τι να ναι?

Εχω ενα περιεργο συναισθημα..

ολοκληρωσης, ικανοποιησης, διαυγειας

σαν να εχω καταφερει κατι που ζητουσα εδω και καιρο..

κοιταω τον ηλιο και του λεω

"ειναι 20.30 κι εισαι ακομα τοσο λαμπερος,

 σ'ευχαριστω!"

Σαν να χω στα χερια μου κατι υπεροχο 

που με ωθει να δω οσα συμβαινουν θετικα 

και να μην με επηρεαζει οποιοδηποτε αρνητικο κυμα..

Δε χρειαζομαι να ακουσω μουσικη (σπανιο φαινομενο)

δεν θελω να βγω εξω με φιλους..

σαν να εχω κορεστει απο τις γηινες συνηθειες

που αυτη την στιγμη

δεν μ αγγιζουν καθολου

σαν να μην τις εχω ποτε ζησει,

αδιαφορω...

Ισως κατι θα συμβει.

Ισως κατι εχει ηδη συμβει η ψυχη το ξερει

μα το μυαλο καθυστερει.