
εμπόλεμες καταστάσεις, φόβος, ανησυχία για την επιβίωση μας καθημερινά, μόνον
που δεν έχουμε έναν φυσικό εχθρό, μια χώρα, ή μια ομάδα ανθρώπων, έχουμε έναν εχθρικό
ιό και μια κατάσταση προς διαχείριση. Είμαστε όμως όλοι μαζί, δεν έχουμε
μέτωπα, εξαιρετικά σημαντική διαφορά, επίσης δεν υπάρχει ένα καλαζνικοφ στην
γωνία που να μας απειλεί. Βέβαια τα συναισθήματα του φόβου κι της ανησυχίας για το προσεχές μέλλον
υπάρχουν δικαιολογημένα. Κι αυτό το "πακέτο" ρίχνει το
ανοσοποιητικό μας αφενός και αφετέρου δεν μας αφήνει χώρο να έχουμε διαύγεια,
την οποία χρειαζόμαστε, κυρίως οι άνθρωποι που έχουν παιδιά να φροντίσουν και
να σκεφτούν. Η αλλαγή είναι τεράστια αλλά δεν θα αναφερθώ σε αυτήν τώρα, καθώς
την ανέφερα διεξοδικά στο άρθρο μου στο blog για τα 3 Ε, Ευλυγισία, Ενσυναίσθηση
και Ευγνωμοσύνη. Ας πούμε πως ξέρουμε πως καλό είναι να καλωσορίσουμε την αλλαγή
στη ζωή μας αυτή τη στιγμή και να συμφιλιωθούμε πλήρως με αυτήν (τα μέσα τα
γνωρίζουμε, γιόγκα και διαλογισμός ή ότι άλλο βοηθάει τον καθένα μας). Το δεύτερο που οφείλουμε να κάνουμε για να νιώσουμε καλύτερα, είναι να δούμε τον φόβο κατάματα.
Να τον αποδεχτούμε. Κι όχι μόνο αλλά και να τον ψάξουμε βαθιά για να βρούμε τι
θέλει να μας πει.
Ο φόβος είναι η κύρια αιτία των συμφορών μας και όχι ο ιός
αυτή την στιγμή που το social distancing έχει πια μπει στη ζωή μας. Γιατί αν είμαστε «συνετοί» κι
αληθινά μείνουμε σπίτι ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΛΛΗΣΟΥΜΕ τίποτα απολύτως. ΚΙ αν είμαστε υγιείς
και έχουμε κολλήσει δεν θα πάθουμε ΤΙΠΟΤΑ απολύτως. Κι αν ζούμε με άλλους ανθρώπους της ευπαθούς ομάδας, θα το αποδεχτούμε κι αυτό, κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
Ας ξεκινήσουμε την
αποδόμηση λοιπόν. Θεωρώ απαραίτητο να δούμε Τι φοβόμαστε κυρίως? Να μην
αρρωστήσουμε οι ίδιοι και να κολλήσουμε τους κοντινούς μας ή και μακρινούς που
βρίσκονται στις ευπαθείς ομάδες, σωστά? Τώρα, αν βρισκόμαστε στις ευπαθείς
ομάδες, είναι απλό, πρέπει να προσέχουμε πολύ. Κι ο φόβος θα μας βοηθήσει να
προστατευτούμε, θα αποφύγω όμως να με ελέγχει, αν και είναι κάπως δύσκολο,
μόλις ο φόβος γίνει φανερός, δηλαδή τον αναγνωρίσω, αλλάζει ο ρόλος του ΔΕΝ ΜΕ ΕΛΕΓΧΕΙ
πια. Άρα πρώτο βήμα να τον δω και να δω τι πρέπει να κάνω πώς να δράσω. Δρω.
Δηλαδή απομονώνομαι. Τώρα, αν είμαι υγιής όπως ανέφερα παραπάνω κανονικά δεν θα
φοβάμαι για μένα, καθώς ο ιός δεν βλάπτει σοβαρά τους υγιείς οργανισμούς, αλλά
βασικά φοβάμαι για τους ανθρώπους «μου». Τον βλέπω τον φόβο, τον διαχωρίζω και
τον αντιμετωπίζω και πάλι με απομόνωση και ιδιαίτερους χειρισμούς, πχ μάσκα
γάντια αν πρέπει να έρθω σε επαφή υποχρεωτικά με άτομο ευπαθούς ομάδας, και
ΜΟΝΟ ΑΝ πρέπει. Οι συνήθειες μας εξαρτώνται από εμάς από κανέναν άλλον, μπορώ
να μην δω τους γονείς μου αν πρέπει, εγώ ελέγχω το σώμα μου δεν με πάει με το
ζόρι πουθενά, έτσι σκέφτομαι πριν δράσω και αποφασίζω αργά συνετά και με επίγνωση.
Υπόψιν φυσικά πως
αυτή η παραπάνω διεργασία είναι δύσκολο να γίνει έτσι ξαφνικά καθώς πλένετε τα
πιάτα ή είστε στα πρόθυρα κρίσης πανικού κλπ. Πρέπει να γίνει στα πλαίσια
διαλογισμού. Κάνετε τις ασκήσεις που γνωρίζετε και κάνουμε μαζί, κάπως έτσι
συγκεντρώνεται το μυαλό, ηρεμείτε εν μέρει, και έπειτα όταν έχει φύγει κάπως η
νοητική και σωματική ένταση, κάθεστε σε μια άνετη θέση για 20-30 λεπτά με
κλειστά τα μάτια και ηρεμείτε και σκέφτεστε τα παραπάνω θέτοντας αυτές τις ερωτήσεις
στον εαυτό σας, αποδομείτε τον φόβο, τον αποδέχεστε τον κοιτάτε, του μιλάτε. Και
φυσικά παρατηρείτε πως νιώθετε, τι αισθάνεστε σωματικά, πως αλλάζουν αυτά στη
διάρκεια του διαλογισμού, και σ όλη τη διάρκεια μιλάτε φροντιστικά και με αγάπη
προς εσάς, προτιμότερο δίχως επίκριση κι αν σας επικρίνετε απλώς καλό είναι να έχετε επίγνωση, πείτε "τώρα με επικρίνω", κι ύστερα
πάλι συγκεντρωθείτε στο διαλογισμό σας, «τι είναι αυτός ο φόβος, τι μου λέει,
τι συμβαίνει μέσα μου τώρα, πως νιώθω (αισθήσεις και συναίσθημα)?». Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρείτε
απαντήσεις. Οι Απαντήσεις είναι εκεί μέσα μας, όχι έξω, όχι στην τηλεόραση η
στο ιντερνέτ, έχουμε όσα πρέπει να έχουμε ως πληροφορίες, δεν χρειαζόμαστε τώρα πια τίποτα άλλο, δεν λέω δείτε ότι θέλετε, αλλά να ξέρετε πως τώρα πια η λύση βρίσκεται μέσα μας. Πουθενά αλλού.
Κι αφού έρθετε σε επαφή με το φιλαράκι μας τον φόβο, πάρτε τις
αποφάσεις σας σχετικά με την συμπεριφορά σας στους γύρω σας, να διαλογίζεστε
κάθε μέρα ίσως και 2 φορές τη μέρα και να κάνετε ασκήσεις για να φεύγει η
ένταση κι ύστερα είστε έτοιμοι να κάνετε ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ!!!
Δεν ξέρω αν έχετε συνειδητοποιήσει πως μέχρι πρότινος δεν είχαμε χρόνο να φάμε, να γυμναστούμε, να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, να δούμε την αγαπημένη μας σειρά, να κάνουμε διαλογισμό που μας ηρεμεί, να βρεθούμε με τα παιδιά μας κατιτίς παραπάνω, να διαβάσουμε αυτά τα τρία βιβλία που ρεμβάζουν στο κομοδίνο εξι μήνες, μα και φυσικά δεν είχαμε χρόνο να κάνουμε επαφή με το τι επακριβώς έχουμε ανάγκη βαθιά μέσα μας. Ε λοιπόν ήρθε η στιγμή. Δείτε τι σας αρέσει να κάνετε, τι σας χαρίζει μια ευχάριστη αίσθηση, παρατηρείστε όταν κάνετε διαλογισμό τι σας «έρχεται» παρόρμηση να κάνετε, δείτε το σώμα μας πως αντιδρά τι έχει ανάγκη, εξιχνιάστε τι θέλει η καρδιά σας να κάνετε με τον εαυτό σας αυτή τη στιγμή. Έχετε όσο χρόνο θέλετε, να κάνετε ον λαιν σεμινάριο χορού, μαγειρικής, να μάθετε γαλλικά με τα παιδιά σας ταυτόχρονα, να παίξετε με τον σύντροφο σας με ταντρικά πχ παιχνίδια (on line ή με μάθημα live) μπορείτε να κάνετε ότι δεν μπορούσατε ποτέ, λόγω έλλειψης χρόνου. Αλλά και πάλι αυτή η επαφή με το μέσα σας θα πρέπει να γίνει όταν είστε σε alpha waves or theta, και όχι σε βήτα που είναι τα εγκεφαλικά μας κύματα ,όταν έχουμε στρες. Κάτω από την επίδραση του άγχους, μάλλον θα σκεφτείτε ΠΩΣ ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ τον χρόνο μου, που δεν θα ήταν κατά τη ταπεινή μου γνώμη σωστό μονοπάτι…γιατί η ζωή μας δεν είναι για «γέμισμα», η ζωή μας είναι για να την χαιρόμαστε με όσα μέσα έχουμε διαθέσιμα, σε κάθε συνθήκη, σε οποιαδήποτε τρόπο μπορούμε να το κάνουμε αυτό, να συνδεόμαστε με το μέσα μας, να ψάχνουμε τι μας ευχαριστεί, είναι η απόλυτη ευκαιρία καθώς καλώς ή κακώς έχουμε αποκοπεί από τον καταναλωτισμό υποχρεωτικά και από τους γύρω μας επίσης, είναι ones in a lifetime, και θα ήθελα να το εκτιμήσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Μόλις καταφέρετε να δείτε τον φόβο σας και να αποδεχτείτε πλήρως την αλλαγή που συμβαίνει γύρω σας θα ανακαλύψετε έναν νέο κόσμο..σιγά σιγά.
Δεν ξέρω αν έχετε συνειδητοποιήσει πως μέχρι πρότινος δεν είχαμε χρόνο να φάμε, να γυμναστούμε, να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, να δούμε την αγαπημένη μας σειρά, να κάνουμε διαλογισμό που μας ηρεμεί, να βρεθούμε με τα παιδιά μας κατιτίς παραπάνω, να διαβάσουμε αυτά τα τρία βιβλία που ρεμβάζουν στο κομοδίνο εξι μήνες, μα και φυσικά δεν είχαμε χρόνο να κάνουμε επαφή με το τι επακριβώς έχουμε ανάγκη βαθιά μέσα μας. Ε λοιπόν ήρθε η στιγμή. Δείτε τι σας αρέσει να κάνετε, τι σας χαρίζει μια ευχάριστη αίσθηση, παρατηρείστε όταν κάνετε διαλογισμό τι σας «έρχεται» παρόρμηση να κάνετε, δείτε το σώμα μας πως αντιδρά τι έχει ανάγκη, εξιχνιάστε τι θέλει η καρδιά σας να κάνετε με τον εαυτό σας αυτή τη στιγμή. Έχετε όσο χρόνο θέλετε, να κάνετε ον λαιν σεμινάριο χορού, μαγειρικής, να μάθετε γαλλικά με τα παιδιά σας ταυτόχρονα, να παίξετε με τον σύντροφο σας με ταντρικά πχ παιχνίδια (on line ή με μάθημα live) μπορείτε να κάνετε ότι δεν μπορούσατε ποτέ, λόγω έλλειψης χρόνου. Αλλά και πάλι αυτή η επαφή με το μέσα σας θα πρέπει να γίνει όταν είστε σε alpha waves or theta, και όχι σε βήτα που είναι τα εγκεφαλικά μας κύματα ,όταν έχουμε στρες. Κάτω από την επίδραση του άγχους, μάλλον θα σκεφτείτε ΠΩΣ ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ τον χρόνο μου, που δεν θα ήταν κατά τη ταπεινή μου γνώμη σωστό μονοπάτι…γιατί η ζωή μας δεν είναι για «γέμισμα», η ζωή μας είναι για να την χαιρόμαστε με όσα μέσα έχουμε διαθέσιμα, σε κάθε συνθήκη, σε οποιαδήποτε τρόπο μπορούμε να το κάνουμε αυτό, να συνδεόμαστε με το μέσα μας, να ψάχνουμε τι μας ευχαριστεί, είναι η απόλυτη ευκαιρία καθώς καλώς ή κακώς έχουμε αποκοπεί από τον καταναλωτισμό υποχρεωτικά και από τους γύρω μας επίσης, είναι ones in a lifetime, και θα ήθελα να το εκτιμήσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Μόλις καταφέρετε να δείτε τον φόβο σας και να αποδεχτείτε πλήρως την αλλαγή που συμβαίνει γύρω σας θα ανακαλύψετε έναν νέο κόσμο..σιγά σιγά.
Αυτή η ανησυχία κι ο σύνθετος φόβος που περνάμε μπορεί να
γίνει το εισιτήριο της πνευματικής μας αφύπνισης και της πιο βαθιάς σύνδεσης με
τον εαυτό μας, όπως λέει κι ο A.
Einstein, μεταμορφώνουμε
την δυσκολία σε ευκαιρία και για την ακρίβεια αυτό λένε κι όλες οι θρησκείες αν
και θα προτιμήσω εδώ τον Βουδισμό που λέει «use poison for medicine” στο βιβλίο της η Pome Chodron in “When Things Fall apart”…κι όπως καταλαβαίνουμε
εκεί βρισκόμαστε, things are falling apart,
και ψάχνουμε να βρούμε πώς να διαχειριστούμε την κατάσταση για να διαφυλάξουμε
την σωματική και νοητική υγεία μας και των γύρω μας και πως μπορούμε να συνδεθούμε
σε βάθος με το μέσα μας.
Καλούς διαλογισμούς, καλή σύνδεση με τον Ανώτερο εαυτούλη μας να έχουμε μακριά απο το τερατάκι του φόβου μας!! Με αγάπη και πίστη σε εμάς τους ίδιους πρώτα απ όλα!!
Σας φιλώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου