νοτες κατα 2muchthinking

Ο καθενας μας εχει κανα δυο τροπους 

να ξεφευγει απο τις σκεψεις 

οταν αυτες γινονται ενοχλητικες και επιμονες...

Αλλος μπαινει μεσα στον υπολογιστη του και χανεται,

αλλος κανει γυμναστικη μεχρι λιποθυμιας

αλλος πινει, τρωει αλμυρα..γλυκα,

αλλος βγαινει εξω με φιλους μιλωντας για ασχετα θεματα

ο αντιπερασπισμος πιανει παντα.

Δε μπορω βεβαια να εγγυηθω 

για ποσο

ομως ειναι ελπιδοφορο τ οτι συχνα 

μετα την διεξοδο με κατι που μας κανει 

να ξεχνιομαστε

η πραγματικοτητα μοιαζει κομματακι πιο ελαφρια.

Εχω βρει αυτον τον πονηρουλη τροπο 

να ξεγελαω τις σκεψεις που μαλωνουν για επιβολη,

οχι οτι οι ακουσιες σκεψεις ειναι μερος των αισθησεων μας,

ευτυχως οχι, 

αλλα για καποιο περιεργο λογο

οταν βαζω στα ακουστικα την αγαπημενη μου μουσικη

πολυ κοντα στα ορια του να κουφαθω...

το μονο που μπορω να κανω ειναι να εστιαζω

στις νοτες που γεμιζουν ολο τον ελευθερο χωρο του μυαλου μου

για σκεψεις  δε μενει ουτε σπιθαμη,

παντελως αδυνατο να σκεφτω το οτιδηποτε

μπλανκ, τ απολυτο κενο,

κι οσο πιο πολυ μ αρεσει το κομματι που ακουω 

τοσο πιο μακρια φευγω απο την πραγματικοτητα

κι απο οτιδηποτε απασχολει 

το βομβαρδισμενο μου μυαλο.

Μουσικη.
Θεεικη εφευρεση!