Φιλτρα

 Ζεις κλεισμενος στη σπηλια του εγω...

 

Εγωισμος, μια παντοδυναμη, αορατη δυναμη,
μπορει να κρυφτει παντου

πισω απο καθε ευκολη δικαιολογια προκειμενου

να μην τον τσακωσουμε.

Πλησιασεις τα ορια του να ζεις μια ολοδικη σου

πραγματικοτητα
η οποια..δεν υπαρχει πουθενα, μοναχα στο μυαλο σου,

Οι σχεσεις σου διχως κανενα

σημειο αναφορας στα αληθινα γεγονοτα

πολλα μιλια μακρια απο αυτο που νιωθεις
 βαθια μεσα σου και επιθυμεις.

Απλα γιατι δεν ξερεις τι θελεις

δεν εχεις την παραμικρη ιδεα...
αν στηριζεις εκει τις επιλογες σου
καμμια δεν θα σου φερει ικανοποιηση.

Λενε, πως οταν εχεις μπορστα σου εναν στοχο

αυτα που συναντας στη ζωη θα ταιριαζουν μ αυτον τον σκοπο.

Αντιστροφα...αν δεν εχεις κανενα στοχο ξεκαθαρο στο μυαλο σου

ισως και να μη συμβουν αυτα που θελεις
γιατι ποτε δεν τα εξηγησες

ξεκαθαρα στον εαυτο σου....

Κι ομως σημερα ειναι αληθινα ειναι η πρωτη φορα στη ζωη σου
που ξερεις τι θελεις και τι ζητας

ξερεις τι εισαι και που εισαι...

αποδεχτηκες τον εαυτο σου και ετσι το φιλτρο
που σκουραινε τις εικονες εχει γινει τοσο λεπτο
σχεδον διαφανες,
σε λιγο θα εξαφανιστει.

Αδημονω να ζησεις διχως φιλτρα....

πετας μονο αν εχεις φτερα..

https://www.youtube.com/watch?v=d_SSaNnlTaw

Αραγε μπορεις να αλλαξεις διχως να περασεις απο ζορικες καταστασεις?

Μπορεις να δεις τον εαυτο του, αν δεν τον αναγνωρισεις μεσα τους αλλους που σου μοιαζουνε?

Μπορεις να ξεχασεις κακες συνηθειες διχως να χρειαστει να ταλαιπωρηθεις και να χασεις ευκαιριες?

Καλως ή κακως, ειλικρινα δεν νομιζω. Αν δεν περασεις βεβαια απο τα προαναφερομενα, ισως και να μη χρειαστει ποτε να αλλαξεις, ισως μεινεις ιδιος σ ολη σου την ζωη, αν δεν σου δοθουν τα καταλληλα ερεθισματα, προφανως δεν θα υπαρχει κανενα κινητρο για αλλαγη!!!

Κι ομως τι βαρετο που θα ητανε, αν δεν καναμε λαθη, αν δεν βλεπαμε τον εαυτο μας ως παρατηρητες, αν δεν ξυπνουσαμε μια ωραια πρωια λεγοντας "...by the way Miss, who do you think you are"

Εξαλλου αν δεν εχουμε τετοια κινητρα να μας ταρακουνανε σαν να γινεται ενας μικρουλης σεισμος μεσα μας πως θα ζουμε? Κουραζομαι μονο με την σκεψη της απολυτης μονοτονιας...

Οσο πιο ανοικτους υποδοχεις εχουμε τοσο πιο καλα βλεπουμε και μυριζομαστε και κατα συνεπεια αντιλαμβανομαστε τι πρεπει να αλλαξουμε στον εαυτο μας. Κι ομως η ευρυτητα αυτων των καθολου φανταστικων υποδοχεων (γιατι εχουνε αμεση σχεση με το νευρικο μας συστημα) και η κατα συνεπεια "πλαστικοτητα" μας δεν ειναι επιλογη, εξαρταται απο το τι μας συμβαινει κατα τη διαρκεια της ζωης. Φυσικα μπορουμε να φερουμε σκοπιμα τον εαυτο μας να απαντησει καποια εωτηματα αλλα γενικα αν δεν χρειαζεται συνηθως τ αποφευγουμε, γιατι η φυση μας ειναι λιγο τεμπελικη και προτιμαμε να παραμενουμε εκει οπου ειμαστε μεχρι να πατωσουμε, ειτε αυτο ειναι σχεσεις, ειτε δουλεια αντι να παρουμε το ρισκο και να δοκιμασουμε κατι αλλο, κατι καινουργιο αλλα οχι ασφαλες...απλα η πλειονοτητα μας ετσι ειναι, καλως ή κακως..
Αν δεν γεννηθεις απο το Πακισταν, δεν θα μαθεις μαλλον ποτε πως ειναι να εισαι παραδειγματος χαριν "πακιστανος στην Ελλαδα", αν δεν σε γεννησει η μανα σου οταν ειναι 16 χρονων μαλλον δεν θα μαθεις ποτε τι σημαινει να ζεις με συμμοριες 13χρονων παιδιων, αν εισαι σε μια μονιμη κατασταση ασφαλειας και σιγουριας, προφανως δεν θα καταλαβεις τι σου συμβαινει μεχρι να γινεις 60 ετων...οπου ισως θα προσεξεις πως...δεν εισαι πια οσο τελειος νομισες πως εισαι...

Μαλλον ομως θα ειναι λιγο αργα να ανθεωρησεις τι εκανες σωστο και λαθος τα τελευταια 60 χρονια...ισως χρειαστεις αλλα 60 χρονια για αυτο...που μαλλον δεν θα τα εχεις!!!!

Για αυτο ακριβως τον λογο, ας μην ειμαστε αλλαζωνες κι ας βγουμε λιγακι απο τη ανεση και την ευκολια μας ΜΟΝΟ, ας κοιταξουμε γυρω μας κι ας δουμε οτι δεν βλεπαμε εδω και πολυ καιρο...

energy consumption versus energy production

Why do we suffer? 

We get attached emotionally with situations 
that constantly change.   

We do not realize they will change 
(appearance, job situation, love etc) 

we do not think about it 
and when they do change, 

we feel disappointed, un-settled

we try to discover what has happened, 
what went wrong, still will not find the answer 
if we do not accept the simple single fact…

things change all the time, we change, 
others change, everything changes.

Acceptance can avoid part of our common human suffering.

Yoga helps immensely to reach this target. 

Please tell me who wants to keep on suffering? 

Accepting you body and yourself  is the first step, 

however unless you are highly trained in meditation 

this is a difficult and big step.

 You could start though with observation of your body 

and then the thoughts observation will follow. 

Through your yoga practice, slowly but steadily, 

you will find yourself getting detached from unconscious thinking, 

distucting criticism, your comfort zone will expand, 

you will see the change in your body and mind…

you will realize that change is inevitable and beautiful and beneficial,

 you will stop resisting it 

and that will save you so much energy 

you just cannot imagine…..

We consum our energy every single day,

 if we know how to use our “energy sources” 

we will have plenty of it for a life time. 

Yoga contributes immensily to load our batteries…

Get YOGA in your life 

and you will not believe how beneficial it will turn up!!!!

Αερας κι Αγαπη

https://www.youtube.com/watch?v=ZfPfvq0NAsw

Αναλαφρη αισθηση μετα απο μια νυχτα εκατονταδων ωρων.

Εχει ξημερωσει.

Μπηκε φως μεσα απο τα μακροστενα κενα στις περσιδες,

φως δυνατο  που σε ξυπναει βιαια,

ανοιγεις τα ματια κι οι σκεψεις, αντι να ξεπηδησουν,

σαν νερο παγιδευμενο πισω απο την πορτα,

 παγωνουν.

Νομισες εδινες απειρη αγαπη,

μα οτι δινεις παιρνεις.

Απλη επικυρωση του εγω σου

που αντικατοπτριζονταν σ εναν καθρεφτη

και γυριζε πισω σε σενα πολλαπλασιαζοντας

τον εγωισμο σου,

κι αυτο σε μπουκωνε σε πιεζε σε βαραινε

νομισες πως η αγαπη ειναι βαρια...

Δεν ητανε αγαπη,

 διολου εμοιαζε.

 Η αγαπη δεν εχει μαζα κι ογκο,

δεν εχει διαστασεις για να τη μετρησεις

να την ζητησεις 

να την χορτασεις.

Ειναι αερας κι αναπνοη

οπως εγω κι εσυ.

αδυτα ερεθισματα

Μηπως καμμια φορα νιωθεις σαν τον Νικ Χορνμπι στο High Fidelity 

ή στο How to be Good?

Σου περνα απο το μυαλο πως ησουν κατι το απαισιο στο παρελθον, 

χωρις βεβαια αυτο να σημαινει πως τωρα εισαι κατι το ξεχωριστο 

κι υπεροχο, διαφορετικο με μεγαλυτεραη "αξια" απ τους αλλου ανθρωπους.

Νομισες πως φεροσουν "αρτια" μα τωρα 

με λιγο διαφορετικο μυαλο που (μαλλον) εχεις, 

συνειδητοποιεις την πραγματικοτητα

 που τοτε αρνιοσουν να δεις.

 Δε κρινεις αν ειναι καλο ή κακο, δεν εχει σημασια

 εξαλλου δεν εχεις ιδεα τι ειναι καλο και τι κακο, 

απλα βλεπεις απο αλλη οπτικη γωνια, 

η γωνια που ειχες πριν λιγα χρονια δεν ητανε τομη της πραγματικοτητας

 αλλα διαστρεβλωμενη προοπτικη με σημεια φυγης στο απειρο ενος αλλου κοσμου...

Δεν ξερεις τι εγινε, απλα βλεπεις δυο εικονες την μια διπλα στην αλλη 

και αναρωτιεσαι γιατι δεν μοιαζουνε πια, 

σαν να ξυπνας μια μερα και καθως πας να απολαυσεις τον καφε σου στον καναπε, 

με την ακρη του ματιου σου παρατηρεις..

πως ο η Κραυγη του Μουνκ εχει γινει 

η Μονα Λιζα του Ντα Βιντζι, 

κι ομως εισαι σιγουρη πως καθε μερα εβλεπες την Κραυγη 

και τη θαυμαζες απολυτα, 

τωρα η Κραυγη πηρε το δρομο της επιστροφης 

βλεπεις την πλατη της γυρισμενη να οδευει προς τα πισω

κι η Μονα Λιζα να σε κοιταζει στα ματια, 

με ηρεμια, με ελεγχομενο δυναμισμο, ολο υποσχεσεις...

Αναρωτιεσαι αν μεθυσες το προηγουμενο βραδυ ή αν κοντευει η στιγμη 

της Δευτερας παρουσιας 

κι αυτη ειναι απλα μια προβα τζενεραλε....

what is old?

https://www.youtube.com/watch?v=DjNUh4ymxRg

Why not London?

Because it's a well known fairytail, it's not that bad 

however usually it's not what you expect it to be....

Massive transport disruption today on the way back to London.

a man was accidentally hit by the train...

not sure about his conditions, almost sure about mine...

journey started at 7.30pm, ended at 1.30 am

(instead of 9.16 pm)

final closure, watching myself running to catch the last train

just after midnight,

some mature girls were celebrating the 50th birthday 

of one of the group's member

laughing and putting some cool music on their cell phones,

they certainly cheered up my tiredness,

until one of them, when she was asked by a total stranger her age,

she said "old...I'm old",

she must have been around her 50s...

a great discussion about the meaning of "old" started..

What does old means really?

When should we feel old?

How many years am I left to be defined as old????

I'd better make proper use of them....

Τα φαντασματα

https://www.youtube.com/watch?v=QYEC4TZsy-Y

Ψαχνεις την βεβαιοτητα και την ασφαλεια

ταλαιπωρεισαι που δεν τις εχεις

τις κυνηγας ξανα και ξανα

κι οταν πια μονιασεις με την ακουσια απουσια τους,

με την επιλογη τους να μη σε προτιμησουν,

συνειδητοποιεις τί υπερογκη αξια ειχαν αποκτησει.

Διολου συμπτωματικα,

 τα φαντασματα,

παυουν να σε περιοριζουν,

η απαλλαγη της αβεβαιοτητας φερνει αισθηση ελευθεριας

κι η ανασφαλεια γευση αυτονομιας.

Εκει, μπροστα στον καθρεφτη

στεκεσαι,

απαλλαγμενη απο τα περιττα,

αναλαφρη.