καλες αναμνησεις κι αναθεωρηση τους

 https://www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY

(το τραγουδι συσχετιζεται με οτι ασυνειδητο κανουμε)

Συνειδητοποιηση τον τελευταιο ενα χρονο στην Αγγλια..

Hθελα να ζω ξανα στην Αγγλια για να ζησω οπως ζουσα τοτε που ειχα ωραιες αναμνησεις απο το Λονδινο και την Οξφορδη, ετσι ασυναισθητα ηθελα να βρισκομαι αναμεσα σ' ολους οσους εχουν δουλεια οπως κι εγω γραφειου, το ιδιο λαιφσταιλ, σχεδιαστες, πολεοδομους, τοπογραφους, να φοραω ωραια μυρωδατα ρουχαλακια, να ντυνομαι με τελειο ντυσιματακι το πρωι και να βγαινω εξω βαμμενη κι ετοιμη (περνοντας αναγνωριση και επιβεβαιωση απο τους αλλους)...κυριως γιατι ολα τα παραπανω ηταν ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ του παρελθοντος που το υποσυνειδητο μου ελεγε "ναι μπορεις να τις ξαναεχεις, ψαξε και βρες τες, τοτε ησουν χαρουμενη αυτο θελεις..". Ομως το υποσυνειδητο λειτουργει βασει των αναμνησεων by default διχως να με ρωταει "αληθεια εσυ ΤΙ θελεις μεσα απο τη καρδια σου"? ΟΧΙ δεν θελω να ξυπναω με το ζορι στις 7 για να παω πακετο ετοιμη  σ ενα γραφειο και να μαζονομαι μαζι με αλλα ρομποτακια για τον κοινο στοχο να βγαλει χρηματα ο επιχειρηματιας της εταιρειας και να δειχνω ποσο εξυπνη και περιποιημενη ειμαι, ΑΔΙΑΦΟΡΩ παντελως!!!! Θελω να ξυπναω το πρωι οποτε το μυαλο μου αποφασισει πως θελει να φυγει απο τον υπνο και να ζησει μεσα στη κοινωνια με αλλους για να πετυχει κατι συγκεκριμενο,  ανεξαρτητα απο καποιον τυχαιο επιχειρηματια, να μη χρειαζεται να ντυθω ωραια γιατι θα παω στο γραφειο αλλα να το κανω γιατι ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ deep inside (να το κανω για εμενα κι οχι για τους αλλους), να βλεπω αγνωστα, αδιαφορα ατομα μοναχα αν/οταν εγω το αποφασιζω και να μοιραζομαι οτι θελω να μοιραστω οποτε θελω. Στην Αγγλια περασα πολλες ωρες παρεα μονο με τον εαυτο μου και καταλαβα πως συχνα, το να μαστε μονοι ειναι ο μοναδικος δρομος για να συνειδητοποιησουμε 100%  τι γινεται μεσα μας και τι συμβαινει στη κοινωνια που ζουμε, πως και ποσο αυτη επηρεαζει τις επιλογες μας. Λοιπον τωρα που εχω πληρη επιγνωση, αποφασιζω πως η κοινωνια δεν θελω να επηρεαζει τις επιλογες μου και μπορει να παει να πνιγει σε οποιο ποταμι ή θαλασσα αυτη επιθυμει..

Οι αναμνησεις βγαινουν στην επιφανεια διαρκως κι αν ξερουμε τι νιωθει η καρδια και το σωμα μας μπορουμε να καταλαβουμε ποιες παρορμησεις οφειλονται σ αυτα που εχουμε ηδη ζησει. Αν δεν ξερουμε τι νιωθουμε κι απλα τις ακολουθουμε, εν τελει δεν κανουμε αυτο που θελουμε και κυριως δεν εχουμε καν επιγνωση οτι δεν θελουμε αυτο που μολις καναμε, το καναμε γιατι μας παρεσυραν οι αναμνησεις κι οχι γιατι το ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!!!!

Καταστροφικο να μην επιλεγουμε οι ιδιοι πως θα ζησουμε τη ζωη μας γιατι δεν αντιλαμβανομαστε τι συμβαινει στο backstage....

η λογικη του παραλογου

https://www.youtube.com/watch?v=ZbX0AKHPDPA

Κουραστηκες να ασχολεισαι με το τι πρεπει να κανεις

σημερα,

για να εχεις αυτο που θελεις,

αυριο?

Ανοησιες, υπεκφυγες του νου

σε απομακρυνουν απ το να να πραγματοποιησεις οτι επιθυμεις,

θελεις απο φοβο, ανασφαλεια, 

υπερβολικη μυωπια κι αδυναμια να δεις 

αυτο που φαινεται απ οπου κι αν σταθεις...

Βρεχει οταν εχει συννεφα,

χωρις πως και γιατι.

Τα λουλουδια εχουν πολυ μικρο κυκλο ζωης,

πολλα καταστρεφονται με ενα δυνατο φυσηγμα 

του αερα,

κι ομως ζουνε οπως ξερουν να ζουνε,

απλα γιατι ετσι ειναι η φυση,

δεν μπορουν να επιλεξουν.

Εγω ομως που μπορω να επιλεξω,

γιατι να κανω αυτο που πρεπει

οταν αληθινα δεν μου αρκει,

δεν ειναι γελειο να πραττω αντιθετα σ αυτο που θελω,

για να αποκτησω αυτο που νομιζω πως θα θελω
οταν τ αυριο θα ναι εδω,

και ποιος μου λεει πως ακομα θα με ικανοποιει?

Δε ξερω πως καταληξαμε να σκεφτομαστε 

τοσο αναποδα, τοσο περιπλοκα

τοσο διχως ψυχη

χρησιμοποιωντας την λεγομενη κοινη λογικη

που συχνα ειναι καθε αλλο παρα λογικη!!!!

δε ξερεις τι θελεις? Μαθε τι ΔΕΝ θελεις

Ισως και να εχω οντως λιγακι εμμονη

με τα υπαρξιακα ζητηματα του ανθρωπινου ειδους

ομως πιστευω πως η εξης ερωτηση ειναι 

αρκετα συνηθης οταν αρχιζει ο εγκεφαλος

και ωριμαζει

ξεπερνοντας την κριση των υπολοιπων ανθρωπων,

 την καταναλωτικη μανια,

την ανασφαλεια της πρωιμης νιοτης 

και την ταση για αναγνωριση απο τους αλλους

πιο πολυ απο οτι απο εμας τους ιδιους...

"Γιατι ειμαστε εδω, τι ηρθαμε αραγε να κανουμε?"

Κι ας υποθεσουμε πως μια αμεση απαντηση 

ειναι εξαιρετικα δυσκολη για ολους,

απλα γιατι δεν ειμαστε φιλοσοφοι,

συχνα ομως βοηθαει αν χρησιμοποιησουμε την

εις ατοπον επαγωγη 

και ν απαντησουμε σαν να κοιταμε απο μακρια

..εμμεσα..

Μηπως ειμαι εδω κυριως για να καταναλωνω οσο πιο πολυ μπορω,

για να παντρευτω και να κανω παιδια,

για να εχω μια δουλεια, ενα σπιτι και να επιβιωνω,

για να αλλαζω συντροφους,

για να περασουν τα χρονια και μετα να ξανα-αναρωτηθω

"μα τι ηρθα εδω να κανω"?

Παντα μου αρεσε η αλτρουιστικη χιπικη αντιληψη

αν και κομματακι αναχρονιστικη τωρα πια,

ομως ειχε φθασει σε ενα σημειο 

απαντησης του παραπανω ερωτηματος

πολυ πιο ικανοποιητικου απ οτι 

η σημερινη κοινωνια.

Μεσα στο ολο αγχος διαβιωσης και 

ενιοτε δυστυχως και επιβιωσης,

ξεχναμε πως δεν μπορει να ειμαστε 

εδω για τους προσαναφερομενους λογους,

κι ετσι πεφτουμε σε πιο βαθυ αρνητισμο 

και απαισιοδοξια..

Ισως θα πρεπει να σκεφτουμε

αν ειμαστε εδω γενικα για να συνεισφερουμε 

μεσω διαφορων τροπων, 

ισως μεσω της δουλειας μας,

των ικανοντητων μας,

για να βοηθησουμε οποιον μπορει να μας χρειαζεται,

για να εξελιχθουμε εμεις οι ιδιοι

και να εξελιξουμε οτι ηδη γνωριζουμε,

το οποιο με τη σειρα του θα συνεισφερει 

καπου αλλου.

Καλη η αλληλουχια ξυπναω-δουλευω-τρωω-κοιμαμαι

δε λεω, 

απαραιτητη η αποδοχη της καθημερινοτητας μας,

οποια κι αν ειναι αυτη,

δεν μπορουμε ομως να εστιαζουμε τη προσοχη μας

ΜΟΝΟ στα βασικα

αραγε μας ικανοποιει μονον αυτο

μπορουμε να ζησουμε 20, 30, 40 ακομα χρονια

ετσι????

νοτες κατα 2muchthinking

Ο καθενας μας εχει κανα δυο τροπους 

να ξεφευγει απο τις σκεψεις 

οταν αυτες γινονται ενοχλητικες και επιμονες...

Αλλος μπαινει μεσα στον υπολογιστη του και χανεται,

αλλος κανει γυμναστικη μεχρι λιποθυμιας

αλλος πινει, τρωει αλμυρα..γλυκα,

αλλος βγαινει εξω με φιλους μιλωντας για ασχετα θεματα

ο αντιπερασπισμος πιανει παντα.

Δε μπορω βεβαια να εγγυηθω 

για ποσο

ομως ειναι ελπιδοφορο τ οτι συχνα 

μετα την διεξοδο με κατι που μας κανει 

να ξεχνιομαστε

η πραγματικοτητα μοιαζει κομματακι πιο ελαφρια.

Εχω βρει αυτον τον πονηρουλη τροπο 

να ξεγελαω τις σκεψεις που μαλωνουν για επιβολη,

οχι οτι οι ακουσιες σκεψεις ειναι μερος των αισθησεων μας,

ευτυχως οχι, 

αλλα για καποιο περιεργο λογο

οταν βαζω στα ακουστικα την αγαπημενη μου μουσικη

πολυ κοντα στα ορια του να κουφαθω...

το μονο που μπορω να κανω ειναι να εστιαζω

στις νοτες που γεμιζουν ολο τον ελευθερο χωρο του μυαλου μου

για σκεψεις  δε μενει ουτε σπιθαμη,

παντελως αδυνατο να σκεφτω το οτιδηποτε

μπλανκ, τ απολυτο κενο,

κι οσο πιο πολυ μ αρεσει το κομματι που ακουω 

τοσο πιο μακρια φευγω απο την πραγματικοτητα

κι απο οτιδηποτε απασχολει 

το βομβαρδισμενο μου μυαλο.

Μουσικη.
Θεεικη εφευρεση!

in-dependence

https://www.youtube.com/watch?v=yPoYKNXRJ9Q

As I opened my eyes

I felt this lightness 

all around me.

I do not depend on anything 

or anybody anymore

just me and you,

 my unitless freedom.

I dreamt you were standing beside me,

I was wrong,

 you were nothing more that arrogance

αν-εξαρτηση(α)

https://www.youtube.com/watch?v=sYlzxA2_qSI

Ετσι ξυπνησα μια μερα,

 μια ελαφροτητα παντου,

 δεν ειμαι εξαρτημενη,

επιτελους

εγω κι εσυ

 ασυδοτη ελευθερια μου,

εσυ που νομισα πως σ'ειχα βρει

 απο καιρο,

μα ησουν αλλαζωνια

μακρια πολυ απ την ανεξαρτησια.

επιγνωση versus πιεση

Το ξερω πως μπορει ν ακουγεται περιεργο αλλα

ειμαι σιγουρη πως δεν ειναι τυχαιο..

βασικα γιατι δεν πιστευω στην τυχη.

Καποιες φορες δεν σου συμβαινει 

να ζοριζεσαι να παρεις αποφασεις

κι οταν επιτελους το κανεις

και εισαι σιγουρη για αυτες

ξεκιναει μια σειρα καταστασεων με ροη

σε πληρη αλληλουχια

σαν να τις ειχες προγραμματισει
σαν κομματια απο παζλ?

Τι ισχυριζομαι πως ειναι αυτο?

Η δυναμη της μη πιεσης και του

let-it-be

αστο να σου δειξει η ιδια κατασταση 

τι πρεπει να κανεις και πως να αντιδρασεις

και φυσικα να μην αντιδρας

by default

γιατι δεν υπαρχει αυτο το πραγμα

δεν ειμαστε υπολογιστες για αυτο δεν πρεπει

να πιστεψουμε πως εχουμε στανταρντ αντιδρασεις 

για στανταρντ ερεθισματα.

Εμεις αποφασιζουμε πως θα αντιδρασουμε 

και θα κανουμε το σωστο αν

εχουμε ΕΠΙΓΝΩΣΗ του τι αληθινα θελουμε.

Δυσκολο? ΝΑΙ

Με ευεργετικα αποτελεσματα ομως

ηρεμιας και εσωτερικης χαλαρωσης

σε αντιθεση με το 

"σπρωξιμο" της αποφασης.