Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

πονας-χαμολεγας-πονας....

 
Χαμογελας.
Αερας μπαινει βαθια μεσα σου 
απο τον καθε πορο του σωματος,
η αναπνοη γεμιζει το στηθος
με οτι πιο υπεροχο κι ελαφρυ εχεις ποτε νιωσει,
ενα λουλουδατο αρωμα γεμιζει το φανταστικο δωματιο .

Πονας.
 Κρυσταλλινες αιχμηρες σταγονες
κατεβαινουν στο προσωπο,
μπαινουν βιαια μεσα στο δερμα σου
φερνοντας στο νου,
οτι παλιοτερα σε ειχε πληγωσει,
σαν να βλεπεις τον ιδιο εφιαλτη,
ιδια αρχη και ιδιο τελος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου