"Σε ξεχωρισα, ειχες γυρω σου περιγραμμα απο φως κι απο σκοταδι..."
ποιος εισαι εσυ που καθοδηγεις την σκεψη μου
κι αλλαζεις το χρωμα της σκιας μου?
καρδια ή νους?
Εχεις σωμα- υποσταση,
μηπως εισαι μονο μια ιδεα?
Εχεις σωμα- υποσταση,
μηπως εισαι μονο μια ιδεα?
Ποιος δινει τις εντολες, τα ερεθισματα,
κατι το πραγματικο ή το φανταστικο?
Γιατι "εσυ" κι οχι "εσυ"?
Θελω να σβησω τη σκουρα σκια που αφησε πανω μου,
το ξεχωριστο σου φως.
Θα τα καταφερω?
Κι αν το φως σου με τυφλωσε
κι αλλαξε τον τροπο που κοιτω,
κι αλλαξε τον τροπο που κοιτω,
κι αν το σκοταδι σου αφησε σημαδια πανω στο ηλιο μου...
Κι αν εχω αλλαξει απο τοτε που σε ξεχωρισα...
το φως σου θα γινει δικο μου,
το σκοταδι σου ουρανος με αστερια φωτεινα.
το σκοταδι σου ουρανος με αστερια φωτεινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου