Δευτερα 30 Ιουνιου.
Περιεργη μερα.
Λιγο οι ορμονες,
η σχιζοφρενης βιασυνη του Λονδινου,
η απροσμενη καταρρακτωδης αγχωτικη βροχη,
οι κουρασμενες προσδοκιες,
η πιθανη απορριψη ή απιθανη συμφωνια
εχασα την ισορροπια μου..
δεν ειμαι σιγουρη που βρισκομαι
μα ουτε που θελω να βρισκομαι
κι ουτε μ ενδιαφερει να το ανακαλυψω.
Δυσκολευομαι να ξεχωρισω την πραγματικοτητα
μεσα στην ομιχλη
μεσα στη ξαφνικη θυελλα
ολα μοιαζουν γκρι
δε βλεπω πια χρωμα
μονο κατακορυφα συννεφα
παντου.
Ας περιμενω μεχρι το πρωι.
Βαριεμαι τοσο να περιμενω
μα πρεπει να το αποδεχτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου