Ψαχνεις την βεβαιοτητα και την ασφαλεια
ταλαιπωρεισαι που δεν τις εχεις
τις κυνηγας ξανα και ξανα
κι οταν πια μονιασεις με την ακουσια απουσια τους,
με την επιλογη τους να μη σε προτιμησουν,
συνειδητοποιεις τί υπερογκη αξια ειχαν αποκτησει.
Διολου συμπτωματικα,
τα φαντασματα,
παυουν να σε περιοριζουν,
η απαλλαγη της αβεβαιοτητας φερνει αισθηση ελευθεριας
κι η ανασφαλεια γευση αυτονομιας.
Εκει, μπροστα στον καθρεφτη
στεκεσαι,
απαλλαγμενη απο τα περιττα,
αναλαφρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου