http://www.youtube.com/watch?v=ZZM6Vp7zdWc
Ο κόσμος άλλαξε. Η ζωή μας άλλαξε. Το εναλλακτικό έγινε νορμάλ.
Οι ανάγκες μας επαναπροσδιορίστηκαν. Οι περιττές φιλίες κοπήκανε.
Οι απαιτήσεις μας έγιναν υπομονή. Οι δύσκολες σχέσεις δίχως βάσεις,
φύγανε. Τα πειράματα δίχως σίγουρο αποτέλεσμα αρχίσανε.
Η καθημερινότητα βγήκε απο την "comfort zone" , θυμηθήκαμε πως
υπάρχει η φύση, σταματήσαμε να τρέχουμε σαν τρελοί προσπαθώντας
να προλάβουμε...τι?..δεν είμαι σίγουροι πως γνωρίζαμε.
Υποχρεωθήκαμε να αλλάξουμε, άλλοι πολλά, άλλοι λίγα, κι αυτή είναι
μονάχα η αρχή, καλώς ή κακώς είναι πια αναπόφευκτο να δούμε την
πραγματικότητα, να δούμε τη ζωή μας "αλλιώς".
Κάποιοι πιστεύουν πως είναι κρίση και θα περάσει (πότε?),
άλλοι δεν την νιώθουνε ιδιαίτερα, άλλοι εγκλωβίζονται
στα πρώτα στάδια της αλλαγής αδυνατοντας να μεταβούνε
στην αποδοχή της κατάστασης, άλλοι ζούνε όπως πριν
περιμένοντας με τρόμο το μετά.
Όπως κι αν το αντιλαμβάνεται ο καθένας μας, αν ξεχάσουμε
για λίγα λεπτά τον έμφυτο εγωισμό μας, θα συνειδητοποιήσουμε
πως κάθε τέλος είναι και μια αρχή ακόμα κι αν η κρίση που
περνάμε και οι φυσικές καταστροφές που συμβαίνουν γύρω μας
προμηνύουν το τέλος που πολλοί ισχυρίζονται, μετά το τέλος θα έρθει
μια επόμενη αρχή....so what?
Η ζωή μας μπορεί να γίνει πιο ευχάριστη και περιπετειώδης μόλις
καταφέρουμε να αποδεσμευτούμε απο το εγώ μας, μόλις νιώσουμε
ένα με τον κόσμο στον οποίο ζούμε ταυτόχρονα απεγκλωβιζόμαστε.
Δεν μίλαω για κάρμα και ενεργοποίηση των τσάκρα μας, αλλά για
την αναθεώρηση της λέξης ζω, ανεξαρτήτως συνθηκών, ευτυχίας ή
δυστυχίας, πλούτου ή φτώχιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου