Δε μετανιωνω για οτι εχω πει κι οτι εχω κανει
αν επραττα κατι αλλο ή αν σωπαινα
δεν θα ημουν εγω μα καποιoς αλλος
εξαλλου εδω που ηρθαμε
δεν ηρθαμε για να ικανοποιουμε τους αλλους
και να αρεσουμε σ ολους
ποσο χαζο να ζηταμε συνεχως επιβεβαιωση
ξεχνωντας συχνα την καρδια μας και το σωμα μας.
"Εσυ καρδια μου τι λες?
Εσυ σωμα μου πως νιωθεις αληθεια?"
σφιγγεται το στομαχι σου οταν πας στην δουλεια?
δεν πειραζει, λογικο ειναι..θα περασει...
δεν μπορεις να αναπνευσεις σωστα
οταν σε κρινει ασταματητα ο συντροφος σου?
ελα κανε λιγη υπομονη, θελεις παλι να βρεθεις μονος σου
παλι υπερβαλλεις...
Δεν ειναι ετσι.
Το σωμα δεν υπερβαλλει ουτε ανταποκρινεται στα ερεθισματα
τυχαια.
Εχουμε ξεχασει να ακουμε την φωνη μεσα μας
κι ακουμε ολους τους υπολοιπους ηχους γυρω μας...
το ραδιοφωνο, την τηλεοραση, τους φιλους, τους γονεις,
τον συντροφο, την κοινωνια, τις διαφημισεις, τις κορνες των αυτοκινητων.
Ισως και καλα κανουμε.
Ομως η φωνη ΣΟΥ εχει προτεραιοτητα.
Κι οταν δεν υπαρχει εγωισμος και αλλαζονεια
αυτη η φωνη θα σου λεει παντα αληθεια.
Κι η αληθεια ειναι αυτο που θα σε κανει να νιωθεις
καλα με τον εαυτο σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου