Steady as you go...

https://www.youtube.com/watch?v=jFxPo8Dj24A

Χριστουγεννα, γιορτες, ξενυχτια, υπερβολικο φαγητο

και καταναλωση αλκοολ, ανουσια ψωνια,

που δεν χρειαζεται κανεις...

Και μετα?

Μετα την Πρωτοχρονια τι γινεται?

Τι μενει? Τα γαντια, τα κασκολ, το ταμπλετ,

τα κιλα και τα πρησμενα ματια?

Καμμια φορα μετα απο πολυ πυκνη συγκεντρωση

φιλων, παρτυ, συναισθηματων κτλ

πεφτεις λιγακι, κυριως οταν 

επιστρεψεις πισω στη ρουτινα,

κι ομως αυτη ειναι μια μοναδικη ευκαιρια

να δεις γιατι εισαι ετσι?

ΤΙ σου φταιει, τι θα ηθελες διαφορετικο?

Θα ηθελες μηπως να ναι παντα Χριστουγεννα?

Μπα...νομιζω απο το πολυ αλκοολ μαλλον θα παθαινες κυρωση του ηπατος

ή θα γινοσουν χοιρινο ή γαλοπουλα...

Παλια θυμαμαι μου συνεβαινε συχνα,

και δεν ηξερα τι να κανω για να περασουν αυτες 

οι ενοχλητικες στιγμες πιο γρηγορα.

Υπαρχουν ομως προσωρινες λυσεις

αν δεν θελεις να παρεις τον δρομο της αυτοψυχαναλυσης, 

που ναι ομολογω πως ειναι βαρυς και μακρυς!!

1. Τα συναισθηματα ειναι μια βιοχημικη αντιδραση που επηρεαζεται 

εν μερει απο τις σκεψεις. 

Σπασε τον κυκλο των ενοχλητικων συναιαθηματων.

Ξεγελασε τον. Σκεψου εκουσια, επιτηδες οτι σε εχει κανει

να νιωσεις ομορφα. Για παραδειγμα, εγω σκεφτομαι 

το τρανταχτο γελιο που εχουν τα ανηψια μου,

σκεφτομαι μια δυνατη αγκαλια που μ εκανε να νιωσω υπεροχα,

τον σκυλο της φιλης μου που με λατρευει (και φαινεται!!!)

Οσο μακρια στον χρονο κι αν βρισκεται αυτη η αναμνηση,

δεν υπαρχει περιπτωση να μην επαναφερει 

τα θετικα συναισθηματα που ειχες νιωσει τοτε.

Αν το βαλεις μεσα στο μυαλο σου και το ζησεις 100%

το μυαλο μπερδευεται και νομιζει πως το ξαναζεις...

2. Κουνησου απο τη θεση σου. Σηκω, κανε μια βολτα, 

αν οχι γυμναστικη, τουλαχιστον περπατα,

βγες εξω...

3. Βαλε το τραγουδι που σου αρεσει ΔΥΝΑΤΑ!!!

Το πολυ πολυ να ερθει η αστυνομια,

αλλα so what, ισως ειναι ενας κουκλος αστυνομικος!!!

4. Μα αν δεν μπορεις να πεισεις τον εαυτο σου να κινηθει....

τουλαχιστον κουνησε την κοιλια!!!

Παρε βαθιες αναπνοες εστιαζοντας την προσοχη στην κοιλια.

Με εισπνοη (απ την μυτη) φουσκωσε την και με εκπνοη

βγαλε ολο τον αερα μεσα απο τους πνευμονες (ειτε απο τη μυτη

ειτε απο το στομα) ξεφουσκωνοντας την κοιλια.

5. Διαλογισου αν ξερεις πως..αν δεν ξερεις μαθε σιγα σιγα..ετσι
θα σταματησεις τις αρνητικες σκεψεις και πιο
ευκολα αυτες θα γινουν θετικες..σιγα σιγα
με υπομονη ολα αλλαζουνε!!!

Αν τα κανεις αυτα και δεν νιωσεις καλυτερα...
περιμενε να περασει απο μονο του κι αν δεν θελεις..

call me to tell you some more tips!!!!!

νερο και φραγμα

 https://www.youtube.com/watch?v=9qFpmuSfXAY

Ροή, flow...τι ειναι, 

πως μπορω να το περιγραψω?

Ευκολα με την αντιθετη εννοια, 

αντισταση, αρνηση, αντιδραση

αφυσικη επιμονη, εμποδιο...

αλλα δεν μ αρεσουν αυτες οι εννοιες,

θελω να τ'αποφυγω.

Καμμια φορα εστιαζουμε τη προσοχη μας

 στο αντιθετο, στο "δεν", στο οχι,

στο τι δεν θελουμε

κι ετσι αδυνατουμε να νιωσουμε

οτι υπεροχο αναδυεται οταν θελουμε κατι.

Ροή ειναι τα κυμματα της θαλασσας, 

εμφανιζονται και χανονται

ακαταπαυστα,

το νερο του ποταμου που χυνεται στη θαλασσα,

ειναι τα δεντρα που χανουν τα φυλλα τους

για να ξαναεμφανιστουνε την ανοιξη,

 οι ανθρωποι που απο λιγα εκατοστα γινονται δυο μετρα

κι επειτα παλι μικραινουν.

Τα φραγματα ειναι δαπανηρα

και συχνα σπανε,

το νερο περναει

κι η ροη συνεχιζει...

Ολα ειναι ανεμποδιστη ροη 

αν το θελησουμε,

αν αγνοησουμε τα φραγματα,

δε χρειαζεται καν να τα σπασουμε

γιατι ειναι μονο μεσα στο μυαλο μας.

last thoughts before 2015

A few hours just before 2014 comes to an end.

What have I done right, what did go wrong,

was it my fault or somebody else's,

do I remember last years resolutions?

Not very useful questions to ask yourself.

Competing yourself is not the way to go.

Nevertheless,

three days are not enough to evaluate 362 days...

so in this case let me just mention

what, in my view, might be useful to consider

just before the year steps out.

1. Be brave and truthful with yourself, 100% honest until you do not feel any others in you; 

Run, practise yoga, meditate, make love, be silent, do whatever brings you 

in contact with yourself;

2. Do not just be alive, deeply feel alive spiritually and physically;

3. Do not blame yourself about what you did and what you did not;

4. Go through your achievements during 2014,

feel proud about it, feel happy about it; 

5. In 2014 you experienced exactly what you needed to 

become more mature, more confident,

more happy. 

You might doubt it now but you will soon be sure about it;

6. Say bye bye to 2014 with just positive thoughts in your mind;

7. Please, do not push yourself to invent NY resolution

it does not work like this;

8. Be, think and feel clear as water in a limpid sea. 

This will be enough 

to show you the way;

Hit the road perfcetion and don't u come back...

https://www.youtube.com/watch?v=Q8Tiz6INF7I

Finally I discovered

what is disturbing me where I live...

I like english humor, 

I love the landscape and the coutry-side,

I adore London's sparkle and city environment,

I like the language...

I cannot stand perfectionism,

which is such a must everywhere you look, 

while jogging I hardly see anobody with a normal

gym outfit, all people wear running clothes

even if they go running once a year,

in Conservation Areas all buildings are immaculate and 

"in-touchable" as they need to look 

exactly how they looked when they were build

centuries ago.

I worked in a sector where we designed everything

aiming to make perfect human environments...

forgetting completely that 

human ARE NOT perfect, 

simply because nature is not perfect

not in the way perfection is defined by modern society...

So I do not enhance the concept of perfection 

in any sector, professional or in my daily life,

especially when it comes to Yoga..

there is no such thing as perfect asana,

everyone practise yoga as best as they can

trying to avoid posture mistakes,

making sure their practise is safe.

That is all. 

Do what you love in the best way you can,

targeting perfection is a stressful  illusion.

καλες αναμνησεις κι αναθεωρηση τους

 https://www.youtube.com/watch?v=8UVNT4wvIGY

(το τραγουδι συσχετιζεται με οτι ασυνειδητο κανουμε)

Συνειδητοποιηση τον τελευταιο ενα χρονο στην Αγγλια..

Hθελα να ζω ξανα στην Αγγλια για να ζησω οπως ζουσα τοτε που ειχα ωραιες αναμνησεις απο το Λονδινο και την Οξφορδη, ετσι ασυναισθητα ηθελα να βρισκομαι αναμεσα σ' ολους οσους εχουν δουλεια οπως κι εγω γραφειου, το ιδιο λαιφσταιλ, σχεδιαστες, πολεοδομους, τοπογραφους, να φοραω ωραια μυρωδατα ρουχαλακια, να ντυνομαι με τελειο ντυσιματακι το πρωι και να βγαινω εξω βαμμενη κι ετοιμη (περνοντας αναγνωριση και επιβεβαιωση απο τους αλλους)...κυριως γιατι ολα τα παραπανω ηταν ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ του παρελθοντος που το υποσυνειδητο μου ελεγε "ναι μπορεις να τις ξαναεχεις, ψαξε και βρες τες, τοτε ησουν χαρουμενη αυτο θελεις..". Ομως το υποσυνειδητο λειτουργει βασει των αναμνησεων by default διχως να με ρωταει "αληθεια εσυ ΤΙ θελεις μεσα απο τη καρδια σου"? ΟΧΙ δεν θελω να ξυπναω με το ζορι στις 7 για να παω πακετο ετοιμη  σ ενα γραφειο και να μαζονομαι μαζι με αλλα ρομποτακια για τον κοινο στοχο να βγαλει χρηματα ο επιχειρηματιας της εταιρειας και να δειχνω ποσο εξυπνη και περιποιημενη ειμαι, ΑΔΙΑΦΟΡΩ παντελως!!!! Θελω να ξυπναω το πρωι οποτε το μυαλο μου αποφασισει πως θελει να φυγει απο τον υπνο και να ζησει μεσα στη κοινωνια με αλλους για να πετυχει κατι συγκεκριμενο,  ανεξαρτητα απο καποιον τυχαιο επιχειρηματια, να μη χρειαζεται να ντυθω ωραια γιατι θα παω στο γραφειο αλλα να το κανω γιατι ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ deep inside (να το κανω για εμενα κι οχι για τους αλλους), να βλεπω αγνωστα, αδιαφορα ατομα μοναχα αν/οταν εγω το αποφασιζω και να μοιραζομαι οτι θελω να μοιραστω οποτε θελω. Στην Αγγλια περασα πολλες ωρες παρεα μονο με τον εαυτο μου και καταλαβα πως συχνα, το να μαστε μονοι ειναι ο μοναδικος δρομος για να συνειδητοποιησουμε 100%  τι γινεται μεσα μας και τι συμβαινει στη κοινωνια που ζουμε, πως και ποσο αυτη επηρεαζει τις επιλογες μας. Λοιπον τωρα που εχω πληρη επιγνωση, αποφασιζω πως η κοινωνια δεν θελω να επηρεαζει τις επιλογες μου και μπορει να παει να πνιγει σε οποιο ποταμι ή θαλασσα αυτη επιθυμει..

Οι αναμνησεις βγαινουν στην επιφανεια διαρκως κι αν ξερουμε τι νιωθει η καρδια και το σωμα μας μπορουμε να καταλαβουμε ποιες παρορμησεις οφειλονται σ αυτα που εχουμε ηδη ζησει. Αν δεν ξερουμε τι νιωθουμε κι απλα τις ακολουθουμε, εν τελει δεν κανουμε αυτο που θελουμε και κυριως δεν εχουμε καν επιγνωση οτι δεν θελουμε αυτο που μολις καναμε, το καναμε γιατι μας παρεσυραν οι αναμνησεις κι οχι γιατι το ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ!!!!

Καταστροφικο να μην επιλεγουμε οι ιδιοι πως θα ζησουμε τη ζωη μας γιατι δεν αντιλαμβανομαστε τι συμβαινει στο backstage....

η λογικη του παραλογου

https://www.youtube.com/watch?v=ZbX0AKHPDPA

Κουραστηκες να ασχολεισαι με το τι πρεπει να κανεις

σημερα,

για να εχεις αυτο που θελεις,

αυριο?

Ανοησιες, υπεκφυγες του νου

σε απομακρυνουν απ το να να πραγματοποιησεις οτι επιθυμεις,

θελεις απο φοβο, ανασφαλεια, 

υπερβολικη μυωπια κι αδυναμια να δεις 

αυτο που φαινεται απ οπου κι αν σταθεις...

Βρεχει οταν εχει συννεφα,

χωρις πως και γιατι.

Τα λουλουδια εχουν πολυ μικρο κυκλο ζωης,

πολλα καταστρεφονται με ενα δυνατο φυσηγμα 

του αερα,

κι ομως ζουνε οπως ξερουν να ζουνε,

απλα γιατι ετσι ειναι η φυση,

δεν μπορουν να επιλεξουν.

Εγω ομως που μπορω να επιλεξω,

γιατι να κανω αυτο που πρεπει

οταν αληθινα δεν μου αρκει,

δεν ειναι γελειο να πραττω αντιθετα σ αυτο που θελω,

για να αποκτησω αυτο που νομιζω πως θα θελω
οταν τ αυριο θα ναι εδω,

και ποιος μου λεει πως ακομα θα με ικανοποιει?

Δε ξερω πως καταληξαμε να σκεφτομαστε 

τοσο αναποδα, τοσο περιπλοκα

τοσο διχως ψυχη

χρησιμοποιωντας την λεγομενη κοινη λογικη

που συχνα ειναι καθε αλλο παρα λογικη!!!!

δε ξερεις τι θελεις? Μαθε τι ΔΕΝ θελεις

Ισως και να εχω οντως λιγακι εμμονη

με τα υπαρξιακα ζητηματα του ανθρωπινου ειδους

ομως πιστευω πως η εξης ερωτηση ειναι 

αρκετα συνηθης οταν αρχιζει ο εγκεφαλος

και ωριμαζει

ξεπερνοντας την κριση των υπολοιπων ανθρωπων,

 την καταναλωτικη μανια,

την ανασφαλεια της πρωιμης νιοτης 

και την ταση για αναγνωριση απο τους αλλους

πιο πολυ απο οτι απο εμας τους ιδιους...

"Γιατι ειμαστε εδω, τι ηρθαμε αραγε να κανουμε?"

Κι ας υποθεσουμε πως μια αμεση απαντηση 

ειναι εξαιρετικα δυσκολη για ολους,

απλα γιατι δεν ειμαστε φιλοσοφοι,

συχνα ομως βοηθαει αν χρησιμοποιησουμε την

εις ατοπον επαγωγη 

και ν απαντησουμε σαν να κοιταμε απο μακρια

..εμμεσα..

Μηπως ειμαι εδω κυριως για να καταναλωνω οσο πιο πολυ μπορω,

για να παντρευτω και να κανω παιδια,

για να εχω μια δουλεια, ενα σπιτι και να επιβιωνω,

για να αλλαζω συντροφους,

για να περασουν τα χρονια και μετα να ξανα-αναρωτηθω

"μα τι ηρθα εδω να κανω"?

Παντα μου αρεσε η αλτρουιστικη χιπικη αντιληψη

αν και κομματακι αναχρονιστικη τωρα πια,

ομως ειχε φθασει σε ενα σημειο 

απαντησης του παραπανω ερωτηματος

πολυ πιο ικανοποιητικου απ οτι 

η σημερινη κοινωνια.

Μεσα στο ολο αγχος διαβιωσης και 

ενιοτε δυστυχως και επιβιωσης,

ξεχναμε πως δεν μπορει να ειμαστε 

εδω για τους προσαναφερομενους λογους,

κι ετσι πεφτουμε σε πιο βαθυ αρνητισμο 

και απαισιοδοξια..

Ισως θα πρεπει να σκεφτουμε

αν ειμαστε εδω γενικα για να συνεισφερουμε 

μεσω διαφορων τροπων, 

ισως μεσω της δουλειας μας,

των ικανοντητων μας,

για να βοηθησουμε οποιον μπορει να μας χρειαζεται,

για να εξελιχθουμε εμεις οι ιδιοι

και να εξελιξουμε οτι ηδη γνωριζουμε,

το οποιο με τη σειρα του θα συνεισφερει 

καπου αλλου.

Καλη η αλληλουχια ξυπναω-δουλευω-τρωω-κοιμαμαι

δε λεω, 

απαραιτητη η αποδοχη της καθημερινοτητας μας,

οποια κι αν ειναι αυτη,

δεν μπορουμε ομως να εστιαζουμε τη προσοχη μας

ΜΟΝΟ στα βασικα

αραγε μας ικανοποιει μονον αυτο

μπορουμε να ζησουμε 20, 30, 40 ακομα χρονια

ετσι????