Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Πεταω τα περιττα...



Ποσο βαρυ φορτιο να ερευνας τα ελλατωματα σου,
κι οταν τα κοιταξεις καταματα να αρχισεις να μεθοδολογεις
τροπους για να τα διορθωσεις..
Πως θα τα διορθωσεις, ποτε και για ποσο χρειαζεται να προσπαθεις?
Θα το κανεις μονος σου ή χρειαζεσαι την βοηθεια των αλλων?

Πως θα διορθωσεις ελλατωματα που ειχες δεκαετιες ολοκληρες και 
δεν μπορουσες καν να τα αναγνωρισεις?
Φοβασαι να δεις τα ελλατωματα σου γιατι φοβασαι να γινεις ενας αλλος.
"Αν δεν ειμαι κτητικη τι θα ειμαι? Τι ταμπελα θα εχω αντι για αυτην που 
τοσο εχω συνηθισει? "

Μα δεν ειναι υπεροχο να αλλαζεις?

Να κοιτας μεσα σου και να λες "ηρθε η στιγμη να αλλαξω οτι δεν με ικανοποιει,
οτι θεωρουσα δεδομενο αλλα δεν ειναι"
Να νιωθεις γα πρωτη φορα πως οτι συνειδητοποιεις τωρα ειναι χρυσος!!!!

Πριν κοιμοσουνα ησυχα, μα εναν υπνο βαθυ που σε κουραζε..

Ειναι καποιος που συναντας μια μερα και σου λεει 
"ξυπνα, δες μεσα σου, δες τι μπορεις να κανεις, δεν ποιος εισαι κι αν δεν σου αρεσει
αλλαξε το, εσυ αποφασιζεις..."

Καποιος σε ταρακουναει αλλος σε νανουριζει.

Δε μπορω αλλον υπνο στη ζωη, ειμαι εδω για να ζω , να κινουμαι, εμπρος ταρακουνιστε με
σας παρακαλω, βγαλτε απο μεσα μου οτι θελω να δω και δεν το βλεπω!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου