Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

ποιος ΔΕΝ ειναι ο δρομος...

Βαθια μεσα μας σκεφτομαστε πως ο εγκεφαλος μας
ειναι μοναδικος και λειτουργει με εναν
ιδιαιτερο τροπο, εχει προσωπικοτητα.
Μα η φυσιολογια του ειναι σε γενικες γραμμες για ολους η ιδια,
για αυτο και μπορει να μελεταται,
διαφοετικα θα ητανε αδυνατον να εχουμε συμπτωματα παθησεων
που δηλωνουν μια συνήθη παθογενεια.

Εχουμε το συναισθηματικο μερος του εγκεφαλου
και το λογικο, κοινως τα δυο ημισφαιρια.
Καθε φορα που φιλος μας περιγραφει μια κατασταση
 η μνημη μας παραπεμπει σε καποιο εντονο 
συναφες συναισθημα
που ισως νιωσαμε πριν καιρο.
Αυτη η συνδεση ειναι τοσο
εκ του αποτελεσματος "ανακουφιστικη".
Τα λαθη, τραυματα, κακες εμπειριες υπαρχουν
για να απωθουνε την επωδυνη επαναληψη τους
υποθετω πως για αυτον ακριβως τον λογο
χτυπαει συναγερμος
καθε φορα που κατι αρνητικο που εχουμε ηδη
βιωσει μας "ξανα-πλησιαζει"
συμβαινει με σκοπο να το αποφυγουμε εγκαιρως.

Κι οχι μονο ειναι ανακουφιση
αλλα και αναζωογονηση να νιωθεις πως μια αποφαση σου
που συνδυαζει και τα δυο κομματια του εγκεφαλου
το συναισθηματικο και το λογικο
αν ενεργοποιησεις και τα 2, σε προστατευει, 
νιωθεις 100% υπευθυνος των πραξεων σου,
αποδεχεσαι πληρως αυτο που καποτε σε ειχε πονεσει,
 ακριβως γιατι η εμπειρια του παρελθοντος σου δειχνει
ποιος ΔΕΝ ειναι ο δρομος...
Υπεροχο εργαλειο ο εγκεφαλος,
θαυματουργο!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου